Félagsrit KRON - 15.12.1947, Qupperneq 69

allt er litið rnjög góðum. Húsnæð-
isþröng liáir henni þó nokkuð.“
Pylsugerð
Eins og getið er um í kaflanum
um Pöntunarfélag verkamanna
keypti félagið í apríl 1937 kjötbúð
á Vesturgötu 16, og var þar einnig
rekin pylsugerð. Pylsugerðin gekk
illa frá byrjun, og var helzt kennt
um lítt viðunandi húsnæði. Á árinu
1942 fóru fram rniklar endurbætur
á pylsugerðinni og kjötbúðinni,
bæði að því, er snerti vélar og allan
aðbúnað, og var starfsemin flutt í
rúmgott húsnæði, sem tekið var á
leigu í nýju húsi á horni Vesturgötu
°g Garðastrætis. Ekki tókst þó að
koma pylsugerðinni í viðunandi
horf þrátt fyrir þetta, og var hún
áframhaldandi rekin mcð halla. Var
kennt um óhentugum aðbúnaði og
vöntun á fullhæfum mönnum tii
hinna sérfræðilegu starfa. Fór svo að
lokum, að hún var lögð niður 1945,
°g „hefði eflaust mátt fyrr vera“
segir í skýrslu stjórnarinnar frá því
ári.
Saumastofan
KRON starfrækti frá upphafi litla
saumastofu, og var það áframhald
samskonar starfsemi Kaupfélags
Reykjavíkur. Var saumastofan mjög
vinsæl meðal félagsmanna, þótt fjár-
hagslegur árangur hennar væri ekki
sem beztur. Það var því að því stefnt
að bæta reksturinn og auka starf-
semina og efla. Árið 1942 var ráðist
1 þessar framkvæmdir. Húsnæði fyr-
Félagsrit KRON
ir saumastofuna var leigt í nýju
húsi við Grettisgötu nr. 3, en áður
hafði hún verið í Alþýðuhúsinu.
Þar var sett á stofn fullkomin
saumastofa, útbúin tækjum til mik-
illa afkasta. Var framleiddur hvers-
konar yfirfatnaður á konur og karla,
einkum þó kápur, frakkar og karl-
mannaföt. Samkvæmt upplýsingum
Jóns Einarssonar á aðalfundi 1942
var áætlað, að hún gæti afkastað 6
þús. fötnuðum, þegar hún væri
komin í fulla starfrækslu. Var vel
til alls vandað og m. a. ráðinn um
tíma erlendur sérfræðingur, reyndur
við stjórn slíks fyrirtækis. Þær von-
ir, sem bundnar voru við þessar
framkvæmdir brugðust algerlega, og
saumastofan skilaði mjög lélegum
árangri á árinu 1942. í skýrslu
stjórnarinnar 1942 segir svo um
þetta: „Skiljanlegt er, að um byrj-
unarerfiðleika hlaut að vera að ræða
hjá fyrirtæki eins og þessu. En þegar
þar við bætist, að allmikil mistök
hafa átt sér stað um daglega stjórn,
samvinna yfirmanna verið að ýmsu
leyti erfið og nokkur ókyrrð á starfs-
fólki, virðast vera taldar þær ástæð-
ur, er helzt hafa valdið hinni lélegu
afkomu.“
Það er nokkur vottur þess, hve
hugleikin þessi starfsemi var fé-
lagsmönum, að á aðalfundi 1943
var einróma samþykkt tillaga þess
efnis, að stjórninni væri óheimilt að
leggja saumastofuna niður, nema
að fengnu samþykki almenns full-
trúafundar.
Á almennum fulltrúafundi, sem
99