Menntamál - 01.12.1964, Blaðsíða 54

196
MENNTAMÁL
7. Nú er prófið prentað, en til þess að fá einkunnagjöf
rétta, — standardiseraða —, þá er það nú lagt fyrir mjög
stóran hóp nemenda og prófið síðan staðlað af stærð-
fræðingum eftir úrlausnum þeirra. Leiðbeiningar eru
gefnar með hverju prófi, þar sem gefnar eru nákvæmar
reglur um, hvernig prófið skuli lagt fyrir, og ennfremur
birt tafla yfir stöðlunina. Eftir henni er hægt að breyta
frumeinkunn (fjölda réttra atriða) livers barns í stand-
ard einkunnir.
Þannig eru það börnin sjálf, sem velja verkefnin og ráða
fyrirgjöfinni.
Stöðlun prófsins er raunverulega breyting fyrstu ein-
kunna barnsins í standardeinkunnir. Óbreytt frumeinkunn
segir lítið, en þannig eru t,. d. allar einkunnir í okkar skól-
um. Þó segja sumar einkunnir þar meira en aðrar, t. d.
lestrar- og reikningseinkunn á barnaprófi, landsprófseink-
unnir (sennilega) og e.t.v. einhverjar fleiri. Aðrar einkunn-
ir, a.rn.k. í barna- og gagnfræðaskólum, segja lítið. Allmikið
má bæta úr með því að láta meðaltal deildar eða bekkjar
fylgja. Dæmi: Drengur kemur heim með einkunnina 8,0
í dönsku, 6,0 í ensku og 5,0 í reikningi. Foreldrar mundu
halda, að drengurinn væri góður í dönsku, sæmilegur í
ensku en lélegur í reikningi. Ef meðaltal bekkjarins fylgdi,
og það væri 8,0 í dönsku, 7,0 í ensku og 4,0 í reikningi,
sæist, að drengurinn væri í meðallagi, miðað við bekkinn,
í dönsku, fyrir neðan meðallag í ensku en ofan við meðal-
lag í reikningi.
Þó að próf séu nauðsynleg til að hjálpa kennaranum
að mynda sér skoðun á getu og kunnáttu nemandans, verð-
ur að hafa í huga, að þau gefa aldrei óbreytanlega mynd
af nemandanum. Margt getur orsakað ósanna útkomu á
prófi. Hið helzta er jætta:
a) Prófið er illa samið og ónákvæmt og gefur því rangar
upplýsingar. Próf á alltaf að semja af nákvænmi og vand-
virkni.