Morgunblaðið - 11.12.1999, Blaðsíða 84

84 LAUGARDAGUR 11. DESEMBER 1999
MORGUNBLAÐIÐ
FÓLK í FRÉTTUM
FYRST ég er hér í Berlín tíu ár-
um eftir að múrinn féll og eft-
ir að hafa verið svo mörgum
sinnum á Kúbu þá langar mig til að
ÍPbera upp ósk,“ segir Martine Marig-
nac, framleiðandi myndarinnar
Farewell, Home Sweet Home, sem
fékk gagmýnendaverðlaun þegar
Evrópsku kvikmyndaverðlaunin
voru afhent um helgina.
„Það er almenn vitneskja að
Kúbumenn eiga heilmikið, milljónir
af eldflaugum," segir hann, dregur
Kúbuvindil upp úr vasa sínum og
kveikir í. „En hinar virka ekki leng-
ur,“ bætir hann við. „Er þá ekki
kominn tími á að aflétta viðskipta-
banninu á Kúbu svo hagur fólks
- vænkist?"
Banderas óvanur verðlaunum
„Eg er ekki vanur að taka við
verðlaunum svo ég veit ekki alveg
hvernig ég á að mér að vera,“ segir
Antonio Banderas alvarlegur er
hann tekur við heiðursverðlaunun-
um. Er hann þakkar fyrir sig rýnir
hann út í sal og bendir: „Pedro Al-
modovar situr þarna og ég vil þakka
honum því hann var sá fyrsti sem
hafði hugrekki til að beina kvik-
myndatökuvélinni að mér.“
Banderas tekur sér kúnstpásu
áður en hann heldur áfram: „Ég á í
Ella Magg.
Verið velkomin á
myndlistarsýningu
Elínar Magnúsdóttur
/' Gallerí Horninu
Sýningin erfrá 11.—23.
desember.
Listakonan er við
daglega frá kl. 15—18.
Hornið, Hafnarstæti 15,
sími 551 3340
Evrópsku kvikmyndaverðlaunin
Geimverur furðu-
legri en konur?
Spænska hjartaknúsarann Antonio
Banderas langar að leika aftur fyrir Al-
modovar. Þetta og sitthvað fleira bar á
góma í viðtölum Péturs Blöndals við
verðlaunahafa á Evrópsku kvikmynda-
verðlaununum um helgina.
meira en fagmannlegu sambandi við
aðra manneskju í salnum; Melanie
[Griffíth]. Þakka þér fyrir skilyrðis-
lausan stuðning þinn og ást; þú varst
stjarnan í minni fyrstu kvikmynd og
þú verður ávallt stjarnan í lífi mínu.“
Það má heyra konur grípa andann á
lofti og þær koðna niður í sætum sín-
um þegar þessi Zorró evrópskra
leikara talar til konu sinnar og svo
ætlar allt um kolla að keyra með
húrrahrópum og klappi.
Ekki er minna um hróp þegar
hann stormar á fund blaðamanna í
sjónvarpsstúdíói á eyju í Berlín. „Ég
hef verið tilnefndur ótal sinnum en
aldrei komist upp á svið,“ segir hann
er hann stekkur upp á þar til gerðan
pall. „Ég er því mjög ánægður með
þetta tækifæri." Aðspurður um hvar
hann ætli sér að geyma verðlauna-
gripinn svarar hann: „Ég er ekki
einn af þessum stórlöxum sem stafla
verðlaunagripum í baðherbergið; ég
ætla að setja verðlaunastyttuna á
áberandi stað í stofunni því ég á ekki
svo mikið af þeim.“
Ekki eins góður og Redford
Þegar blaðamaður kemst í tæri
við Banderas spyr hann hvenær
komi að næstu mynd með Almodov-
ar. „Ég vona að það verði bráðlega.
Við höfum rætt um þetta í drjúgan
tíma og erum báðir ungir þótt við
höfum verið lengi að. Ég býst því við
að tækifæri gefist í framtíðinni. Við
verðum þó að finna gott verkefni og
rétta augnablikið. Ég hef fengið
mörg tilboð frá honum undanfarin ár
en ekki fundið persónu sem mér lík-
ar. Ég held það gerist
bráðlega en get ekki
sagt til um hvenær.“
Leikkonan Melan-
ie Griffith heldur í
hönd ástmanns síns og
er fáanleg til að leggja
orð í belg. Tökum á
mynd Johns Waters
„Cecil B. Demented"
þar sem hún er í aðal-
hlutverki lauk í þarsíð-
ustu viku og þar áður
lék hún í fyrstu mynd
sem Banderas leik-
stýrir „Crazy In Al-
abama“. Ef til vill þarf
það ekki að koma á
óvart að hún hrósar
manni sínum sem leik-
stjóra, ekki síst þar
sem hann stendur við
hlið hennar.
„Hann er ekki eins
góður og Robert Red-
ford,“ segir hún ástúð-
lega, „en hann býr yfir
miklum hæjlleikum og
þekkingu. Ég hef unn-
ið með fjölmörgum
leikstjórum og hann er
í hópi þeirra fimm
bestu.“
Er hann eins sérvit-
urogJohn Waters?
„Nei,“ svai'ar hún
skýrt og hlær. „Það er
nú ekki hægt að keppa
við hann,“ skýtur
Banderas inn í.
„Hann er óskoraður
Melanie Griffíth verður alltaf stjarnan í lífi
hjartaknúsarans Banderas.
Spænski leikstjórinn Pedro Almodovar er
sagður hafa konur á heilanum.
ÍUtlit
rir góðar gjafir
Hvað ætlar þu að gefa þínum nánustu í jólagjöf?
Og hvað viltu í pakkann þinn? í Byggt og búið
færðu réttu jólagjafirnar á frábæru tilboði*.
byggtogbúió
'“Kringlunni
ra s?
= E
A meðan birgðir endast

meistari í furðulegheitum," klykkir
Melanie út með.
Samviskubit gagnvart Evrópu
Hefðir þú ekki frekar verið líkleg-
ur til að vinna Oskarinn en til
evrópskra kvikmyndaverðiauna þeg-
ar horft er til nýlegra mynda þinna?
spyr blaðamaður Banderas.
„Ég verð að viðurkenna að ég er
með samviskubit," svarar hann. „Ég
hef ekki unnið í Evrópu undanfarin
sjö ár. Ég hef reynt að koma á jafn-
vægi milli Evrópu og Bandaríkjanna
en það hefur hallað mjög á aðra álf-
una undanfarin ár. Ég hef verið
snortinn af öllum þeim verkefnum
sem mér hafa boðist vestra og giipið
tækifærið en er með dálítið sam-
viskubit yfir því.“
Hann ætlar því að leikstýra sinni
annarri mynd í Evrópu. „Ég er
bundinn af verkefnum sem leikari í
Bandaríkjunum næstu tvö árin en
eftir það ætla ég að reyna að koma á
meira jafnvægi. Þegar ég tala um
Evrópu á ég við Spán þótt það gæti
einnig átt við um Ítalíu eða önnur
lönd. Mig langar helst af öllu aftur til
Spánar til að vinna að kvikmyndum
með löndum mínum og í heimaborg
minni.“
Bókin
MIKILVÆGUSTU
TUNGUMÁL JARÐAR
er
ódýr
www.tunga.is
Langar þig þá að flytja
aftur til Spánar?
„Já, það er það sem ég er að
segja,“ segir Antonio og kinkar kolli.
Mikið hefur verið rætt um að kon-
ur fái ekki nógu bitastæð hiutverk í
kvikmyndum. Hvað finnst þér um
það? spyr blaðamaður Griffith.
„Ég held að þau hafi ekki breyst.
Það eru alltaf góð hlutverk á boðstól-
um; eina vandamálið er að finna þau
og góðan efnivið. Og vinna eins og
skepna,“ bætir hún við og það ískrar
í henni af hlátri. „Ég gæti haldið
áfram og rætt þetta fram í hið óend-
anlega en mér finnst þetta ekki
vandamál. Það hafa alltaf verið góð
hlutverk í boði fyrir konur og munu
alltaf verða; þær þurfa bara að bera
sig eftir björginni." Banderas gii'pur
nú fram í, slítur samtalinu og þakkar
fyrir: „Ég þarf að vera fyrir framan
myndavélar í Tel Aviv í ísrael eftir
sex klukkutíma þannig að ég verð að
flýta mér,“ segir hann ákveðið en
vinalega.
Morricone úr ítalska vestrinu
Ennio Morricone bregður ekki
svip fremur en Clint Eastwood í
spagettí-vestrunum ítölsku sem eru
ekki síst eftirminnilegir vegna tónl-
istarinnar sem hann smíðaði. En
hvenær byrjar hann afskipti af þeim
myndum sem hann semur tónlist
fyrir? „Það er engin föst regla í þeim
efnum,“ svarar hann. „Stundum
hefst ég handa mánuði áður enpökur
fara fram og stundum ári. Ég vil
helst byrja eins snemma og hægt er
því ég er á því að leikstjórinn þurfi að
öðlast skilning á og hafa tilfinningu
fyrir mikilvægi tónlistarinnar í
myndinni þegar verkefnið er að mót-
ast. Þess vegna er mikilvægt fyrir
mig að vera til staðar þegar í byrjun
svo gagnkvæmur skilningur náist.“
Sólskinsríkur dagur
Ungverska myndin Sólskin upp-
skar ríkulega og hreppti þrenn verð-
laun, fyi-ir besta handrit [István Sza-
bó], kvikmyndatöku [Lajos Koltai]
og karlleikara [Ralph Fiennes].
Framleiðandinn Robert Lantás seg-
ir frá því að hann hafi upprunalega
fengið símtal frá umboðsmanni sín-
um sem hafði 600 blaðsíðna handrit í
höndunum sem skrifað var á ung-
versku. „Mér skilst að eigandinn vilji
gera úr þessu kvikmynd og það er
einhver sem kallar sig Szabó,“ sagði
umboðsmaðurinn við hann.
Lantás gerði sér ferð út á
myndbandaleigu í Greenwich Village
og leigði sex myndir eftir Szabó.
„Umboðsmaðurinn sagði við mig að
ég ætti ekki eftir að hagnast neitt á
þessu og þetta ætti eftir að taka heila
eilífð. En mér fannst ég verða að ráð-
ast í þetta verkefni og tveimur árum
og sex uppköstum síðar myndi ég
ekki tvínóna við að gera það aftur.“
Handritshöfundurinn og leik-
stjórinn heitir István Szabó. Hann
hefur unnið til fjölda verðlauna, m.a.
óskarinn fyrir Mephisto og var til-
nefndur fyrir Confidenee. Aðspurð-
ur um hvaða þýðingu hátíðir á borð
Evrópsku kvikmyndaverðlaunin hafi
svarar hann: „Við þurfum evrópskar
hátíðir. Við þurfum að lyfta evrópsk-
um kvikmyndaiðnaði. Við þurfum að
bjarga kvikmyndum sem endur-
spegla tilfinningar okkar og
reynslu."
Hann heldur áfram: „Ég veit að
evrópskar kvikmyndir eiga undir
högg að sækja en við verðum að
berjast, ekki gegn einhverjum öðr-
um því það væri óráðsía, heldur bara
til að hreiðra um okkur á litlum reit
og í litlum húsum. Ég er á því að við
þurfum dreifingarfyrirtæki í Evrópu
og góð kvikmyndahús í hverri borg
til að sýna evrópskar kvikmyndir.“
Mynd án landamæra
Aðspurður um hvort Evrópsku
kvikmyndaverðlaunin séu eitthvað í
líkingu við Óskarinn segist Óskar-
sverðlaunahafinn Ralph Fiennes
hafa andstyggð á slíkum saman-
burði. „Sólskin er evrópsk kvikmynd
en boðskapur hennar er ekki bund-
inn við landamæri. Ég er ánægður
með viðtökumar hér í kvöld og
myndi að sama skapi gleðjast ef
myndin fengi viðurkenningu í
Bandaríkjunum. Það ætti raunar
ekki að þurfa samkeppni af þessum