Morgunn - 01.06.1948, Blaðsíða 69
59
MORGUNN
eins og marmari, undir augnalokunum vissu sjáöldrin upp,
enni hennar var baðað köldum svita, ómögulegt var að
Sreina andardrátt frá lungum hennar eða æðaslög í púls-
lnum á úlnlið hennar. Þegar allir viðstaddir höfðu rann-
sakað þræðina og innsiglið, klippti ég böndin sundur, og
við bárum miðilinn í stólnum fram í herbergið. Hún lá
Þar eins og lík í 18 mínútur. En þá fór líf að smáfærast
1 líkama hennar, og þegar hún var búin að jafna sig, vóg
hana og hún reyndist að vera 121 pund á þyngd“.
Hvað eigum við að hugsa um þetta fyrirbrigði? Vott-
arnir eru ellefu auk Olcotts sjálfs, svo að staðreyndimar
syriast tvímælalausar. En hverjar ályktanir getum vér
dregið af þessum staðreyndum ? ... Ur því að miðillinn
v°g 121 pund en líkamaða veran frammi í herberginu 77
Pund, er auðsætt, að ekki hafa þá stundina verið nema 44
PUnd af miðlinum eftir inni í byrginu. En úr því að þessi
^4 pund nægðu til að halda lífinu í miðlinum, er þá ekki
húgsanlegt, að verndarandar hennar hafi beitt efnisfræði-
^egri tækni sinni til þess að aflíkama hana þessa stund,
4il þess að forða henni frá frekari hættu, unz líkamaða ver-
an kom aftur inn í byrgið og sameinaðist henni þar, skil-
adi henni aftur því, sem hún hafði frá henni tekið til að
iikamast? Þetta kann að virðast undarleg tilgáta, en skýr-
lr hún ekki staðreyndina, sem ekki verður skýrð með skyn-
Semdarlausri vantrú einni saman?“
Af mörgum miðlum sem uppi voru síðari hluta 19. ald-
ar> var Henry Slade einna frægastur. Hann var Banda-
rikjamaður og starfaði þar lengst, en um alllangt skeið
einnig í Bretlandi, Þýzkalandi, Rússlandi, Ástralíu og víð-
ar- Merkileg líkamningafyrirbrigði gerðust á fundum hans,
°g hlutir hófust í loft upp, án þess snertir væru mannleg-
Um höndum, en líkamaðar hendur hinna ósýnilegu gesta
saust oft í sambandi við fyrirbrigðin. En frægastur var
hann fyrir hina svonefndu spjaldskrift sína. Tvö venju-
ieg steinspjöld, eins og notuð voru í barnaskólum — og oft
k°mu tilraunamennirnir sjálfir með þau — voru lögð sam-