Menntamál - 01.12.1964, Side 32
174
MENNTAMÁL
mörku, en þar voru rannsakaðir rúmlega 2000 manns s. 1.
ár, þá tel ég ekki tímabært að setja á stofn sérstaka vinnu-
sálfræðistofnun. Verkefni yrðu tæplega nægjanlega mikil
samanborið við tilkostnað, sem af slíkri stofnun rnyndi
leiða. En sjálfsagt er nú að athuga þessa tillögu vel, áður en
ákvörðun um þetta verður tekin.
Niðurlagsorð.
Skóla- og uppeldismálin hafa verið og munu verða á
ókomnum árum sá þáttur þjóðmála okkar, sem hvað rnest
á ríður að sé traustur. Mikið fé er lagt til þeirra, og kröfur
um, að skólarnir sinni meira uppeldi æskunnar, vaxa. Jafn-
framt aukast kröfur um menntun og verklega þjálfun á
ýmsum sviðum.
Það er því eðlilegt, að starfsfræðsla komi nú inn í skóla-
starfið, þar eð hún á að hrúa bilið milli skólans og atvinnu-
lífsins.
Þar sem vel hefur tekizt til um starfsfræðslu í skólum
erlendis, telja skólamenn hana ótvírætt styrkja allt skóla-
starfið og sé hún því skólanum kærkomin.
Ef við vöndum vel til menntunar þeirra kennara, sem
veita eiga starfsfræðsluna, ætti hún einnig hér að geta orð-
ið til þess að eila skólastarfið í heild með því að færa það
nær því iðandi atvinnulífi, sem skólanemandinn á síðar
að ganga inn í sem hlutgengur þátttakandi.