Læknaneminn - 01.04.2018, Síða 114

Sk
em
m
tie
fn
i o
g
pi
st
la
r
11
4
Rósa Björk Þórólfsdóttir
læknir og doktorsnemi
Hversu langt fórstu í læknisfræðinámi og
hvað gerir þú í dag? Ég kláraði læknanámið
og kandídatsár. Í dag er ég í fullu starfi og
doktorsnámi hjá Íslenskri erfðagreiningu
(ÍE) þar sem ég vinn við rannsóknir á erfðum
hjartasjúkdóma.
Hvers vegna ákvaðstu fara í læknisfræði á
sínum tíma? Ætli það hafi ekki fyrst og fremst
verið vegna þess að mig langaði að vinna með
fólki og við eitthvað sem skipti máli fyrir
fólk. Svo vissi ég að námið væri krefjandi og
fjölbreytt og fannst fræðin spennandi.
Hvað er það sem heillaði þig í þínu starfi og
hvað varð til þess að þú fórst þá leið umfram
þá fjölförnu að fara í klíník? Í fyrsta lagi þá
fann ég mjög snemma í læknanáminu að
klíníkin væri ekki alveg fyrir mig. Þegar maður
er farinn að öfunda sjúklingana á stofugangi
þá er kannski ekki allt eins og það á vera. Ég
hélt samt áfram á þrjóskunni og fannst námið
yfirleitt skemmtilegt þó mér liði ekki alltaf vel
í klíníska hlutanum. Ég vann reyndar mikið
á geðdeildinni með náminu og fannst það
mjög gaman og hefði alveg getað hugsað mér
að verða geðlæknir. Með tímanum varð ég líka
öruggari í klíníkinni og leið þá betur. Ég var
til dæmis alveg hætt að vera skíthrædd um
að drepa einhvern undir lok kandídatsársins.
Ég hafði samt alltaf á tilfinningunni að ég þyrfti
að prófa eitthvað annað og í fæðingarorlofi
fyrir kandídatsárið fékk ég loksins kjark til að
gera eitthvað í málunum, fór á stúfana og fékk
vinnu hjá ÍE eftir kandídatsárið. Áður hafði
ég verið í rannsóknarvinnu með skólanum hjá
Hjartavernd undir handleiðslu Karls Andersen
hjartalæknis. Það fannst mér mjög skemmtileg
vinna auk þess að mér finnst erfðafræði mjög
áhugaverð. Þá má þess vegna segja að ég hafi
dottið í lukkupottinn þegar ég fékk starf hjá
ÍE og þar hef ég verið frá ársbyrjun 2016.
Það sem heillar mig mest við starfið mitt er
í rauninni hvað það hentar mér vel. Mér finnst
gaman að sitja fyrir framan tölvu og grúska,
erfðafræðin er heillandi og mér finnst tölfræði
skemmtileg. Hjá ÍE fæ ég líka ómetanlegt
tækifæri til að vinna með einstök gögn og
með frábæru og kláru fólki sem hefur kennt
mér margt. Svo skiptir líka máli að það hentar
mínu fjölskyldulífi vel að við maðurinn minn
séum ekki bæði í vaktavinnu, en hann er líka
læknir. Svo er kaffið líka gott og maturinn
góður!
Hefur læknisfræðimenntun þín nýst þér
í starfi og/eða daglegu lífi? Heldur betur.
Það er mjög dýrmætur grunnur í þeirri
rannsóknar vinnu sem ég er í að hafa læknis­
fræði menntun og líka klíníska reynslu af
kandídats árinu. Ég hef oft hugsað um það
hvað námið er í raun inni gott. Maður fær
ekki bara bóklegu þekkinguna heldur er þetta
í raun inni gríðar lega góður skóli í mann legum
sam skiptum, stjórnun og því að vera hent út
í djúpu laugina ítrekað ósyndur og án kúta.
Eitthvað sem þú vilt bæta við eða koma á
framfæri? Ég er stundum spurð hvort ég sjái
ekki eftir klíníkinni en ég á mjög auðvelt með
að svara því neitandi og er mjög sátt við að hafa
tekið þetta skref. Þetta hefur kennt mér að það
er alltaf þess virði að fylgja sannfæringu sinni
og mikilvægast af öllu er að taka ákvarðanir
um sinn starfsframa á eigin forsendum en ekki
til að ganga í augun á öðrum eða af því að
maður þori ekki að stíga út fyrir kassann. Svo
getur maður þurft að prófa sig áfram og læra
af reynslunni. Ég var til dæmis með háleitar
hugmyndir um að verða heilaskurðlæknir
þegar ég byrjaði í læknisfræði en ég held ég
hafi sjaldan komist í gegnum heila aðgerð
í nám inu án þess að það liði yfir mig.
Sigurbjörn Kristjánsson
tölvunarfræðingur
Hversu langt fórstu í læknisfræðinámi og
hvað gerir þú í dag? Ég kláraði tvö ár í læknis­
fræðinni, 2009­2011. Ég var síðan í fullri
vinnu í ár eftir það sem þjónn ásamt því að
taka nokkra bókmenntafræðikúrsa í Háskóla
Íslands.
Ég hóf svo nám við tölvunarfræði í
Háskólanum í Reykjavík haustið 2012 og hef
starfað sem forritari hjá fjarskiptafyrirtæki frá
útskrift vorið 2015.
Lífið handan
klíníkurinnar
Flestir sem byrja í læknisfræði ímynda sér sig sem klínískan lækni við lok náms. Þegar
á hólminn er komið finna sig þó ekki allir í klíník. Læknaneminn ræddi við þrjá einstaklinga
sem eiga það sameiginlegt að hafa hafið nám í læknisfræði en valið sér annan starfsvettvang
en almenn læknisstörf.
„...mikilvægast af öllu
er að taka ákvarðanir
um sinn starfsframa
á eigin forsendum
en ekki til að ganga í
augun á öðrum...“