Morgunblaðið - 19.09.2000, Blaðsíða 56

56 ÞRIÐJUDAGUR 19. SEPTEMBER 2000
MINNINGAR
MORGUNBLAÐIÐ
KRISTÍN
ÞORKELSDÓTTIR
+ Kristín Evlalía
Þorkelsdóttir
(Dídí) fæddist í
Reykjavík hinn 3.
maí 1936. Hún Iést á
heimili sínu Eyja-
bakka 22, Reykja-
vík, hinn 11. septem-
ber síðastliðinn.
Foreldrar hennar
voru Bergþóra
Kristinsdóttir frá
Patreksfírði, f. 14.
júní 1907, d. 11.
"í'ebrúar 1976, og
Þorkell Ásmunds-
son, trésmiður frá
Fellsaxlarkoti í Skilmannahreppi,
f. 25. apríl 1902, d. 18. júní 1997.
Systkini Kristínar eru þau Guð-
björg, f. 26. september 1929, bú-
sett í Vestmannaeyjum, gift Páli
Guðjónssyni og eiga þau fjögur
börn, Kristín Evlalía f. 12. febrúar
1931, dáin 31. júlí
1934, Ásmundur, bú-
settur í Garðabæ, f.
10. júlí 1932, kvæntur
Hrafnhildi Kristins-
dóttur og eiga þau
tvö börn; Ellen, bú-
sett í Garðabæ, f. 5.
september 1933, gift
Gunnari Kristinssyni
sem lést 1. júlí 2000,
og eiga þau einn son;
Helga Ingibjörg, bú-
sett í Reykjavík, f. 18.
september 1942, gift
Guðmundi H. Har-
aldssyni og eiga þau
þrjú böm; Guðmundur Valdimar,
búsettur í Reykjavík, f. 12. febr-
úar 1945, kvæntur Jónu S. Sig-
urðardóttur og eiga þau tvö börn.
Kristín giftist Kristjáni Sam-
úelssyni (Bibbi) frá Akureyri hinn
4. maí 1957. Kristján hefur starf-
Elsku mamma, bara ef maður gæti
vaknað á morgun og þetta væri allt
saman draumur. En svona er lífið
ekki. Þegar þú ert kölluð frá okkur
svona skyndilega er erfítt að sætta
gig við almættið, en innst í hjarta
dfíkar vitum við að þér líður miklu
betur á þeim stað sem þú ert núna.
Söknuður okkar er mikill en við
getum alltaf yljað okkur við minning-
arnar um þig. Þú varst okkur ætíð
svo góð og reyndist okkur svo vel í
öllu.
Með þessu ljóði viljum við senda
þér okkar síðustu kveðju. En þú
verður alltaf partur af okkur og átt
þinn stað í hjarta okkar.
Elsku pabbi, megi Guð og allar
góðar vættir styrkja þig í sorg þinni.
Sameiginlega skulum við taka á þeim
eriiðu tímum sem eru framundan.
Mamma
Kallið það er komið,
komin kveðju stund.
Kristur hefur boðið þig
ásinndýrðarfund;
Þótt hugur fyllist söknuði og trega,
er trúin brúin, - mín móðir elskulega.
Mamma!
Hveijum ber að þakka,
öðrum meirenþér.
Þakkaástogelsku,
þakka kærleiks störfin;
Þakka allt ervarstu bömunum og mér
þakka að alltaf varstu þar sem mest var
þörfm.
Mamma!
Jarðnesk augu sjá ekki
sólarhvelið þitt.
En þú sérð okkur hér,
sem heimasitjum.
Þunn er hulan sem hylur
sviðið þittogmitt;
Hverveitþástund
erþangaðnæstiflytur.
Handrit afmælis- og minningargreina skulu vera vel frá gengin, vélrituð eða tölvusett. Sé
handrit tölvusett er æskilegt, að disklingur fylgi útprentuninni. Senda má greinar til blaðsins
í bréfsíma 5691115, eða á netfang þess (minning@mbl.is). Nauðsynlegt er, að símanúmer höf-
undar/sendanda fylgi. Nánari upplýsingar má lesa á heimasíðum. Það eru vinsamleg tilmæli
að lengd greina fari ekki yfir eina örk A-4 miðað við meðallínubil og hæfilega línulengd — eða
2.200slög. Höfundar eru beðnir að hafa skírnarnöfn sín en ekki stuttnefni undir greinunum.
[
+
Innilegar þakkir fyrir auðsýndan hlýhug við
andlát og útför ástkærrar móður minnar og
ömmu,
GYÐU ÞORBJARGAR JÓNSDÓTTUR
frá Kleifárvöllum,
Vesturgötu 22,
Reykjavík.
Sérstakar þakkir til starfsfólks Hrafnistu,
Reykjavik.
Björg Sæberg Hilmarsdóttir,
Júlían Hilmar Garza.
Innilegustu þakkir sendum við öllum þeim,
sem sýndu okkur samúð, vináttu og hlýju við
fráfall og útför ástkærrar móður okkar,
tengdamóður og ömmu,
MARGRÉTAR N. GUÐJÓNSDÓTTUR,
Kópavogsbraut 1b,
Kópavogi.
Sérstakar þakkir færum við læknum og hjúkr-
unarfólki á deild 4B á Landsþítalanum, Foss-
vogi.
Elsa Vilbergsdóttir, Pétur H. Pétursson,
Guðjón Vilbergsson, Ásrún Kristjánsdóttir,
Jóhanna M. Sveinsdóttir, Siggeir Vilhjálmsson,
Sævar Már Sveinsson,
Gunnar Már Sveinsson,
Kristján Geir Guðjónsson, Juliana Scombatti Martins,
Margrét Kristín Guðjónsdóttir,
María Kristín Guðjónsdóttir.
að hjá Flugleiðum áður Flugfé-
lagi Islands síðustu 49 árin. For-
eldrar hans voru Svava
Sigurðardúttir, f. 7. júlí 1901, d. 7.
júlí 1994, frá Ystu-Vík í Grýtu-
bakkahreppi og Samúel Ásbjörns-
son, rafvirkjameistari frá Stapa-
seli í Stafholtstungum, f. 4.
oktúber 1901, d. 21. júnf 1972.
Synir Kristínar og Kristjáns eru
Bergþúr Kristjánsson, f. 22. ágúst
1957, sambýliskona hans er Val-
dís Gestsdúttir frá Húlmavík, f. 2.
september 1946; Björn Kristjáns-
son, f. 3. núvember 1959, kvæntur
Sigríði Lindbergsdúttur frá Nes-
kaupstað, f. 15. oktúber 1963, og
eiga þau tvö börn, Kristján Lind-
berg, f. 14. desember 1984, og
Önnu Karen, f. 6. júní 1989.
Kristín vann við verslunarstörf
á yngri árum, en valdi að vera
heima meðan drengirnir úlust
upp. Kristín vann í Dún- og fiður-
hreinsuninni um ára skeið eða þar
til að henni var ráðlagt að hætta
störfum vegna heilsu sinnar.
Útför Kristínar fer fram frá
Grafarvogskirkju í dag og hefst
athöfnin klukkan 13.30.
Mamma!
Kristur er kærleikans ljósið sanna
kristur er konungur allra manna
ílífiogdauða.
Við biðjum að Meistarinn Meistaranna
megi þig blessa elsku mamma.
Bergþúr og Björn.
Margs er að minnast. Söknuður og
tregi fylla hjarta mitt. Minningar
streyma um hugann, hugsanir læð-
ast að mér og ég á erfitt með að sætta
mig við orðinn hlut. Fagur fugl er
floginn, á vit foreldra sinna og skyld-
menna, þangað sem við öll einhvern
tímann fljúgum. Elsku Dídí, þetta
bar brátt að, við vorum svo full af
bjartsýni, nú ætluðum við að vinna
bug á meinum sem höfðu hrjáð þig.
En engin veit sína ævina fyrr en öll
er. En þú færð bata og þú þarft ekki
að líða sársauka meir. Eg veit að við
munum hittast hinum megin, einhver
tíma í framtíðinni.
Við höfum átt margar góðar
stundir saman. Hlegið og grátið. Þú
varst mér góð tengdamóðir. Um-
burðariyndi þitt var mikið og ekki
vildir þú vera baggi á herðum neins.
Þakka þér fyrir það að hafa sýnt mér
skilning og kennt mér þolinmæði.
Þakka þér fyrir að hafa tekið mér
sem þinni eigin dóttur. Þakka þér
fyrir að ég fékk að kynnast þér.
Með þessum fátæklegu orðum vil
ég kveðja þig og þakka þér fyrir að
hafa verið börnunum mínum blíð og
góð amma.
Bibbi, guð gefi þér styrk til að tak-
ast á við sorgina, sem er svo stór.
Þín tengdadóttir,
Sigrfður.
Elsku amma, það eru erfiðir tímar
hjá okkur núna, söknuður sem ekki
er hægt að lýsa með orðum. Við vilj-
um bara geta sent þér okkar síðustu
kveðju. Þakka þér fyrir alla þá ást
sem þú hefur gefið okkur. Þú sagðir
við okkur að við værum rík á meðan
við hefðum hvort annað, en í dag vit-
um við að við vorum ennþá ríkari af
því að við höfðum þig. Minningarnar
höfum við þó ennþá. Þú munt ætíð
vera í okkar huga og hjarta, þar átt
þú heima. Það síðasta sem við getum
gert fyrir þig er að segja heiminum
hversu góð þú varst við alla, þolin-
móð við okkur og hversu hlýlega þú
alltaf tókst á móti okkur þegar við
komum í heimsókn til ömmu og afa á
Eyjabakka. Við skulum veita afa all-
an þann stuðning sem við getum
veitt, því við hefðum ekki getað verið
heppnari með ömmu og afa en ykkur
tvö.
Hvíl þú í friði meðal engla í para-
dís.
Þín barnaböm,
Kristján Lindberg og
Anna Karen.
Elsku Dídí okkar, það er erfitt að
setjast niður og rita þessar fáu línur
til minningar um þig, það er margs
að minnast, þú varst kölluð svo
snöggt frá okkur öllum, enginn var
viðbúinn þessari ferð þinni svona
snöggt yfir móðuna miklu. En við vit-
um að nú líður þér betur og allar
þjáningar að baki. Þú varst svo lán-
söm að hafa Bibba, Bjössa og Siggu
hjá þér, þú varst ekki ein eins og þú
varst svo oft, þú varst í þeirra hönd-
um þegar þú kvaddir þennan heim.
Það á eftir að taka okkur langan tíma
að átta okkur á því að þú sért farin.
Við vitum að mamma, pabbi og
systkini okkar sem áður eru farin
taka vel á móti þér, svo er líká svo
stutt síðan að Gunni mágur fór frá
okkur, ég veit að hann á eftir að vísa
þér leiðina um þann dýrðarheim sem
þið eruð nú í. Við munum öll hugsa
vel um fjölskyldu þína og gæta henn-
ar fyrir þig.
Megi góður guð varðveita þig,
elsku Dídí systir, og gefa Bibba,
Begga, Valdísi, Bjössa, Siggu og
barnabörnum þínum Kristjáni Lind-
berg og Önnu Karen, styrk til að
komast yfir sorgina.
Guð leiði þig, en líkni mér
sem lengur má ei fylgja þér
En ég vil fá þér englavörð
míns innsta hjartans bænagjörð
Guðblessiþig.
(M. Joch.)
Ástarkveðja frá systkinum
þínum og fjölskyldum þeirra.
Elsku Dídí mín.
Ég vil fá að kveðja þig með þessari
litlu bæn.
Vertu Guð faðir faðir minn
ífrelsaransJesúnafni
0 ÚTFARARÞJÓNUSTAN
Persónuleg þjónusta
Höfum undirbúið og séð um útfarir
fyrir landsmenn í 10 ár.
Sími 567 9110 & 893 8638
www.utfarir.is utfarir@utfarir.is
Rúnar Geirmundsson Sigurður Rúnarsson
útfararstjóri útfararstjóri
ÚTFARARSTOFA ÍSLANDS
Sjáum um alla þá þætti sem hafa ber í huga
er andlát verður
Útfararstjórar okkar búa yfir áratuga reynslu af störfum við
útfararþjónustu.
Sjáum um útfarir á allri landsbyggðinni.
Sverrir
Einarsson
útfararstjóri,
sími 896 8242
Útfararstofa íslands, Suðurhlíð 35, Fossvogi.
Sími 581 3300. Þjónusta allan sólarhringinn.
www.utfararstofa.ehf.is
■■—— i im ■ n.1.1.i ■
hönd þín leiði mig út og inn
svo allri synd ég hafni.
(H.Pét.)
Guð varðveiti þig.
Þín frænka,
Anna Kristinsdóttir, Seljahlíð.
Okkur vinkonunum var illa brugð-
ið er við fréttum andlát Dídíar, okkar
bestu vinkonu. Við höfðum fylgst
með veikindum hennar síðustu árin
og þrautagöngu. En þá kom kallið,
hið ótímabæra andlát hennai’ bar að
eins og hendi væri veifað.
Vinátta okkar stóð traustum fót-
um jafnt í meðlæti og mótlæti alla tíð.
Heist vildum við vera þrjár saman þá
leið okkur best. Þetta skildu ekki all-
ir en það skipti okkur engu máli.
Við minnumst Dídíar sem einstaks
gleðigjafa allt frá unglingsárum, við
vorum óaðskiljanlegar. Við vorum
svo heppnar að eiga heima ekki langt
hver frá annarri. Ogleymanlegar eru
minningarnar um heimili hennar á
Grettó, þar sem saman komu vinir
elstu systkinanna, þeirra Ása, Ellen-
ar og Dídíar. Oft var þröng á þingi og
líf í tuskunum þegar við vorum öll
saman komin, frú Tóta stjórnaði öllu
með stóískri ró, eiginlega með aug-
unum einum saman, en húsbóndinn
kímdi.
Iðulega þegar við komum til Dídí-
ar síðdegis á laugardegi, hafði dag-
blöðum verið raðað yfir nýþvegin
gólfin. Þá sögðum við: Já, hún hefur
verið að skúra og bóna núna, en Dídí
datt í hug það snjallræði að setja
dagblöð yfir gólfin þegar hún var
búin að ræsta, og vei þeim sem
skiptu sé af því. Þegar betur var að
gáð var þetta auðskilið því þarna bjó
sjö manna fjölskylda og að auki var
mikill gestagangur.
Þó ekki væri um að ræða fjöl-
breytni í skemmtanalífi, gátum við
ailtaf fundið eitthvað til að gera; fór-
um í bíó og á kaffihús ef efnahagur
leyfði. Eftir að við fórum allar að
vinna, gátum við leyft okkur ýmis-
legt. Um miðja öldina þegar tísku-
verslanir spruttu upp, var hún vin-
kona okkar í essinu sínu.
Eitt sumarið keypti hún sér for-
láta dragt með stuttkápu utan yfir,
lítinn hatt, háhælaða skó og tösku í
stíl. Hún var afar glæsileg í þessum
búningi og minnti helst á sýningar-
stúlku. Við gengum niður Laugaveg-
inn, eins og oft áður, en allt í einu
stoppar hún vinkona okkai’ og segir:
Ég get ekki látið sjá mig við hliðina á
ykkur. Síðan stikar hún yfir götuna í
fínu fötunum sínum, en það má
kannski segja að við vorum ekki neitt
augnayndi, með slæður bundnar
undir kverk. Við horfðum undrandi á
vinkonu okkar, en allt í einu snýr hún
sér við, kemur skellihlæjandi yfir
götuna og segir, - þetta var mátulegt
á ykkur. Við skildum að hún hafði
nokkuð til síns máls.
En svo kom Bibbi til sögunnar.
Bibbi og Dídí voru rétt um tvítugt
þegar þau giftu sig, en okkar sam-
band hélst eftir sem áður, því ennþá
áttum við heima rétt hjá hver ann-
arri. Þegar hún eignaðist eldri son-
inn, vorum við mættar á svæðið.
Hvernig ætlaði hún að hugsa um
barn? Hún var bara stelpa eins og
við. En þá sáum við að eitthvað hafði
hún lært við umönnun yngri systk-
ina. Móðurhlutverkið reyndist henni
mjög auðvelt enda var henni margt
til lista lagt.
Arin liðu og við hittumst við ýmis
tækifæri, helst þrjár, og héldum upp
á stórafmæli okkar með því að fara
saman út að borða.
Við eigum eftir að sakna þess að
nú heyrist ekki lengur í símanum ró-
leg rödd, sem segir: Hæ, þetta er
bara ég!
Við þökkum ijúfa samfylgd sem
aldrei bar skugga á.
Megi Guð styrkja alla þá sem eiga
um sárt að binda og leggja líkn með
þraut.
Elsku Bibbi, þú stóðst alltaf eins
og hetja við hlið konunnar þinnar í
veikindum hennar.
Við látum nú staðar numið, en
brosum báðar í gegnum tárin og
munum minnast hennar, sem gleði-
gjafans okkar.
Blessuð sé minning Dídíar vin-
konu okkar.
Ellen og Edda.