Menntamál - 01.12.1964, Blaðsíða 51

MENNTAMÁL
193
a) Kennari notar smápróf í tíma í námsgrein sinni til þess
að láta nemendur rifja upp ákveðinn hluta námsefnis.
Þessi próf eiga að sjálfsögðu að vera jákvæð, þau eru
ekki lögð fyrir til þess að sýna nemendum í tvo heima né
til þess að láta nemendur fá einhverja fyrir fram til-
búna einkunn. Þessi próf eru að sjálfsögðu góð, en of-
notkun þeirra getur þó truflað nemendur í náminu.
b) Kennari getur lagt próf fyrir nemendur í þeirn tilgangi
að prófa sjálfan sig. Hann vill vita, hvort kennsla hans
ber tilætlaðan árangur. Þetta er hægt að gera með notk-
un staðlaðra (standardiseraðra) prófa. Þau gera mögu-
legt að bera frammistöðu einnar bekkjardeildar eða
eins aldursflokks í skóla saman við frammistöðu jafn-
aldra í landinu sem heild. Þetta getur t. d. verið gagn-
leg leiðbeining fyrir starfslið í nýjum skóla og fyrir
(Heynda kennara. Slík próf, haldin árlega í sama aldurs-
flokki í skóla, sýna, hvort „standardinn" er sá sami frá
ári til árs. Próf, búin til af kennurum, geta ekki gegnt
þessu hlutverki eins vel. Hver kennari semur próf í
hlutfalli við sína kennslu. Nemandi getur því fengið
sömu einkunn í tveimur greinum, án þess að einkunn-
irnar séu á nokkurn hátt sambærilegar.
Stöðluð próf eru einnig nytsamleg fyrir kennara, sem
skiptir til nýrrar kennsluaðferðar eða fer að kenna
námsgrein eða aldursflokki, sem hann hefur ekki kennt
áður.
e) Próf eru notuð til að skipta nemendum í deildir eða
hópa í náminu.
d) Próf geta leiðbeint kennurum og foreldrum um, hvaða
framhaldsnám er heppilegast fyrir barnið. Þá hafa stöðl-
uð próf, ásamt staðlaðri umsögn kennarans, gefið bezta
raun.
e) Sérstök próf geta gefið bendingu um hæfileika eða hæfi-
leikaleysi nemenda á einhverju ákveðnu sviði.
i) Próf eru lögð fyrir til að kanna, hvort nemandi hafi
13