Nýtt og gamalt - 01.01.1914, Blaðsíða 22

20
telja alla þá staði upp hjer, því að
jafnframt yrði að bera saman heim-
ildirnar, sem mæla með og móti
iiverju einstöku atriði. — —
Yenjulegast mun það hreinn ó-
þarfl að fara lengra í úrfellingum en
W. og H., eins og þegar þýðendurnir
sleppa aftan af Mark. 1. 34., svo að
setningin verður: ............þeir (iilu
andarnir) þektu hann“, en ætti að
vera: „Þeir vissu að hann var
Kristur “.
Eins og jeg hef áður sagt er málið
yflrieitt mjög gott og að því leyti er
ánægjulegra að lesa nýja testamentið
nú en áður hefur verið; en þess vegna
hafa þýðendurnir orðið að víkja tölu-
vert frá setningaskipun grískunnar
einkum í brjefunum, — og þá er
mjög vandfarið. Bibiíuskýringar geta
verið góðar, en eiga ekki heima.(í
sjálfri þýðingunni, biblíumálið þarf
að vera eðlilegt, og blátt áfram, en
þó ekki of hversdagslegt, ýms smá-
orð geta bætt sögustíl frásagnanna,
en sjeu þau ekki í frummálinu, kunna
flestir biblíuvinir illa við að þýðend-
ur bæti þeim inn í biblíuna.
Það eru ekki min orð að þýðend-
ur vorir hafi margoft rekið sig á
þessi sker, en jeg held að þeir hafl
samt ekki alveg komist fram hjá þeim.
— Jeg hef ekki haft tíma til að
yfirfara þýðinguna svo vel sem skyldi,