Morgunblaðið - 28.04.2000, Qupperneq 52

52 FÖSTUDAGUR 28. APRÍL 2000
s-----------------------
MORGUNBLAÐIÐ
MINNINGAR
+ Guðrún Péturs-
dóttir fæddist í
Reykjavík 28. októ-
ber 1928. Hún lést á
Líknardeild Land-
spítalans 22. apríl
2000. Foreldrar
hennar voru hjónin
Pétur J. Hoffmann
Magnússon banka-
ritari f. 14.11. 1894,
d. 28.5. 1963 og Ás-
dís Magnúsdóttir f.
8.12. 1906, d. 18.12.
1955. Foreldrar Pét-
urs voru hjónin
Magnús Ólafsson
Ijósmyndari f. 10.5. 1862, d. 26.7.
1937 og Guðrún Jónsdóttir Thor-
steinsson f. 19.9. 1862, d. 21.12.
1926. Foreldrar Ásdísar voru hjón-
in Magnús Guðmundsson kenndur
við Bergstaði í Reykjavík f. 20.1.
1875, d. 8.10. 1956 og Bjamdís
Bjarnadóttir f. 12.9. 1888, d. 16.3.
1958. Bróðir Guðrúnar er Magnús
Kæra Guðrún.
Ég sendi þér kæra kveðju,
nú komin er lífsins nótt.
-» þigumvefjiblessunogbænir,
égbið að þú sofir rótt.
Pó svíði sorg mitt hjarta,
þásælteraðvitaafþví
þú laus ert úr veikinda viðjum,
þínverölderbjörtáný.
Ég þakka þau ár sem ég átti
þáauðnuað hafaþighér.
Og það er svo margs að minnast,
svo margt sem um hug minn fer.
Pó þú sért horfin úr heimi
ég hitti þig ekki um hríð,
þín minning er Ijós sem liflr
oglýsirumókomnatíð.
(Þórunn Sig.)
Guð blessi minningu þína. Hafðu
þökk fyrir allt og allt.
Þín tengdadóttir,
Hólmfríður Lillý.
Karl Pétursson f. 7.8.
1935, maki Ingibjörg
Pétursdóttir f. 19.8.
1937.
Eftirlifandi eigin-
maður Guðrúnar er
Guðmundur Rafn
Guðmundsson mál-
arameistari f. 19.9
1929. Foreldrar hans
vora hjónin Sigríður
Vilhjálmsdóttir frá
Húnakoti í Þykkvabæ
f. 16.1. 1885, d. 7.2.
1981 og Guðmundur
Kristjánsson sjómað-
ur og verkamaður í
Reykjavík frá Borgartúni í
Þykkvabæ f. 23.6. 1882, d. 23.7.
1950. Guðrún og Guðmundur
gengu í hjónaband 15.10. 1959 .
Böra Þeirra eru 1) Ásdís kennari f.
9.1. 1960, maki Jón Bjaraarson
verkstjóri f. 6.7. 1951. Bara þeirra
er Björn f. 23.8. 1996. 2) Pétur
húsasmíðameistari f. 24.1. 1962,
Minningarnar sem hrannast upp
við fráfall ástvinar eru margar, sum-
ar sérstæðari en aðrar. Þær eru þó
ekki nógu margar til að fylla upp í
það skarð sem myndast hefur eftir
að þú yfirgafst þennan heim. Minn-
ingar um sundferðir, heimsóknir og
jóladagskvöld. Allt eru þetta minn-
ingar sem eiga eftir að lifa vel og
lengi. Við mig varst þú undantekn-
ingalaust sérstaklega góð og hjálp-
söm. Þegar mamma var uppi á spít-
ala að eiga Pétur Frey dvaldi ég hjá
ykkur í eina viku. Þá var ég að verða
sex ára. Á þeirri viku kenndir þú mér
að lesa og það er eitthvað sem ég á
eftir að búa að allt mitt líf. Og sund-
ferðimar, já, þú kenndir mér einnig
að synda, þú syntir á hverjum degi,
og ég hef ætíð þótt nokkuð góður í
þeirri grein. Ég man enn eftir því
þegar við fórum í Laugardalslaug-
ina, svömluðum um, syntum og fór-
um svo í heita pottinn. Þessi litlu
brot munu lifa í minningunni. Ef mig
maki Hólmfríður Lillý Ómarsdótt-
ir húsmóðir f. 11.5. 1962. Börn
þeirra eru a) Ómar Sigurvin f.
21.12.1984 b) Pétur Freyr f. 28.10.
1990 c) Guðrún f. 5.2.1995. 3) Guð-
mundur Kristján málarameistari f.
20.5. 1966, maki Svanlaug Sigurð-
ardóttir leikskólakennari f. 23.4.
1968. Barn þeirra er Guðmundur
Rafn f. 24.3.1994.
Að loknu barnaskólanámi fór
Guðrún f Ingimarsskólann og það-
an í Menntaskólann í Reykjavík og
lauk þaðan stúdentsprófi árið
1948. Siðar á ævinni lauk hún
tækniteiknaranámi við Iðnskólann
í Reykjavík. Að loknu stúdents-
prófi vann hún um langt árabil á
skrifstofu ríkisféhirðis, lengst af
sem gjaldkeri og var um tima sett-
ur ríkisféhirðir. Eftir að hún og
Guðmundur gengu í hjónaband
helgaði hún sig húsmóðurstörfum
og uppeldi barna sinna, en þegar
þau voru uppkomin vann hún um
skeið fyrst hjá gatnamálastjóran-
um í Reykjavík og síðar hjá Lyfja-
nefnd ríkisins.
Utför Guðrúnar verður gerð frá
Dómkirkjunni í Reykjavík föstu-
daginn 28. apríl og hefst klukkan
15.
vantaði einhverja hjálp við að orða
eitthvað í ritgerðum varst það alltaf
þú sem fyrst komst upp í huga minn.
Og hjálpin var vel þegin enda kennd-
ir þú mér svo ótal margt í íslensku.
Greind kona varstu og vel máli farin,
samtölin við þig voru fjörug, löng og
fræðandi. Ef eitthvað vakti áhuga
þinn, þá leitaðir þú alltaf að nánari
útskýringum. Jóladagskvöldin eru
líka eitthvað sem fjölskyldan öll mun
minnast en þá söfnuðust börnin þín
og bamabömin saman, við borðuð-
um góðan mat og spjölluðum. Ég
man að þú naust þess að fá fjölskyld-
una í heimsókn á þessum degi. Ég
hef lengi stefnt á læknanámið og þú
hafðir mikinn áhuga á því sem og
allri menntun og þegar ég heimsótti
þig á Landspítalann spurðir þú mig
strax er þú sást mig hvort ég ætlaði í
„læknaskólann“. Eftir baráttu þína
við þann illvíga sjúkdóm sem
krabbamein er, varðst þú að láta í
minni pokann. Skelfilegt þótti mér
að þurfa að horfa upp á sjúkdóm
þinn ágerast en það ýtti bara undir
vilja minn til að verða læknir. Þegar
að ég lít yfir farinn veg vildi ég að
heimsóknirnar hefðu verið fleiri,
samtölin lengri og sundferðirnar
fleiri. En þannig á ekki að hugsa.
Betra er að þakka íyrir að hafa getað
varið þessum tíma með þér og talað
við þig. Á okkar síðasta fundi kvaddi
ég þig með orðunum „Ég ætla að
kveðja núna“ en þá vissi ég ekki að
þú yrðir dáin morguninn eftir. Samt
er ég feginn að ég náði að kveðja þig
almennilega því að þú vildir að allt
væri almennilegt.
Hvíl þig nú móðir.
Hvíl þig, þú varst þreytt
þinni ró ei raskar framar neitt,
á þína gröf um ókomin ár.
Otal munu falla þakkar tár.
Blessuð sé minning þín.
Ómar Sigurvin.
Elsku amma okkar. Okkur langar
að kveðja þig með bænunum sem þú
kenndir okkur og fórst alltaf með
fyrir okkur.
Láttu nú ljósið þitt
loga við rúmið mitt
hafðu þar sess og sæti
signaði Jesús, mæti.
(höf. ókunnur)
Hvíl í friði, elsku amma. Við sökn-
um þín.
Pétur Freyr
og Guðrún (Rún).
Nú, þegar okkar kæra æskuvin-
kona, Guðrún Pétursdóttir, eða
Lillý, eins og hún var kölluð, hefur
kvatt okkur langt um aldur fram, að
okkur finnst, rifjast upp minningar
frá æskuárunum á Skólavörðustígn-
um. Allar eru þær á ljúfum nótum,
saklausar og góðar. Á þessum árum
lékum við okkur mest utan dyra,
enda húsnæði ekki eins rúmt og í
dag. Þegar morgunmat var lokið
flýttum við okkur út til að byrja leiki
dagsins. Bílaumferðin var ekki mikil
og því gátum við eins leikið okkur á
götunni og í húsagörðum. Þegar svo
ein okkar flutti af „Skóló“ hjóluðu
hinai' tvær til hennar til þess að
halda samverunni áfram. Já, þær
eru margar og dýrmætar minning-
arnar, sem við eigum frá þessu ald-
ursskeiði.
Síðan fór lífið að taka aðra stefnu,
leiðir skildu, en við héldum sambandi
okkar áfram. Hver okkar eignaðist
nýja vini og skólafélaga og þar kom
að allar stofnuðum við heimili og
eignuðumst börn..
Lillý giftist Guðmundi Rafni, mál-
arameistara, frábærum manni, sem
bar hana á höndum sér alla lífsleið-
ina og saman sýndu þau mikinn
styrk í erfiðum veikindum hennar.
Þau virtu og dáðu hvort annað og bar
heimili þeirra vott um reglusemi og
samheldni í hvívetna. Þar leið öllum
vel, börnunum þeirra þremur,
tengdabörnum og barnabörnum.
Lillý var greind og glæsileg kona,
fáguð í framkomu, skemmtileg, heil-
steypt, traust og góður vinur. Við
söknum vinkonu okkar, þökkum
henni vináttu og tryggð og biðjum
henni blessunar á nýrri vegferð. Ást-
vinum hennar öllum vottum við og
fjölskyldur okkar dýpstu samúð og
biðjum góðan Guð að blessa þá alla í
sorg þeirra.
Guðný (Ninný)
og Sigríður (Liila).
Sagt hefur verið sagt að þá fyrst
megi manninn reyna þegar hann
stendur frammi fyrir örlögum sín-
um. Það fannst mér koma vel fram
hjá systur minni, Guðrúnu, sem með-
al fjölskyldu og vina var ætíð kölluð
Lillý, er hún háði sína lokabaráttu
við langvarandi illvígan sjúkdóm á
sinn hógværa og hljóða máta í Dym-
bilviku. Hún hafði greinst með ill-
kynja sjúkdóm fyrir u.þ.b. 5 árum
sem tók sig upp á nýjan leik fyrir
tæpu ári síðan. Svo mikið var henni í
mun að halda reisn sinni og að fólk
umgengist hana ekki sem sjúkling,
að hún fékkst ekki til að segja öðrum
en nánustu fjölskyldu frá veikindum
sínum og kom það því mörgum á
óvart hversu komið var þegar að
leiðarlokum dró.
Lillý var fædd og uppalin í gömlu
Reykjavík, nánar tiltekið á Skóla-
vörðustíg 16A. Þar bjuggu í sama
húsi og næsta nágrenni þrír ættliðir í
báðar áttir. I móðurætt okkar voru
bændur en langafi okkar og lang-
GUÐRÚN
PÉTURSDÓTTIR
+ Sigurður
Ámundason
fæddist í Reylqavík
17. janúar 1937.
Hann lést á líknar-
deild Landspítalans í
Kópavogi 21. apríl
síðastliðinn. Foreldr-
ar hans voru Nanna
Helga Ágústsdóttir,
f. 2.6. 1912, og Ám-
undi Sigurðsson, for-
stjóri, f. 29.6. 1905, d.
8.8. 1976. Systkini
hans voru Margrét, f.
30.9. 1933, gift Guð-
mundi Gunnari Ein-
arssyni, málarameistara; Jón Orn,
f. 20.3. 1944, kvæntur Ernu
Hrólfsdóttur, flugfreyju.
Sigurður kvæntist 20.7. 1957
Rannveigu Bjarnadóttur, f. 9.6.
1936. Þau slitu samvistir. Þeirra
börn eru: 1) Ámundi, f. 5.9. 1959,
hans kona er Þóra B. Þórisdóttir,
f. 17.4. 1957. Synir þeirra eru Al-
exander, Sigurður Þórir og Óskar
Þór. Áður átti Ámundi dótturina
Kæri bróðir. Það er alltaf erfitt að
kveðja þó nokkuð lengi hafi verið
ljóst að hverju stefndi.
Minningabrot skjóta upp kollin-
um frá bemsku okkar, og þrátt fyrir
ífð þú værir 7 árum eldri gafstu þér
oft tíma til að leika við litla bróður.
Ég man eftir veiðiferðunum vestur í
Dali með foreldrum okkar og hvað
við gátum hlegið að öllu og öllum.
Ég man eftir þegar þú varst að
keppa með Val í yngri flokkunum og
ég stóð á línunni og dáðist að þér,
mér fannst þú vera langbestur og
Ifettastur. Ég man eftir þegar þú
Diljá með Hildi
Helgadóttur. 2)
Bjarni, f. 18.6. 1961.
Hann á tvo syni með
Ingibjörgu Hjartar-
dóttur, Stefán Þór
og Ingólf Kolbein. 3)
Ingi Eldjárn, f.
26.12.1962, kvæntur
Sunnevu Simonsen,
f. 27.8. 1971. 4)
Nanna Helga, f.
30.10. 1967, búsett í
Bandarfkjunum.
Sigurður lærði
byggingatæknifræði
í Katrinaholms
Teckniske skole í Svíþjóð á árun-
um 1967-70. Hann vann á Teikn-
istofu Gísla Halldórssonar til
fjölda ára. Seinna stofnaði hann
fyrirtækið Verktakatækni í sam-
bandi við viðgerðir á húsum. Sig-
urður bjó með Ásdísi Ásgrims-
dóttur, f. 1935, d. 1991, frá 1985.
Útför Sigurðar fer fram frá
Fossvogskapellu í dag og hefst at-
höfnin klukkan 15.
teiknaðir fyrir mig myndir, þú varst
alltaf svo fær að teikna.
Svo varstu allt í einu orðinn full-
orðinn og farinn að skjóta þér í
stelpu. Ég man eftir brúðkaupsdeg-
inum ykkar Ransý og hvað mér
fannst þið fallegt par. Og svo fórstu
út í heim að læra og komst aftur út-
skrifaður byggingatæknifræðingur
með konu og börn, fékkst góða
vinnu og lífið virtist brosa við ykkur.
En þá tóku örlögin í taumana og
óregla komst á líf þitt. Það var sárt
að sjá hvernig hlutirnir vildu ekki
ganga upp hjá þér og hjónabandið
leysast upp. Seinna kom svo Ásdís
inn í líf þitt og þá var allt bjartara
kringum þig og mér fannst þú vera
kominn á beinu brautina aftur. Enn
tóku örlögin í taumana. Ykkur Ás-
dísi var ekki ætlað að eiga langan
tíma saman. Veikindi hennar og
andlát voru þér þung raun og mér
fannst eins og þú hefðir misst þráð-
inn í lífi þínu eftir það, baráttuþrek-
ið horfið. En ég veit líka að þú áttir
góða vini síðustu árin, vini sem þótti
vænt um þig og ég veit að sakna þín.
Ég átti því láni að fagna að vinna
með þér síðustu mánuðina áður en
þú veiktist. Mér fannst gott að vera
í návist þinni, alltaf stutt í glaðværð-
ina og hnyttin tilsvör og þú gerðir
oft góðlátlegt grín að sjálfum þér.
Þegar þú sagðir mér að veikindi
þín væru banvæn og stutt væri eftir
dáðist ég að æðruleysi þínu. Þú tal-
aðir svo hispurslaust um dauðann
og að þú værir alveg sáttur við að
fara. Það var aldrei vafi í þínum
huga að lífið héldi áfram á öðru til-
verustigi.
Kæri bróðir. Ég vona að algóður
guð haldi verndarhendi yfir þér og
færi þér þá hamingju, sem mér
finnst að þú eigir skilið.
Guð gefi mér æðruleysi til að
sætta mig við það sem ég get ekki
breytt, kjark til að breyta því sem
ég get breytt og vit til að greina þar
á milli.
Jón Örn Ámundason.
Jæja Siggi minn, nú ert þú farinn
frá okkur og til hennar Ásdísar
þinnar og mikið held ég að hún hafi
tekið vel á móti þér.
Siggi minn, mikið held ég að við
rjómaklúbburinn eigum eftir að
sakna þín. Það var svo gott að hafa
þig með í öllum þeim ótal ferðum
sem við fórum síðastliðin tíu til tólf
ár bæði um páska og verslunar-
mannahelgina og margar aðrar
stundir. Við vorum níu til að byrja
með og svo lést Ásdís okkar en sem
betur fer hélst þú áfram að koma
með og mikið hefur nú alltaf verið
gaman hjá okkur. Og ekki má nú
gleyma öllum þeim kvöldum sem við
Dísa gátum fengið þig til að spila
nokkrar rispur og ég veit að þú
gerðir það oft bara fyrir okkur að
þvælast í þetta ómerkilega spil en
ég held að þetta hafi nú gefið okkur
margar gleðistundir.
Siggi minn, það var svo gott að
eiga þig fyrir vin, þú varst svo heið-
arlegur og góður drengur og aldrei
heyrði ég þig tala illa um nokkurn
mann. Svo þegar Dísa og Hansi
keyptu sumarbústaðinn uppá Mýr-
um hættum við í bændagistingunum
og fórum þangað og þar var nú
þröng á þingi, áður en hann var
stækkaður og urðum við nú bara að
láta okkur nægja eldhúsið til að sofa
í, ég á litlum bekk og þú á dýnunni á
gólfinu og áttum við nú margar góð-
ar stundir þar sem við röbbuðum
saman áður en við fórum að sofa.
Mikið er gott að eiga svona góðar,
minningar um blíðan og góðan vin.
Þótt þú værir mikið veikur varst
þú ákveðinn í að koma með okkur
núna og hafa það kveðjupartý eins
og þú sagðir en þú gast ekki komið
með okkur en ætlaðir að koma dag-
inn eftir á skírdag en það náðist nú
ekki, vinur, því þú fórst í lengra
ferðalag eftir miðnætti sama dag,
en þú varst með okkur í anda, Siggi
minn, og nú er bara að muna eftir
öllum gleðilegu samverustundunum
okkar og þakka Guði fyrir þær. Svo
bið ég Guð að blessa fjölskyldu þína
og gefa henni styrk í sorginni.
Jæja Siggi minn, nú kveð ég þig í
bili með vissu um að við hittumst
seinna, bið að heilsa vinur.
Ljúfi Jesú leiddu mig
lof mér ganga þér við hlið
hönd mín þráir handtak þitt
bænheyr mig ó herra minn, bænheyr mig.
(O.Á.)
Edda Larsen.
Birting afmælis- og
minningargreina
MORGUNBLAÐIÐ tekur afmælis- og minningargreinar til birtingar
endurgjaldslaust. Greinunum er veitt viðtaka á ritstjórn blaðsins í
Kringlunni 1, Reykjavík, og á skrifstofu blaðsins í Kaupvangsstræti 1,
Akureyri. Þá er enn fremur unnt að senda greinamar í símbréfi (569
1115) og í tölvupósti (minning@mbl.is). Nauðsynlegt er, að símanúmer
höfundar/sendanda fylgi.
Um hvern látinn einstakling birtist formáli, ein uppistöðugrein af
hæfilegri lengd, en aðrar greinar um sama einstakling takmarkast við
eina örk, A-4, miðað við meðallínubil og hæfilega línulengd, - eða 2.200
slög (um 25 dálksentimetra í blaðinu). Tilvitnanir í sálma eða ljóð tak-
markast við eitt til þrjú erindi. Greinarhöfundar eru beðnir að hafa
skírnarnöfn sín en ekki stuttnefni undir greinunum.
Við birtingu afmælisgreina gildir sú regla, að aðeins era birtar grein-
ar um fólk sem er 70 ára og eldra.
SIGURÐUR
ÁMUNDASON