Skírnir - 01.01.1874, Qupperneq 34

34
ALMENN TÍÐINDI.
1867 vorn 11,000 sýnendur af Frakklandi og þótti mikiS þá.
Anstnrríki og Ungverjaland er allra ríkja auSngast af hvers
konar landsgæíum. Ungverjaland er kallaB kornlilaBa NorBur-
álfu, og er þaB rjettnefni. Ungverjar eiga og nautabú betra en
flestar þjóBir aBrar, og mesta grúa af hesturo; sauBfjárrækt í
bezta lagi. Króatía er mesta skógland í NorBnrálfu. Böhmen
og Miihren viB brugBið fyrir iBnaB. Ur Gallizíu og Steiermark
fást málmar afbragBsgóBir. í Vín sjálfri er iBnaBur á bezta
framfaravegi. Austurríkismenn höfBu og til sýnis fyrirmyndar-
húsakynni handa verkmannafólki, og þóttu þau mjög haganleg.
þá var enn safn af búningum frá ýmsum öidum og úr ýmsum
löndum, er flestum þótti gaman aB sjá. Frá þýzkalandi vorn
margir eigulegir gripir, en einna starsýnast varB mönnum. þó á
smíBar Alfreds Krupp í Essen. Hann er frægastur vopnasmiBur
í heimi, og eru fallbvssur hans mjög annálaBar, enda eru Prússar
menn sem kunnaB hafa aB beita þeim núna síBustu tíu árin
undanfarin. Frakkar tóku framan af dauflega undir þessa Vínar-
sýning, vegna þess aB þjó&verjar ætluBu aB eiga svo mikinn
þátt i henni; en svo fór að iokum, aB kappgirni þeirra rjeB
meira, og bar engu minna á þeim á sýningunni en þjóBverjum.
þóttu sýnismunir þeirra allir bera meB .sjer, aB ekki hefBi
vandvirkni þeirra, hugvitsemi og fegurBartilfinning fariB aptur
síBan Parísarsýninguna 1867, þrátt fvrir hrakföll þau og ókjör,
er yfir landiB hafa gengiB síBan. þaB var einleikiB mál, aB
listaverk þeirra bæru flest af samskonar gripum úr öBrum
löndum, einkum uppdrættir. Englendingar hafa iBnaBarsýning í
Lundúnum á hverju vori, og hófst hún í fyrra sama daginn og
Vínarsýningin, 1. mai; en samt sem áBur áttu þeir nóga muni
aB senda til Vínar og stóBu þar ekki á baki hinum stórveidun-
um. MeBai sýnismuna þeirra þótti mest kveBa aB gufuvjelum alls-
konar. þeir sýndu og safn af hverskonar landsnytjum frá nýlend-
um þeirra í Ástralíu og víBar, og var mjög fróBlegt aB skoBa þaB
allt saman. ítalir, Spánverjar, Svissar, Belgir, Hollendingar og
Rúmenar áttu hvorir um sig allfjölbreytt safn á sýningunni,
þótt ekki nafngreinum vjer neitt þar á meBal öBru fremur.