Menntamál - 01.12.1964, Side 30

172
MENNTAMÁL
endur í Kaupmannahöfn á vinnustað eina viku liver. Er
feiknamikið starf að skipuleggja þetta og nokkuð umdeild
gagnsemi þess.
Skólarnir hafa sumir kynningarfundi um starfsfræðslu
með foreldrum. Það á við starfsfræðslu sem annað skóla-
starf, að þörf er samvinnu við foreldra nemendanna.
Sumir skólar hafa fengið fulltrúa l'rá ýmsum atvinnugrein-
um og fyrirtækjum í heimsókn, og eru þeir látnir kynna
starf sitt og fyrirtæki. Ekki hefur þetta þótt gefa sérlega
góða raun, og eru margir uppeldisfræðingar því mótfalln-
ir. Er það aðallega vegna þess, að hætt er við, að hlutleys-
is í frásögn af starfi og starfsaðstæðum sé ekki gætt sem
skyldi, þegar verið er að kynna eigin starfsgrein eða eigið
fyrirtæki. Sjónarmið vinnuveitenda, sem e.t.v. eru í leit
að góðu vinnuafli, koma of mikið fram í starfslýsingu.
Starfið er fegrað og ekki minnzt á óþægindi við starfið.
Einkum er hætt við þessu við svokölluð „tízkustörf", það
er störf, sem unglingar einhverra hluta vegna halda að séu
eftirsóknarverð störf.
„Starfsfrceðsludagar".
Sem kunnugt er hafa undanfarin ár verið hafðir sérstak-
ir „starfsfræðsludagar" í Reykjavík og einnig úti um land.
Ólafur Guynarsson, sálfræðingur, hefur staðið fyrir þess-
um starfsdögum og notið aðstoðar fjölmargra fyrirtækja, fé-
laga og einstaklinga. Elafa þessir „starfsfræðsludagar" verið
auglýstir mikið og vakið athygli á því, að starfsfræðslu
sé þörf.
Um hagnýtt gildi „starfsfræðsludaga“ fyrir æskufólk vit-
um við hins vegar lítið. A Norðurlöndum hafa „starfs-
fræðsludagar" verið hafðir á ýmsum stöðum. Skólafólki er
þá boðið að koma til viðtals við fulltrúa ýmissa atvinnu-
greina og leggja fyrir þá spurningar.
Þegar ýtarleg starfsfræðsla hefur farið fram, getur verið