Nýtt og gamalt - 01.01.1914, Blaðsíða 71

69
verið eftir miklu eldri texta hebresk-
um en þeim, sem nú er kunnur.
Eða með öðrum orðum: Það er ekki
hægt að ákveða með vissu, hvar staðið
hafi Jahve og hvar Elohim í g. testam.
í fyrstu (segjum á dögum Esra) því
að elstu heimildum beri þar ekki
saman, — eins og stundum er með
nöfnin Jesús og Kristur í heimildum
n. testam. — Septúaginta og Massoreta
textinn eru ósammála um Jahve og
Elohim á 49 stöðum, segir Eerdmans.
Það er öðru nær en mótmæli Eerd-
mans sjeu sprottin af trúarlegum
ástæðum eins og nýguðfræðingar láta
títt í veðri vaka um þeirra mótmæli,
sem trúa því að biblían skýri rjett
frá sögu Gyðinga og opinberunum
Guðs. Eerdmans virðist alls ekki vera
jákvæður guðfræðingur, og mótmæli
Elstu hebresk handrit af g. tostam., -sem
kunn eru á vorum dögum, eru frá 10. öld,
600 árum yngri en elstu grÍBk handrit n.
testam. En þó ber öllum saman um að
þau handrit hafi i öllu verulegu sama texta
og notaður hefir verið siðan árið 100 e. Kr.
— En áður voru ýmsir ólikir leshœttir all-
tiðir í texta g. testam., eins og m. a. má
sjá af „sjötíu manna þýðingunni11 (Septua-
ginta). — En mein er það, að olstu liand-
rit af Spptuaginta eru fremur ófullkomin.
Textafræði g. testam. á enn mikið ógert,
svo að hœgt sje að ákveða frumtextann
með fullri vissu. — Er ekki ótrúlegt, að
sumt af mótsögnunum og ástæðulausum
endurtekningum, sem margir Begjast finna
i g testam., hafi aldrei verið í frumtext-
anum.