Menntamál - 01.12.1964, Page 66

208
MENNTAMÁL
hafi að þessu leyti jákvæða afstöðu. Margir telja þeim tíma
illa varið, sem setið er yfir námi, og að námstími sé of
Jangur, er skemmst að minnast umræðna, sem urðu um lít-
ilsháttar lengingu skólatíma fyrir suma bekki barnaskóla í
Reykjavík síðastliðið haust. Um slíkt má deila, en lítill
vafi er á því, að störf manna á komandi tímum verða mest
fólgin í starfsskipulagningu, eftirliti og stjórn sjálfvirkra
véla, maðurinn vinnur sífellt meira með vitsmunum og
kunnáttu, frekar en afli. Þekking á lögmálum náttúrunnar
og starfsaðferðum byggðum á þeim verður þá hverjum
manni nauðsynleg.
Það hlýtur að verða meginstarf barna og unglinga í fram-
tíðinni að afla sér þessarar þekkingar, og hún hefur þá
beint hagnýtt. gildi, gerir manninn hlutgengan á vinnu-
markaði. Nám er þá ekki neitt tómstundagaman eða þving-
unarvinna að boði yfirvalda, heldur mikilvægur undirbún-
ingur, sem ræður úrslitum um það til hvers maðurinn verð-
ur fær á lífsleiðinni.
Af þessu leiðir, að nám er alvarlegt starf, sem þarf að
skipuleggja og stunda vel eins og aðra vinnu. Algeng orsök
námsleiða og erfiðleika er, að þetta hefur ekki verið gert.
Nemandi hefur ekki vanið sig á að vinna heimaverkefni
sín reglubundið á vissum tíma eins og önnur störf. Van-
rækt verkefni verða þá smám saman óviðráðanleg og draga
úr kjarki nemandans til að hefjast handa.
Viðhorf af Jiví tagi, sem ég hef nefnt, eru auðvitað ekki
neinar geðrænar veilur, samt geta þau hindrað nám, með
því að tilfinningaleg afstaða til verksins, sem við vinnum,
er jafnan áhrifamikil.
í þessu erindi hef ég getað fátt eitt sagt, af því sem vert
væri, um mikilvægi hins geðræna jafnvægis nemanda fyrir
námsárangur. Ég vona, að mér hafi þó tekizt að sýna frarn
á, hversu fjölbreytt þetta svið er, að geðheilbrigði nem-
anda og tilfinningaleg afstaða til starfsins er snar þáttur
í vel heppnuðu skólastarfi.