Morgunblaðið - 05.05.1998, Blaðsíða 74

74 ÞRIÐJUDAGUR 5. MAÍ 1998
MORGUNBLAÐIÐ
FÓLK í FRÉTTUM
Ég vil hreyfa
við fólki
I maí verða 30 ár liðin frá því að Miles
Davis tók upp plötuna „In a Silent Way“
sem markaði upphaf „fusion“ tónlistarinnar
eða bræðingsins, eins og fyrirbærið hefur
veríð kallað á íslensku. Hildur Loftsdóttir
komst að því að þessi tónlist er langt frá
því að vera gleymd, þegar hún brá sér á
tónleika með Hilmarí Jenssyni og félögum.
HILMAR er með B.M.
gráðu í djassgítarleik frá
Berklee College of Music í
Boston, og er án efa einn af allra
bestu djasstónlistarmönnum
landsins. Hann er maður spunans
og frjálsa formsins.
Nýlega þegar Hiimar hélt tón-
leika ásamt félögum sínum á Sól-
oni íslandusi spiluðu þeir lög af
plötum snillingsins Miles Davis;
„Bitches’ Brew“ og „Live Evil“.
Það var ekki að spyrja að því, efri
hæðin var troðfull og aðsóknin ein-
stök í sögu djassklúbbsins Múlans.
Meiri hluti áhorfenda var af yngri
kynslóðinni og kunni mjög vel að
meta tónlistina og var hljómsveitin
UNG!
SÆNSKAR
GÆÐAVÖRUR
Heimapermanent — sjampó —
næring — hárlakk — gel —froða
geispray
Utsölustaðir:
Apótekið Iðufelli, Apótekið Suðurströnd,
Apótekið Smáratorgi, Apótekið
Smiðjuvegi, Arbæjarapótek,
Snyrtivöruverslunin Disella,
Grafarvogsapótek, Hafnarfjarðarapótek,
Hraunbergsapótek, Apótekið Hvolsvelli,
Apótekið Hellu, Apótekið Selfossi.
Dreifing:
KROSSAHAMAR,
s. 588 8808
NÝTT FRÁ SVISS!
Ekta augnhára- og
augnbrúnalitur.
Allt í einum pakka, auðvelt í
notkun og endist frábærlega.
Útsölustaðir: Lyfja, Lágmúla,
Líbia Mjódd, Dísella Hafnarfirði,
Háaleitisapótek, Grafarvogs-
apótek, Egilsstaðaapótek,
Apótekið Hvolsvelli,
Apótekið Hellu, Iðunnar apótek,
Nana snyrtivörur Breiðholti.
Dreifing:
KROSSHAMAR. S. 5888808
Dráttarbeisli
Eigum fyrirliggjandi á lager dráttarbeisli frá Bosal
á flestar geröir bifreiða. Vönduö vara á góöu verði.
náust
Sími 535 9000
Morgunblaðið/Kristinn
HILMAR Jensson lifír sig inn í Miles Davis tónlistina.
klöppuð upp margoft.
Þegar blaðamaður mætti var
loftið mettað stemmingu og innlif-
un jaftit hlustenda sem spilara sem
eru auk Hilmars Oskar Guðjóns-
sonar á saxófón, Snorri Sigurðsson
á trompet, Eyþór Gunnarsson á
hljómborð, Guðni Finnsson á bassa
og Ólafur Bjöm Ólafsson á tromm-
ur. Blaðamaður sveif inn í sama
heim og hinir, og rankaði ekki við
sér fyrr en í hléi. Henni tókst að ná
í skottið á Hilmari en það var ekki
auðsótt í mannþrönginni.
Áhugi á nýrri tónlist
- Hvers vegna eru svona margir
mættir?
„Það hljóta að vera nokkrar
ástæður fyrir því. Margir hafa
áhuga á því sem ég, Óskar og Ey-
þór emm að gera í djassinum, og
aðrir fylgjast með því sem Guðni
og Ólafur Bjöm em að gera, sem
er allt önnur tónlist. Miles á sér
náttúrulega fjölda aðdáenda og
kannski sérstaklega þetta tímabil
á ferli hans. Síðast en ekki síst em
margir spenntir fyrir því að heyra
þessa tvo ólíku heima renna sam-
an; rokkið og djassinn, heyra FIH
gengið og Smekkleysuliðið spila
saman. Annars er alltaf að
aukast að ungt fólk mæti á Múl-
ann, og þá sérstaklega þegar ungt
fólk er að spila og er það umhugs-
unarefni útaf fyrir sig. Það er eins
og áhuginn á nýrri djasstónlist sé
að glæðast og þá helst hjá yngra
fólkinu.“
Samruni tveggja heima
- Hvað varstu að pæla þegar þú
fékkst bæði djassara og poppara
til liðs við þig?
„Þegar Miles var að semja þessa
tónlist þá var hann að reyna að
bræða saman tvo heima. Sem
djasstónlistarmaður fékk hann gif-
urlegan áhuga á og varð fyrir
áhrifum frá Jimi Hendrix, Sly and
the Family Stone, James Brown
og öðm sem var í gangi á þessum
tíma. Það gekk svo langt að
nokkrum ámm seinna fékk hann
rokk- og fönkspilara til liðs við sig,
en það var algjör nýlunda.
Þótt ég og félagar mínir séum
fyrst og fremst að vinna með tón-
listina af fyrstu tveimur til þrem-
ur plötunum, þá er mjög spenn-
andi yfirhöfuð fá fólk úr rokkinu
til þess að spila með djössumnum,
og láta reyna á bræðinginn,
þ.e.a.s. samrunann á þessum
tveimur tónlistarstefnum. Guðni
og Ólafur Bjöm sem hafa verið í
hljómsveitum eins og
„Funkstrasse" og „Unun“, spila
öðru vísi en djassleikarar og heyra
tónlistina öðra vísi fyrir sér en
djassspilarar. A hinn bóginn eru
þetta ekki svo ólíkar tónlistarteg-
undir því góð tónlist er bara góð
tónlist sama hverrar tegundar hún
er. Fyrir mér var þetta aðallega
spurning um að láta þessa ólíku
spilara læra hvern inn á annan.“
- Er þetta ekta bræðingur?
„Hvað á maður að segja? Þetta
er bræðingur í þeirri merkingu að
bræðingur þýðir samruni. En
þessi tónlist hans Miles er ekki
það sem er talað um að sé bræð-
ingur í dag. Hann hefur aðeins
leiðinlegra orð á sér. Þetta er oftar
kallað upphaflega djass-rokkið,
sem fæddist þegar Miles Davis tók
upp fyrstu djass-rokk plötuna „In
a Silent Way“ fyrir 30 ámm. Ári
síðar tekur hann upp „Bitches’
Brew“ sem við hófum tónleikana á.
Það hefur engin djassplata selst
meira eða hraðar en hún, hún fór í
hálfa milljón eintaka á örfáum vik-
um.“
Breytti stefnu
eigin tónlistar
- Er Miles Davis mesti töffari
djasssögunnar?
„Þeir em margir töffararnir
sem hafa verið að spila djass, en
Miles er alveg hiklaust eini gaur-
inn sem dagaði ekki uppi í ein-
hverri einni stefnu og var bara
töffari i tíu ár. Hann fylgdi alltaf
því sem var nýtt á hverjum tíma
og var alltaf fremstur í flokki. Það
em engin dæmi þess í tóniistar-
sögunni að einhver komi fram og
breyti stefnu sinnar eigin tónlistar
hvað eftir annað; hvað þá fjóram
til fímm sinnum eins og Miles
gerði. Maður verður töffari fyrir
minni hluti en það.“
- Hvað er það sem þér líkar svo
vel við tónlist Miles?
„I sambandi við þetta verkefni
er það frelsið sem er meira en yfir-
leitt í djassi. Miles og hljómsveit
vom ekki að spila yfir nein form,
oft það er bara einn rytmi sem fer
í gang og ein bassalína. Þeir spila
yfír það og því er haldið áfram
þangað til spilararnir gefast upp,
og þá er byrjað á nýju lagi.“
- Hversu nákvæmir eruð þið í
endurfiutningi hljómplatnanna?
„Við era nokkuð nákvæmir hvað
varðar alla gmnnþætti eins og
hryn („groove"), bassalínur og ef
einhverjar smá melódíur em í lög-
unum þá leikum við þær líka. Að
lengd spilum við ekki nema hluta
af laginu. Öll þessi lög em hálftími
eða lengri og skrifaðar nótur em
kannski þrjár línur. Við eram tölu-
vert samviskusamir í að ná sama
hljómi, sama andrúmslofti og blæ-
brigðum, og notum jafnvel sömu
röð sólóa.“
Öfganna á milli
- Hefur þú einhver skilaboð að
færa heiminum í gegnum tónlist-
ina?
„Eg er nú ekki viss um það. En
mér er sérlega umhugað um það
að fólk hlusti á tónlistina mína með
opnum huga. Það er það eina. Eg
sveiflast endanna á milli í þeirri
tónlist sem ég fiyt og sem. Hún er
annaðhvort mjög hugljúf og falleg
eða mjög ágeng og oft erfið
áheyrnar. En eitthvert miðjumoð
finnst mér yfirleitt ekki skemmti-
legt. I öllum listformum finnst mér
þeir hlutir sem fólk getur setið
undir án þess að þurfa að hugsa né
finna nokkum skapaðan hlut bæði
merkingarlausir og óþarfir. Ég vil
hreyfa við fólki hvort sem það er á
þægilegan eða óþægilegan hátt.
Ég vil vekja fólk af hversdagsleg-
um doða.“
Lengra varð ekki spjallið því
hléið var á enda, Hilmar rokinn á
sviðið og hélt áfram að spila Miles
Davis fyrir fullum sal af fólki sem
kunni vel að meta tónlistina.