Skírnir - 01.01.1874, Side 91

Þjóðverjar varir um öig. af Þingi.
91
Frakklandsþætti. f eir, sem illa er vi8 {>jó8verja og Bismarck
sjer í lagi, segja hann kalla sjer einn kost nauSugan, a8 hleypa
þeim sem skjótast í hernað aptur, vegna þess, aS „sjálfir ýfist
úlfar, ef eiga sjer ei bráS,“ og aS svo mörg sjeu misferlin og
gallarnir á stjórnarháttum þeim, er jþjóSin þýzka eigi viS aS
búa undir forustu Prússa, aS hentast sje aS láta hana hafa eitt-
hvaS aS vinna annaS en aS hugsa um Já. Er hjer helzt átt viS
sundurlyndi þaS, sem risiS hefir útaf harSneskju Bismarcks viS
biskupana kaþólsku. MegniS af kaþólska fólkinu fylgir þeim,
af því aS því verSur flestu á aS ímynda sjer, aS þaS sje
fyrir trúarinnar sakir, aS guSsmenn þeir eru dregnir í dýflissu
hvor aS öSrum. þá mun og í annan staS mega segja um hina
miklu hnoss, sameining hinna þýzku rikja í eina heild, er þjóS-
verjar höfSu þráS svo lengi og Bismarck loks fjekk afrekaS, aS
fyrnist þegar fengiS er, ekki sízt vegna þess, aS þeim þykir
minna verSa úr kostunum vib sameininguna, en þeir höfSu gjört
sjer í hugarlund. MeSal annars finnst almenningi sjer koma aS
harla litlum notum þessi ógrynni fjár, er höfS voru útúr Frökk-
um og látiS fyrir líf og limir margra, margra þúsunda manna, úr
því aS ekki .sje ljett álögum af alþýSu um einskildings virSi,
en fjenu í staS þess variS í óþarfa, sem sje hinn geypilegi her-
búnaSur og gjafir handa þeim, er ekki þurfi á fjegjöfum a&
halda, svo sein ýmsum stórmennum í hernum o. s. frv. (sbr.
Skírnir 1872, 98. bls.). En hjer mun viS eiga hiS fornkveSna,
aS fátt er betur látiS en efni eru til.
RíkisþingiS stóS í fyrra í 15 vikur, frá 12. raarz til 25.
jdní, og voru þar upp borin mörg merkileg nýmæli, en fáum
lokiS, fyrir því aS samkomulagiS meS þinginu og stjórninni
(sambandsráSinu og kanselleranum) var miSlungi gott, og í annan
staS bar opt viS, aS svo fáir voru viSstaddir af þingmönnum,
aS ekki var fundarfært. þeir fá ekkert þingfararkaup og vilja
því sem fæsta daga vera aS heiman. því hefir þingiS viljaS fá
breytt, en þaS er Bismarck ekki um, og hefir hingaS til orSiS
svo aS standa um þaS, sem honum líkar. Af frumvörpum, er
fram gengu á þinginu, getum vjer einungis eins, þess efnis, aS