Morgunn - 01.06.1948, Blaðsíða 112
102
MORGUNN
með henni til bæjar eins, sem var í 40 mílna fjarlægð frá
bæ þeim, sem þær áttu heima í, og fengu þær að gamni
sínu fund hjá miðli einum, þeim alókunnugum, sem staddur
var í þessum bæ. Miðill þessi var nýkominn þangað. en átti
heima í öðrum bæ, sem var 200 enskar mílur þaðan. Þess
má geta, að stúlkur þessar eru sagðar hafa verið alókunn-
ugar spíritismanum, er þetta gerðist. Miðillinn var radd-
miðill. Var lúður — nokkurskonar hljóðauki — hafður í
fundarherberginu, og voru raddir vanar að koma um lúð-
urinn.
Nú segir stúlkan, er myndina tók, að nafnið „Edna“
hafi heyrst um lúðurinn. En það var fornafn hennar. Hún
segist hafa svarað og spurt, hver talaði um lúðurinn. Og
svarað var: „Það er Emma, frænka þin.“ Stúlkan vissi til
þess að hún hafði átt föðursystur, er Emma hét, og vai’
önduð fyrir 25 árum, meðan stúlkan var smábarn. Spurði
stúlkan nú röddina, hvort hún hefði ekki eitthvað til þesS
að segja sér. Þá segir röddin: „Þú varst að skoða mynd af
mér fyrir nokkru.“ Stúlkan segist ekki um langan tíma
hafa litið í myndasafn (album) af fólki sínu, og hafði á
móti því, að röddin gæti farið með rétt mál. En þá svaraði
röddin: „Ég á ekki við mynd í myndasafni ykkar. Fyrir
nokkru heimsótti ykkur ungur maður. Það var tekin mynd
af honum, og ég er á þeirri mynd.“ Stúlkan segist enn hafa
mótmælt því, að þessi frænka hennar væri á þeirri mynd, en
röddin hafi staðið fast á því og lagt fast að þeim að skoða
myndina að nýju.
Stúlkurnar töldu sig sannfærðar um, að röddin gseti
ekld vitað um það, sem hún var að segja. En samt vildn
þær ganga úr skugga um það og tóku því myndina frain>
þegar þær komu aftur heim, og athuguðu nákvæmar en áð-
ur og sáu nú, sér til mikillar furðu, að mannshöfuð komfram
á myndinni, auk myndarinnar af von Reuter, en ekki þekktd
þær það. Sýndu þær nú föður sinum myndina og kallað1
hann þá upp yfir sig: „Hvernig stendur á þessu? Þetta el’
A