Morgunn - 01.06.1948, Blaðsíða 107
M O R G U N N 97
Þau höfðu aldrei komið í áður. Enn kom rödd „John King“
°g talaði við okkur.
Að lokum kom „John King“ og talaði við ellefu menn
a fundi hjá öðrum miðli, frú Perrin, þar sem hvorugt Mars-
hallhjónanna var viðstatt.“
Gagnrýnendur héldu því lengi fram, að hér væri aðeins
úm hið svonefnda búktal að ræða, sem töframenn sýna með
úúkilli leikni. En örðugt var að halda því fram, þegar dul-
arröddin og miðillinn töluðu samtímis. Svo var t. d. um
D. Home, meðan raddir hinna ósýnilegu töluðu á fund-
únum í birtu, hélt hann stöðugt áfram að tala við fundar-
Sestina, til þess að sanna þeim að hann léki ekki á fólk.
Einhver merkasti miðill fyrir beinar raddir var frú
^riedt í Detroit í Bandaríkjunum, en frá hinum furðu-
agu fyrirbrigðum með henni segir Usbome aðmíráll, í
inni merku bok sinni, The Voices, sem út kom árið 1913.
ijá henni heyrði hann þrjár og stundum fjórar raddir
lnna ósýnilegu gesta tala í herberginu samtímis við það,
að frú Wriedt talaði sjálf við hann. Hún var ekki í transi
’únðan þessi fyrirbrigði gerðust, og raddirnar töluðu þess-
úm tungumálum, sem frúin kunni ekkert í: frönsku, þýzku,
Úölsku, spænsku, norsku, hollenzku og arabísku.
Ejá flestum hinna meiri háttar miðla fyrir likamleg
yrirbrigði, hefir þessara dularfullu radda orðið vart, en
aUk frú Wriedt hafði frú Elisábetli Bláke í Ohio í Banda-
ri,{junum einhvern undursamlegasta hæfileikann í þessa
an- Sem kunnugt er um í aldarsögu sálarrannsóknanna. Og
'^Tstakiega vorú fyrirbrigðin sannfærandi hjá henni, vegna
,ess að þau gerðust í glaða dagsljósi. Hún var fátæk og
, menntuð alþýðukona, en grandvör og siðavönd. Hún var
1 lJkona mikil og heyrði Methodista-kirkjunni til, en vegna
Tfileika sinna var hún flæmd úr kirkju sinni.
_Hinn ákjósanlegasta vott að fyrirbrigðum hennar höfum
y°r- Þar sem hinn frægi próf. Hyslop skrifaði ýtarlega um
j au' Hún andaðist árið 1920, að afloknu miklu og merki-
egu starfi. Um alllangt skeið hafði hún látið velmetna vís-
7