Morgunn - 01.06.1948, Blaðsíða 29
MORGUNN
19
En því meira þykir mér um vert að hugsa um málefni vort
sem nær dregur hinu mikla takmarki. Ég kátta það svo,
Þótt það sé ekki annað en að hafa sætaskipti í tilverunni.
Það var fyrir 100 árum, 31. marz árið 18ý8, sem litlu
stúlkumar i Ameriku fengu vitrunina, sem kom af stað
attri þessari hreyfing. Þá fór eins og oftar hjá oss mönn-
urn, að smælingjum birtist það, sem vitringum er hulið.
Bkki svo að skilja, að ekki væru til áður vitranir og dul-
ræn fyrirbrigði (sbr. Swedenborg, Jackson Davies o. fl.),
sem ráða mátti af tilveru framhaldslifs og annars heims,
en nú hafa þessi efni verið rannsökuð og visindaleg þekk-
^ig, ómótmœlanlegar staðreyndir geymdar í bókmenntum
mannkynsins.
Ritstjórinn hefir nú svo greinilega, sem unnt er í ekki
stcerri rita en þetta er, skýrt frá þeim atburðum og atvik-
um, sem urðu meginatriðin að vitrunum litlu stúlknanna,
svo að ég þarf engu þar við að bæta, t. d. um hálfgert píslar-
vœtti þeirra, því að við sjálft lá, að setið væri um líf þeirra
af óðum skríl, sem hélt þær vera að gabba með svikum.
Bn brátt urðu þó stórvitrir andans menn og óvéfengjan-
legir vísindamenn til þess að gefa málinu gaum og rann-
saka það.
Nöfn margra þessara manna lifa og munu lifa gegnum
áldir sögunnar, og það, sem þeir hafa gert fyrir þetta
mál. Slík nöfn eru t. d. W. Crookes, R. Wáttace, Oliver
Lodge, Fr. Myers, C. Doyle, E. Bozzano, Ch. Richet og
margir fleiri. En ég ætla þó ekki í þessu stutta ávarpi til
tesenda MORGUNS að dvelja við þessi dýrmætu nöfn,
. heldur aðeins minna á orðin hér í yfirskriftinni, sem bár-
ust mér i blaðinu Liglit og túlkuðu einmitt það, sem ég
Var að hugsa um, þegar ég var að byrja að skrifa þetta:
„Lifið mun fá nýja þýðing fyrir hvern mann, þegar þekk-
mgin um framháldslíf er orðin hvers manns eign, — átts
heimsins“.
En er það mögulegt?
Fyrir eklá meira en )00 árum vism menvivuir ekki ann-