Morgunblaðið - 10.04.1986, Blaðsíða 42

42
MORGUNBLAÐIÐ, FIMMTUDAGUR10. APRÍL1986
Landssamoand sjálfstæðiskvenna
„Metnaðurer
nauðsynlegur 1
starfi og pólitík“
íj.
Rætt við Maríu E. Ingvadóttur
formann Hvatar
Maria Elínborg Ingvadóttir, viðskiptafræðingur, tók við
formennsku í Hvöt, félagi sjálfstæðiskvenna i Reykjavík, síðast-
liðið haust af Ernu Hauksdóttur, framkvæmdastjóra. María,
sem er Akureyringur, er tveggja barna móðir og starfar sem
deildarstjóri hagdeildar Sambands íslenskra samvinnufélaga.
Eftirfarandi viðtal við Mariu var tekið á skrifstofu Hvatar i
Valhöll á laugardagsmorgni skömmu eftir að listi Sjálfstæðis-
flokksins fyrir borgarstj órnarkosningamar í vor var birtur.
I prófkjöri flokksins í haust
voru fleiri konur meðal þátttak-
enda en nokkru sinni áður.
Aðeins ein þeirra, Katrín
Fjeldsted borgarfulltrúi, náði
þeim árangri að hún skipar
öruggt sæti á framboðslista
flokksins. Hvað segir þú um
þessa niðurstöðu?
„Úrslit prófkjörsins urðu
okkur vonbrigði að þessu leyti.
Ég held að flestir stuðnings-
menn flokksins hafí fyrir próf-
kjörið fundið meiri meðbyr með
konum en oftast áður. Mjög
margar hæfar sjálfstæðiskonur
tóku þátt í kosningunni, það er
staðreynd.
Nú sítja fjórar sjálfstæðiskon-
ur í borgarstjóm Reykjavíkur
af tólf fulltrúum flokksins. Tveir
af þremur fulltrúum Sjálfstæðis-
flokksins í borgarráði eru konur,
þær Ingibjörg Þ. Rafnar og
Hulda Valtýsdóttir. Ingibjörg
gaf ekki kost á sér til endurkjörs
í borgarstjóm og Hulda náði
ekki ömggu sæti í prófkjörinu
fyrir næsta kjörtímabil borgar-
stjómar. Margir hæfír einstakl-
ingar komu til greina í efstu
sætin. En reynslan í haust mun
leiða til þess að skipulegri vinnu-
brögð verða tekin upp hvað
varðar framboðsmál kvenna,
hvort sem prófkjör verða áfram
meginreglan eða ekki.“
Vinnan að auknum hlut
kvenna í ábyrgðarstöðum á
vegum flokksins, — er það starf
fyrst og fremst verkefni kvenna-
hreyfíngarinnar?
„Það hlýtur að vera flokknum
í heild til góða að konur skipi
ábyrgðarstöður á vegum hans
og innan flokksins í sama mæli
og karlar. Stjómmálaflokkur er
ekki annað en þverskurður af
þjóðfélaginu. Fyrir því þarf að
vera skilningur."
Undanfarin ár hefur félagið
að mestu leyti fjallað um málefni
sem varða konur, hlut kvenna á
vettvangi stjómmálanna, jafn-
rétti kynjanna ekki síst á vinnu-
markaðnum og málefni fjöl-
skyldunnar. Er ekki kominn tími
til þess að kvennahreyfíngin
hætti að taka þessa málaflokka
„að sér“ og geri flokkinn í heild
ábyrgan fyrir þeim?
„Stefna flokksins í þessum
María E. Ingvadóttir.
málaflokkum er skýr í ályktun-
um landsfunda.
Hvöt starfar á breiðum
gmndvelli. Þó svo að við höfum
áhuga á svokölluðum kvenna-
málefnum, megum við ekki ein-
skorða okkur við þau. Við viljum
láta til okkar taka í öllum mál-
efnaflokkum. Meðal okkar em
konur úr atvinnulífínu, við-
skiptalífinu, konur með mikla
reynslu og margvíslega mennt-
un. Auðvitað höfum við skoðanir
og áhuga á fleiru en jafnréttis-
málum, skóla- og dagvistarmál-
um. Nú fara fleiri konur í fram-
haldsnám en áður og fleiri láta
til sín taka á opinbemm vett-
vangi. Ég held að innan nokk-
urra ára verði það vandamál úr
sögunni að konum og körlum
sé mismunað með launum og
að karlar munu ekki lengur eiga
greiðari leið til áhrifastarfa en
konur. Það er engin skömm að
því að hafa metnað og reyndar
nauðsynlegt, hvort heldur sem
er í starfí, félagsmálum eða póli-
tík. Karlmenn vinna leynt og
Ijóst að því að ná fram markmið-
um sínum, því ættu konur ekki
að starfa eins? Konur eiga ekki
að hika við að viðurkenna fyrir
alþjóð að þær vilji gjaman
komast til áhrifa í stjómmálum
eða vinna sig upp í starfi. Hér
dugir engin hæverska, það tekur
tíma að ná settu marki, og það
er ekki nóg að konan viti sjálf
hvers hún er megnug, hún þarf
að sannfæra aðra um það líka
og gera öllum ljóst hvert hún
stefnir."
Innan flestra stjómmála-
flokka em starfandi sérstakar
kvennafylkingar. Er tímabært
að leggja þessi sérfélög kvenna
niður?
„Nei, það er engu minni þörf
nú en áður á sérfélögum kvenna
innan stjómmálaflokkanna.
Þessi sérfélög eru aðeins einn
möguleiki af mörgum fyrir
konur sem vilja starfa í stjórn-
málaflokki, og sú staðreynd að
félagskonur í Hvöt em um 1400
talar sínu máli. Hvöt á fulltrúa
í öllum helstu ráðum og nefnd-
um flokksins. Ég er ekki viss
um að konur væm jafn margar
þar ef aðeins væm blönduð fé-
lög, nema að innan þeirra væri
þá unnið samkvæmt einhvers-
konar kvótakerfí."
Er Hvöt „skóli“ fyrir konur í
stjómmálum?
„Við viljum að konur líti á
félagið sem vettvang til að koma
sér á framfæri í stjómmálum,
vettvang sem konur vilja starfa
á, og þar sem þær geta komið
hugmyndum sínum á framfæri.
Við viljum stuðla að því að þær
fái tækifæri til að vinna í mál-
efnanefndum í samræmi við
þeirra áhugasvið. Ég held að það
þurfí að byggja upp sjálfstraust
kvenna, því að það er númer
eitt að konur Iíti á sig sem jafn-
ingja karla. Ef þær gera það
ekki sjálfar, þá gerir enginn
það. Við þurfum líka að læra
að treysta öðmm konum. Konur
virðast kröfuharðari í garð
annarra kvenna en karla. Þær
hugsa ekki út í það, að með
því em þær að leggja stein í sína
eigingötu."
Hvað er framundan í starfí
félagsins?
„Við ætlum að efla Hvört enn
frekar, þannig að félagið og
starfsemi þess höfði til sem
flestra kvenna. Hvort sem um
er að ræða fullorðnar konur sem
em að fara aftur út á vinnu-
markaðinn, heimavinnandi hús-
mæður, ungar konur sem em
að stíga sín fyrstu skref í félags-
starfí eða virkar konur úr at-
vinnulífínu. Félagið verður að
vera áhugavert fyrir allar þessar
konur. Haldnir em áhugaverðir
fundir, námskeið og ráðstefnur.
En það er nauðsynlegt að félags-
konur taki enn meiri þátt í störf-
um félagsins og séu virkari í
flokksstarfínu. Við verðum að
láta meira í okkur heyra, koma
skoðunum okkar út fyrir veggi
Valhallar, þannig að fólk út í
bæ viti um okkar þátt í flokks-
starfinu.
Okkar markmið er að gera
þann þátt Hvatar ónauðsynleg-
an að gæta hagsmuna kvenna
innan flokksins. En það er ekki
erfitt að setja sér markmið, mun
’ erfiðara er að fínna réttu leiðina
til að ná þeim.
Við viljum hvetja konur til að
nota þ’á möguleika sem þær
hafa og grípa þau tækifæri sem
gefast. Ef þær gera það, verður
þess ekki langt að bíða að í störf
og stöður veljist hæfasta fólkið,
án tillits til kynferðis."
„Framtíðin í
okkar höndum“
í haust kom út bókin „Fram-
tíðin i okkar höndum'* á veg-
um Hvatar og Landssam-
bandsins. Ritstjóri bókarinnar
var Bessí Jóhannsdóttir, sagn-
fræðingur. Bókin hefur verið
kynnt í fjölmiðlum, en tilefni
útgáfunnar var lok kvenna-
áratugar Sameinuðu þjóð-
anna. 15 sjálfstæðismenn
skrifa greinar í bókina, sem
er til sölu í Valhöll og í nokkr-
um bókabúðum. Hér á eftir
fara setningar úr nokkrum
greinum, valdar af handahófi.
„Sumarið 1985 var skýrt frá
því í Ríkisútvarpinu að Gor-
basjoff leiðtogi Sovétmanna
teldi kominn tíma til að hætt
yrði að framleiða alls konar
vaming þar í landi sem fólk vildi
alls ekki eignast! Og viti menn
í staðinn á að hcfja framleiðslu
á vörum sem fólkið vill! Það er
hulin ráðgáta hvernig maðurinn
ætlar sér að fara að þessu nema
helst hann hugsi sér að notast
við frjálsan markað til að koma
upplýsingum um þarfír neyt-
enda á framfæri við framleið-
endur. Ef Sovétmenn eru að
kikna á miðstýringunni því
skyldum við þá vera að elta þá
útí kviksyndi ofstjórnar?" Úr
grein Árdísar Þórðardóttur
„Hálfur er hauður und hvötum.“
„Við viljum að þjóðfélag
okkar byggist á einstaklingun-
um og við lítum á heimilið sem
grundvallareiningu þjóðfélags-
ins. Við skulum því hafa það
að leiðarljósi þegar við ijöllum
um samskipti og samstarf heim-
ila og skóla, að það er heimilið
sem er tilgangurinn og skólinn
sem er tækið, — en ekki öfugt,“
úr grein Eiríks Ingólfssonar
„Foreldraábyrgð og tengsl
heimilaogskóla."
„Sú hugmyndafræði sem
kvennaframboðin byggja á,
hefur ýmis ákveðin einkenni
heildarhyggju. Þessi heildar-
hyggja kemur fyrst og fremst
fram þegar talað er um „sameig-
inlegan reynsluheim kvenna",
V
rétt eins og fámennur hópur
kvenna geti ákveðið og skil-
greint skoðanir kvenna yfír-
leitt..." Úr grein Margrétar
Jónsdóttur „Sérframboð kvenna
á kvennaáratug".
„Miðað við handbærar upp-
lýsingar um námsval kvenna er
ekki að sjá að mikil áhersla sé
lögð á að hafa þar áhrif með
tilliti til framtíðarmöguleika
þeirra, og dreifast þær, jafnt
langskólagengnar, faglærðar
eða ekki, á mun færri starfs-
greinar en karlar, og enda jafn-
an í láglaunahópnum, þrátt fyrir
aukna menntun . . . Ég tel að
við megum engan tíma missa
til þess að koma í veg fyrir að
konur, sem hópur, lúti í lægra
haldi á vinnumarkaðnum vegna
kynferðis síns. Samkeppni um
störf á eftir að aukast enn meir
og eftirspum verður mest eftir
tæknimenntuðu fólki og sér-
hæfðum starfsmönnum . ..“ Úr
grein Oddrúnar Kristjánsdóttur,
„Konur og vinnumarkaðurinn.“
Nýrfram
kvæmdastj óri
LS og Hvatar
Nýlega tók Eygló Halldórsdóttir
við starfí framkvæmdastjóra
Hvatar og Landsambands sjálf-
stæðiskvenna af Huldu Ólafs-
dóttur. Hulda fór til starfa hjá
Islandslaxi hf. og eru henni
þökkuð velunnin störf hjá
flokknum. Eygló Halldórsdóttir
hefur sl. ár unnið við almenn
skrifstofustörf í Reykjavík og í
Keflavík.