Morgunblaðið - 18.03.1997, Blaðsíða 28

28 ÞRIÐJUDAGUR 18. MARZ 1997
LISTIR
MORGUNBLAÐIÐ
Krukkur/ Saumur/ Dúkur
MYNDLIST
Asmundarsalur
HUGMYNDAFRÆÐI
Sólveig Aðalsteinsdóttir. Opið alla
daga frá 14-18. Til 22. marz.
Aðgangur ókeypis.
UM ÞESSAR mundir virðist
listakonan Sólveig Aðalsteinsdóttir
upptekin af innsetningum með tóm-
ar vatnslitakrukkur, á líkum grunni
og menn kynntust á síðustu sýningu
hennar í listhorni Sævars Karls.
Hún heldur áfram að fást við niður-
röðun þeirra, hvolfir þannig að þétt-
leiki fyrirferðar litabotnsins markar
hið litræna ferli hveiju sinni, minnk-
ar svo fljótlega, verður óverulegt
og hverfur er ofar dregur þar sem
vatnsmagnið er hreinast. Er hér á
ferð viss angi þrauthugsaðrar
naumhyggju á mýkri kantinum, og
ferlið lífrænna, sem má
óefað rekja til fyrri at-
hafna Sólveigar með
afgangshluti er dijúga
athygli vöktu á sínum
tíma.
Nálgun naumhyggj-
unnar er afar mikil í
þessari innsetningu og
ekkert má raska heild-
aráhrifunum, þannig
eru hvorki borð né stóll
fyrir gæslumann né
sýningarskrá á borði,
aðeins tómið sjálft og
viðaukar þess mæta
gestinum er upp er
komið og hann stendur
á stigapallinum. Við
blasa , sundurteknar
hnöttóttar pappírs-
ljósakrónur á veggjum
og litakrukkumar á
borðum, sem gerandinn raðar
skipulega á ýmsa vegu. Allt þetta
dregur ósjálfrátt fram eiginleika
sýningarhúsnæðisins, skjalfestir
fegurð þess og hið bjarta opna rými
sem hvelfist yfir gestinn. Mikið
hefur verið borið í þetta fyrmm
hráa rými sem nú er orðið sallafínt
og ofanbirtan framúrskarandi góð.
Það er eins og að Sólveigu hafi
verið umhugað að gera fegurð rým-
isins að þátttakanda í gjöminginum
og þannig séð nær hann tilgangi
sínum. Hins vegar verða áhrifin af
sjálfum sýningarmununum minni
en skyldi fyrir vikið, einnig í ljósi
þess að innsetningar sem slíkar em
að verða að síbylju í listhúsum borg-
arinnar. Endurómi markaðra og
þröngra viðhorfa að utan, endur-
tekningu sem sker í taugarnar og
kallar á uppstokkun og meiri fjöl-
breytni...
SAUMUR
Stöðlakot
ÚTSAUMUR
Kristín S. Jónsdóttir. Opið alla
dagafrá 14-18. Til 23. marz.
Aðgangur 100 kr.
SVO virðist sem litla fallega list-
húsið, Stöðlakot, sé sýningarrými
sem Kristín Schmidhauser Jóns-
dóttir telji helst falla að sköpunar-
ferli sínu. Það má til sanns vegar
færa svo sem fyrri sýningar lista-
konunnar voru til vitnis um; „Flíkur
og form“ (1988) og „Knipplað úr
„Spor sjómanns“ (16) og „Spor
kvenna“ (17) ásamt því að myndin
„Kvöld“ (20) ber nafn með rentu
fyrir hinn hæga litræna stígandi í
svörtu og gráu.
Þetta vom jafnframt verk sem
sækja lífsmögn sín greinilegast í
opið sköpunarferli, en satt að segja
vega verkin mikið til salt á milli
listiðnaðar og fijálsrar listsköpunar,
sem má vera eðlilegt í ljósi hins
menntunarlega bakgrunns.
DÚKAR
M o k k a
MÁLVERK/PÓSTKORT
AKUSA
Opið alla daga á tímum
veitingastofunnar. Til 25. marz.
Aðgangur ókeypis.
ÚTSAUMUR eftir Kristínu S. Jónsdóttur.
togi“ (1991), einnig núverandi
framkvæmd sem nefnist einfald-
lega, Útsaumur. í öllum tilvikum
hefur henni tekist afar vel að veita
sjónrænni nálgun og hlýju inn í
rýmið með sínum látlausu og
þokkafullu verkum. Þessi sýning er
þó frábmgðin hinum að því leyti
að huglæga sköpunarferlið er
meira, byggist mikið til á léttleika
efnisins handa á millum, miklu og
fersku opnu birtuflæði. Kemur helst
fram í myndunum niðri „Stillur“ (1)
„Á krossgötum“ (4) og „Snjóbráð“
(5) sem allar em gerðar 1995.
Meiri skaphiti er í verkunum uppi;
Aðatfundur
1997
Skeliungur hf.
Shell einkaumboO
Aðalfundur Skeljungs hf. verður
haldinn fimmtudaginn 20. mars
1997 í Hvammi Grand Hótel,
Sigtúni 38, Reykjavík og hefst
fundurinn kl. 15.00.
Dagskrá:
1. Venjuleg aðalfundarstörf skv.
17. grein samþykkta félagsins.
2. Tillaga um útgáfu jöfnunar-
hlutabréfa.
3. Önnur mál, löglega upp borin.
Dagskrá, tillögur og reikningar
félagsins liggja frammi á aðal-
skrifstofu þess, hluthöfum til
sýnis viku fyrir aðalfund.
Aðgöngumiðar og fundargögn
eru afhent á aðalskrifstofu
félagsins Suðurlandsbraut 4,
6. hæð, frá og með hádegi
13. mars til hádegis á
fundardag, en eftir það á
fundarstað.
Að loknum aðalfundarstörfum
verður móttaka fyrir hluthafa
með léttum veitingum í Setrinu
á sama stað.
ÞAÐ er orðið afar algengt að
listspírur ástundi ýmiss konar flipp
meðan á námi stendur
og hér þekkjum við þa<3
í sýningarrými MHÍ,
sem lengstum hefur
gengið undir nafninu,
Cosy Corner.
Þetta gerist löngu
áður en menn hafa lært
eitthvað af viti í hand-
verkinu og láta
sköpunargleðina og
hugblossa augnabliks-
ins alfarið ráða ferð-
inni. Hafa takmarkaða
eða enga dómgreind og
innsæi á handverk og
sköpunarferli, né til-
finningu fyrir máluðum
fleti. Ekki heldur neitt
nýtt að slíkir skapi
ákveðna listamanns
ímynd tveir eða fleiri
saman og gefí síðan
nafn. Minnist rýnirinn frægs dæmis
frá Munchen fyrir hartnær fjórum
áratugum er „snillingurinn" Bolus
Krim var búinn til með miklum
tilþrifum af nokkrum athyglis-
þyrstum ungum listspírum. Létu
dýrkendur framúrstefnu tímanna
illa blekkjast, svo og listrýnar
blaðanna og höfðu margir mikið
gaman af, þannig var heila sagan
og „hneisa fræðinganna" slegin upp
í „Das Schönste" helsta listriti tím-
anna í Þýskalandi.
Alþjóðlega myndlistarsam-
steypan, Akusa, vísar til Akureyrar
og USA og að baki hennar eru tvær
listspírur, Ásmundur Ásmundsson
og Justin Blaustein, sem hafa
skapað listamannsímyndina og
hugburðinn, Werner Kalbfleish,
samlanda Bolusar Krim. Mat
rýnisins er, að Kalbfleish þessi sé
til muna verri og ófrumlegri málari
en Bolus Krim og gjörningurinn
afar ósannfærandi fyrir augað.
Þetta eru annars einvörðungu ljós-
myndir af risastórum málverkum
og skal hér ekki svarið fyrir að
frummyndimar kunni að verka
öðruvísi á sjóntaugarnar. Mynd-
irnar eru málaðar undir áhrifum
af tónlist sem leikin er af bandi á
staðnum, og bið ég fyrir þrautpínda
skilningarvitinu ef hljóðbylgjurnar
em í samræmi við pensilförin.
Bragi Ásgeirsson.
Óskalisti
brúöhjónanna
Gjafaþjönnstajyrir
brúökaupiö
/0) SILFURBÚÐIN
Vx/ Kringlunni 8-12 •Sfmi 568 9066
- Þar fœröu gjöfina -
MYNPLIST
Ingólfsstræti 8
HUGMYNDALIST
Kristján Guðmundsson. Opið
fimmtud.-sunnud, frá kl. 14-18.
Til 25 marz. Aðgangur ókeypis.
LÍTILL vafí leikur á því, að
Kristján Guðmundsson er mestur
hugmyndafræðingur í íslenzkri list
um þessar mundir, og að bein og
óbein áhrif hans era óumdeilanleg.
Hin óbeinu áhrif hans leiða hugann
að Þorvaldi Skúlasyni er vegur
hans var hvað mestur, en hin beinu
eiga sér margfalt fleiri áhangendur
meðal hérlendra listamanna og
radíusinn einnig ólíkt víðfeðmari
um skyld viðhorf erlendis. Við-
brögð samheija Kristjáns við sýn-
ingum hans eru svo keimlík því
þegar Þorvaldur sýndi ný verk
forðum daga og era mér í góðu
minni. Svo er einnig uppi á ten-
ingnum nú er Kristján sýnir 4
splunkuný verk í Ingólfsstræti 8.
Hins vegar var viðlíka meinlæti
flarri Þorvaldi, þótt um skeið ein-
faldaði hann formmálið meir en
áður hafði þekkzt, sbr. svart-hvíta
tímabilið í byijun sjötta áratugar-
ins, er hann bjó og málaði í bragg-
anum á Kamp Knox. Það varð
honum þó sízt tilefni til að leigja
símaklefa til kynningar þeirri nýju
framningu myndreisnar.
Bið hugumstóra framkvæmdar-
aðila litla formfagra listhússins
velvirðingar á samlíkingunni, en
símaklefar gátu líka verið þokka-
fullir hér áður fyrr ekki sízt á fagra
tímabilinu, Belle Epoque, og svo
er sýningarrýmið í sjálfu sér risa-
vaxið, miðað við umfang sumra
listhúsa er spretta upp í höfuðborg-
inni, kökubox og bakvasa að segja
má.
Verkin í aðalsal eru unnin í galv-
aniseruð járnrör og myndar hvert
verk 9 samsíða láréttar línur skipt
í tvo lakkaða litahelminga í hlut-
föllunum V5 jafnt og óvirkt bil.
Þessi vinnubrögð koma kunn-
uglega fyrir sjónir sbr. verkið í
fundarsal Ráðhússins. þau minna
sjónrænt séð sterklega á sitthvað
sem gert hefur verið í flatarmálsl-
ist og naumhyggju sl. hálfa öld,
t.d. það sem Bandaríkjamaðurinn
Donald Judd var að fást við fyrir
nær aldarfjórðungi og Svisslend-
ingurinn Max Bill enn fyrr. Fyrir
sumum er þetta alltaf nýtt, hversu
oft sem það er endurtekið, og sjálf-
ur er ég veikur fyrir slíkum vinnu-
brögðum sem falla byggingar-
fræðilega mjög vel að tilfallandi
rými og samlagast því sem flís við
rass. Þannig er líka að þessu sinni
því verkin vaxa fagurlega inn í
rýmið og draga um leið fram ein-
kenni þess. Og eins og með sýning-
una í listhúsi Sævars Karls fyrir
réttu ári vinnur Kristján ekki ein-
ungis með rýmið heldur einnig vit-
und staðarins. Fjórða verkið er svo
litaljóð láréttra lína úr legóplasti,
sem virðist vera komið til að vera
í núlistum, af ýmsum sýningum í
útlandinu að dæma. Vinnubrögðin
opna svo allar gáttir fyrir hina
aðskiljanlegustu heimspeki og að
þessu sinni er það öðra fremur
eins konar „tómhjálp", eins og
listamaðurinn nefnir það og vísar
til þess að gjörningur hans gerir
tómið áþreifanlegt, óvirka tómið
virkt. Þannig hugsuðu Forn-Grikk-
ir einnig í skúlptúrum sínum, því
hið óáþreifanlega rými, tómið, var
jafn mikilvægt hinu áþreifanlega.
Inntak verkanna áréttar þannig
hið þríeina lögmál: tími, form,
rými...
Bragi Ásgeirsson
Le Carré Prímakov
•BRESKI rithöfundurinn John
Le Carré er kominn inn úr kuld-
anum. Le Carré, sem er heims-
kunnur fyrir iyósnasögur sínar,
var boðið til kvöldverðar með
utanríkisráðherra Rússlands,
Jevgení Prímakov, sem var á
ferð í Lundúnum fyrir
skemmstu. Prímakov er fyrrver-
andi yfirmaður rússnesku leyni-
þjónustunnar og er ekki að efa
að þeir hafa haft margt að ræða
en Primakov ákvað að bjóða Le
Carré til kvöldverðar eftir að
hafa lesið bók hans „Smiley’s
People“ sem Le Carré sendi
ráðherranum áritaða. Höfðaði
efni hennar mjög til Prímakovs,
en hún fjallar um sovéskan
njósnaforingja sem heldur til
Vesturlanda.
•TENNESSEE Williams, höf-
undur verksins „Köttur á heitu
blikkþaki" sem nýlega var frum-
sýnt í Þjóðleikhúsinu, telst vafa-
lítið á meðal merkustu leik-
skálda aldarinnar sem nú er að
líða. Það er að minnsta kosti
mat breska gagnrýnandans Mic-
haels Billingtons, sem skrifar í
The Guardian og nokkurra
starfssystkina hans víðs vegar
um Evrópu. Að beiðni The
European nefndu hann og
nokkrir evrópskir gagnrýnend-
ur þau leikskáld sem þeir teldu
merkust á öldinni. Líklega kem-
ur listinn ekki mjög á óvart en
auk Tennessees Williams voru
oftast nefndir Samuel Beckett,
Arthur Miller, Harold Pinter,
Botho Strauss, Berthold Brecht,
Dario Fo, Heiner Miiller, Lars
Norén og Jean Genet.