Morgunn - 01.06.1948, Blaðsíða 27

MORGUNN
17
göngum, undir tunnum eöa vögnum, eða í úthýsum borgar
yðar, sem telur sig lcristna . . .
Ef nú tilveran skyldi vera slík, þá skilur þú betur, aö
svefninn og dauðinn eru bræöur, og því hvorugur óttalegur.“
Mundi það eigi styrkja þig i baráttu lifsins, — og ekk-
ert af yöur kemst áfram baráttulaust, — ef þú vissir
af æðri veröld yfir þér, og þaö jafnframt, aö þaöan megi
ævinlega fá einhverskonar hjálp, ef þú aðeins kannt aö
færa þér hana í nyt, eða öUu heldur: ef þú aðeins kannt að
taka á rnóti? Er þaö einskis virði, að sjá þess vottinn, að
gœzka Guðs lætur yfir oss vaka, einum og sérhverjum,
frá æöri veröld? Og að þaöan er stööuglega verið að leiö-
beina oss? Kraftaverkin eru vottur þeirrar hancUeiÖslu og
þau eiga meðal annars aö varna því, að vér gleymum upp-
runa vorum og eÖli.“
★
„öllum heiminum er aö venöa Ijóst, að mennirnir verða
aö losna við dauðaJiræðsluna. Kvíðinn fyrir dauðanum
Þarf aö liverfa. Ánægja vor í lífinu er langoftast komin
undir þvi, aö geta horft meö gleði og von fram í tímann.
Oss er þaö mjög mikilsvert, að geta liorft. með glaöri von,
og mér liggur við að segja háleitri tilhlökkun til hinnar
mildu framtiöar. En til þess þarf oss að verða Ijóst,
hvað dauðinn er. Óvissan þarf að hvei'fa. óvissan og óttinn
skapa lcvíða, vonin skapar aftur á móti gleði. Vér fáum
aldrei skilið til fuTls, hvað vér sjálfir erum, fyrr en vér
vitum meö óræknd vissu, hvað tekur viö hinu megin eða
aö vér lifum lengur en þessi jarðnesku ár. Og því fyllri
hugmyndir, sem vér fáum um hinn æöri heim og lifið þar,
þvi betur fáum vér áttað oss á lífi voru hér og hvað oss
ber að ástunda öTlu framanr. Og sé vissa fengin í þessum
efnum, þá lilýtur hún að hafa geysimikil áhrif á þjóðfé-
lögin, og meö tíö og tima á þjóðskipulagiö sjálft, og ekki
sízt á uppéldismálin.“
(Úr „Arin og eilífSin").
2