Mímir - 01.06.1996, Page 7

Útgáfumál
Árið 1962 kemur tímaritið Mímir fyrst út. í rit-
nefnd fyrsta blaðsins voru: Aðalsteinn Davíðsson,
Davíð Erlingsson og Páll Bjarnason.
Aðalsteinn Davíðsson segir: „það var þungur
róður að koma fótum undir blað í deild, þar sem
enginn þorði lengur að segja orð sökum hins „hyp-
erkritíska anda“, sem sveifþar yfirvötnum.“ Þeir
félagar náðu þó nægu efni í ritið og varð það
veglegur vísir að vísindariti sem síðan hefur vaxið
og dafnað.
Útgáfuþorsta félagsins var ekki að fullu svalað
og árið 1973 kom út ljóða- og lagabókin sívinsæla:
Tumma Kukka. í henni geymist bóksagnarfestur
kveðskapar sem ættaður er frá Huldu jafnt sem
Bítlunum og Höskuldi Þráinssyni. Tumma hefur
náð nokkurri útbreiðslu og verið gefin út þremur
eða fjórum sinnum á þeim liðlega tuttugu árum
sem liðin eru frá frumútgáfunni.
Þarsem höfuðrit félagsins var svo intelektúelt
og hávísindalegt varð eitthvert annað málgagn að
koma fyrir slúður og röfl. Það varð fyrst hlutverk
Mímimú árið 1981 en Ratatoskur tók síðan við
árið 1984. Það er enn starfandi og hefur á að skipa
hágæðastarfsliði með stjörnublaðamanninn
Gunnar gosa í fararbroddi.
Kynjamál
Kynjahlutfall í íslenskuskor hefur breyst nokkuð
frá 1946 og má vel merkja það á ábyrgðarstöðum
félagsins. Það er ekki fyrr en árið 1974 að kona er
valin formaður Mímis. Kona er aftur kjörin árið
eftir en síðan ríkir karlaveldið til ársins 1984. Á
allra síðustu árum hafa konur borið höfuð og
herðar yfir okkur karlana þótt starfsárið 1994-5
hafi karlmaður náð að verma fílsleður formanns-
sætisins.
Menntir
Mímir hefur í gegnum árin staðið fyrir bók-
menntakynningum og ráðstefnum sem varða hag
stúdenta. Árið 1988 var haldin mikil ráðstefna í
Brekkuskógi. Rætt var um markmið B.A.- náms
og leiðir að því markmiði. Ráðstefnan stóð yfir
helgi og var síðan fram haldið árið eftir. Segja má
að þessi fundahöld hafi mótað það námsskipulag
sem nú er við lýði í íslenskuskor og sýnir það hve
mikil áhrif stúdentar geta haft á nám sitt.
Á heljarþröm
Þeir tímar hafa verið þegar hrikt hefur í annars
styrkum stoðum Mímis. Árið 1975 gerðist sá ógn-
vænlegi atburður að sagnfræðinemar stofnuðu sitt
eigið félag og klufu sig að miklu leyti frá Mími.
Þessi þríhöfða þurs íslenskra bókmennta, mál-
fræði og sagnfræði hafði misst eitt af fögrum höfð-
um sínum. Bar Mímir ugg í brjósti er hann horfði
fátækum fjórum augum fram á veginn. Aðskilnað-
urinn hafði þó hvorki ígerð né dauða í för með sér
heldur hafa Mímir og Félag sagnfræðinema, nú
Fróði, átt ágæt samskipti.
Árið 1981 var borin upp sú tímamótatillaga að
breyta nafni Mímis. Og hvað átti barnið að heita?
Það átti að heita Varði í höfuðið á þáverandi
formanni Guðvarði Má Gunnlaugssyni. Sem bet-
ur fer (með fullri virðingu fyrir G.M.G.) náði
mannanafnanefnd að koma í veg fyrir þessa breyt-
ingu. Guð(varður) má vita hvaða örlög hefðu
beðið Varða, félags stúdenta í íslenskum fræðum,
ef þessi breytingartillaga hefði verið samþykkt.
Hafi mönnum brugðið þegar Darwin bætti
ömmu Górillu inní ættartréð á sínum tíma, varð
áfallið ekki minna þegar þorrablóti Mímis var
breytt í árshátíð árið 1996. Smásmuguleg rök-
semdafærsla stjórnarmanna vegna þessarar breyt-
ingar byggðist að mestu leyti á því að þorrablótið
5