Morgunblaðið - 10.12.1988, Qupperneq 49

HNIFAPOR'
Ég ákvað að hringja á Víðavang
og reyna að fá upplýsingar um þetta
fólk. Þannig gæti ég ef til vill náð
sambandi á ný.
Það var svarað í símann eftir
nokkrar rennur. Rámur ungþjónn
heyrðist mér. Ég kynnti mig, sagð-
ist heita Grímur Jónsson, blaðamað-
ur á DV, og væri að kynna mér
hvernig áramótagleði hefði farið
fram á veitingahúsum borgarinnar.
Fyrst fannst mér eins og hik kæmi
á manninn, en svo spurði hann tor-
tryggnislega:
— Á að gera eitthvað úr þessu?
Ég fann að eitthvað viðkvæmt
var á seyði og reyndi að draga úr,
sagði að ekki stæði annað til en
að lýsa þessum málum í heild, það
yrði ekkert vitnað til aðsóknar að
einstökum stöðum ef menn óskuðu
ekki eftir því.
— Nei það væri nú líklega rétt
eins gott fýrir okkur, sagði hann
eftir nokkra þögn. Ég get sagt þér
að þetta var algjört fíaskó hjá okk-
ur í gær. Algjört.
— Nú, sagði ég, voru fáir?
— Fáir? Eg get sagt þér það
svona í trúnaði, ef þú ferð ekki
lengra með það, að það mætti ekki
einn einasti kjaftur.
— Ekki einn einasti maður?
— Já heldurðu það sé nú. Ég
veit hreint ekki hvað Laufblað ætlar
að gera í þessu. Maður er orðinn
skíthræddur um að missa djobbið.
Ja, eða jú annars, það mætti reynd-
ar einn furðulegur náungi. Áreiðan-
lega fullur eða dópaður eða ég veit
ekki hvað. Hann kom inn og pant-
aði mat og sat svo aleinn í lengri
tíma og talaði við sjálfan sig, henti
matnum í ruslafötu og drakk og
drakk úr tómu glasi. Við nenntum
ekki að reka hann út, höfðum bara
gaman af því að fylgjast með hon-
um. Og hann truflaði svo sem eng-
an. Heyrðu maður, en fer svo gaur-
inn ekki allt í einu að dansa og
fíflast og fíla sig út um allt gólf,
það var alveg meiriháttar að fylgj-
ast með því.
Mér rann kalt vatn milli skinns
og hörunds, en þjónninn hélt áfram.
— Heyrðu, en svo kemur nú það
besta, heldurðu að hann lendi svo
ekki á þessum rokna séns með einni
af súlunum í salnum, ég hef aldrei
séð aðra eins hrifningu á dauðum
hlut. Svo allt í einu leið hann af
stað út eins og hann væri fallinn í
trans, og við sáum hann síðast
hverfa út um dyrnar í þessum líka
faðmlögum og rosasleik við frakk-
ann sinn. Ég hef aldrei á ævinni
séð jafnfríkaðan náunga, ég held
hann sé læknir, þeir bryðja nú sum-
ir ósköpin öll af pillum.
— Nei, það getur ekki verið,
hreytti ég úr mér og skellti svo á.
8P! ,0f JlttOAOHAííDAJ
MORGUNBLAÐIÐ, LAUGARDAGUR 10. DESEMBER 1988
KOPARPOTTAR
BORGARTÚNI 29, SÍMI 20640
JOUUSJðF
FBGURKERBNS
SMÓWRA A LAGU VERBI
OPIÐ í DAG FRÁ KL. 10.00-18.00.
PIPARKVÖRN
SIMANUMERIÐ
0KKAR ER
17152
MYNDAMÓT HF
er í Háskólabíói í dag kl. 15.00
ASÍ BHMR BSRB FBM KÍ SÍB