Nýtt og gamalt - 01.01.1914, Blaðsíða 15

13
(hinn Smurði) upp í Barnabiblíuna
fremur en Jahve-nafnið í fyrra bindi
Barnabiblíunnar.1) — En skyldu þá ekki
margir vilja mælast til þess með mjer,
að þýðendur ijetu það ekki heldur
komast inn i vasaútgáfu biblíunnar?
Sennilega verða það fleiri en jeg,
sem kunna illa við að þýðendurnir
hafa breytt mannsins son í
manns-soninn. Gríski textinn
styður þó ekki fremur þá þýðingu
en hina, þvi að ákveðni greinirinn
er þar með báðum orðunum. Orðin
mannsins sonur fengu að vera í friði
í þýðingunni frá 1908 og ættu að
komast aftur að í vasaútgáfunni.
Þau eru mönnum kær og töm; og ó-
trúlegt er að þýðendur telji sjer eða
þjóð vorri nokkurn hag í að mann-
kynsfrelsarinn sje í biblíunni nefndur
sem víðast, með nýjum nöfnum, svo
að almenningur fari að halda, að
hjer sje að ræða um einhvern spá-
nýjan Messías, sem nýja guðfræðin
haft uppgötvað.
Jeg gat þess hjer að framan að
nýja testamentið væri þýtt eftir gríska
testamentinu, sem þeir Westcott
(t 1902) og Hort (f 1892) háskóla-
kennarar í Cambridge gáfu út árin
1881 og 1882 eftir langvinnar texta-
ransóknir, og endurprentað var 1901.
Þeir W. og H. eru alment taldir
með fróðustu vísindamönnum í þess-
um efnum á liðinni öld, og höfðu