Menntamál - 01.12.1964, Qupperneq 65

MENNTAMÁL
207
grein er því oít það, að stunda hana betur, svo að maður
kynnist henni raunverulega og nái árangri.
Áhugaleysi og leiði á námi getur þó átt sér fleiri orsakir.
Heilsufar nemanda getur átt þátt í þessu. Sá, sem er að ná
sér eftir veikindi eða er ekki við góða líkamlega heilsu,
þreytist fljótt og fær ólyst á hinu daglega starfi. Þeir, sem
vinna samhliða námi, geta ætlað sér of mikið, svo að of-
þreyta verði afleiðingin, sarna á við um þá, sem sækja
skemmtanir um of eða hafa of mörg tómstundastörf, svo
að þeir veita sér vart næga hvíld og svefn. Nám, sem nem-
andi stundar þreyttur, verður oftast leiðinfegt.
Skipulag fræðslunnar sjáffrar, eða námsskráin, getur einn-
ig orsakað geðræn vandkvæði, er lýsa sér í andúð á námi.
Þetta á einkum við, ef nemendum eru ætluð viðfangsefni,
sem samrýmast ekki hæfileikum þeirra, eru ol létt eða ol'
þung.
Gott dæmi um þetta er aðstaða tornæmra nemenda á
unglingastigi. Nokkur hópur barna, e. t. v. um 10% þeirra,
eru það seinþroska og eiga svo erfitt með nám, að þau ljúka
óarnaprófi með naumindum, og eru illa undir það búin
að hefja nám í unglingadeildum með þeirri námsskrá, er
þar gildir. Mörg þeirra hafa varla næga iestrarleikni til að
lesa námsbækur unglingastigsins, skortir skilning til að
nema flókinn reikning og geta vart numið tungumál með
venjulegum aðferðum vegna lítillar mállræðikunnáttu.
Þegar þessum nemendum eru ætluð viðfangsefni, sem
þeir geta ekki náð sæmilegum árangri við, veidur það þeim
að sjálfsögðu leiðindum, svo og kennurum þeirra. Þessum
nemendum veitist sjaldan sú ánægja, sem gerir skólastarfið
skemmtilegast og af því sprettur að vita sig hafa náð góð-
mn árangri og leyst verk sitt vel af hendi.
Flestir þekkja af eigin raun, að trúin á tilgang og gildi
verksins, sem við er fengizt, er mikilvæg fyrir vellíðan þess
er vinnur og þar með áhuga og árangur.
Oft er misbrestur á því, að nemendur og foreldrar þeirra