Skírnir - 01.01.1874, Qupperneq 99

Þingkosningar á prösslandi.
99
nm skipt í þrjá flokka, eptir því hva8 mikiS hver á til. í annan
sta8 hjetu þeir afnámi blaSaskattsins, er svo mjög er óvinsæll.
Yar8 hinum þetta ónotalegur grikkur; þótti þeira, sem var, illa
sitja á sjer, frelsismönnunum, a8 leggja á móti almennum kosn-
ingarrjetti, en hins vegar vissu þeir, a8 ekki væri nærri honum
komandi vi8 Bismarck. AflaSist klerkavinum svo atkvæSi vi8
þetta, a8 þeir ur8u þri8jungi liSfleiri á þingi en á8ur (85, á8ur
58). En hinir fengu og nokkra li8sbót, ur8u 158, liöfBu á8ur
veri8 127. Hallinn lenti allur á íhaldsmönnum, eins og í ríkis-
þingskosningunum. Klerkavinir háru skjótt upp á þinginu frum-
vörp í þá átt, er þeir höf8u heiti8. Windthorst mælti vel og
skörulega fyrir almennum kosningarrjetti. Hann kva8 dæma-
laus rangindi og axarskapt, a3 mi8a kosningarrjett vi3 fjáreign,
því a8 enginn hlutur væri sá í veröldinni, er meir spillti mann-
legu fjelagi en peningar, „Hver koppasali, sem á einhverja
skildinga, hefir kosningarrjett“, mælti hanir, „en ekki her-
ma3urinn, er leggur lífi8 í sölurnar fyrir landiB; meira getur
hann ekki látiB fyrir þa3“. Lasker, oddviti frelsismanna, gat
ekki ö8ru svara3, en a8 óvarlegt væri a8 rífka kosningarrjett
meBan svo stæ3i á sem nú, a8 „mikill flokkur í landinu er a8
leitast vi3 a8 koma fótum undan ríkinu“; en þa8 voru klerka-
vinir, sem hann átti vi8. FrumvarpiS var fellt me8 miklum at-
kvæBamun. Skömmu sí8ar var hitt bori3 upp, þa8 um afnám
bla8askattsins. J>a8 fjekk beztu undirtektir hjá öllum nema
rá8gjöfunum, og áttu þeir illt me3 a8 verja sinn málstaS. því
a3 ekki er fjárhagur landsins svo bághorinn, ab ófært sje a3
sleppa þessari miljón prússneskra dala, er skatturinn nemur;
þa8 er svo mikill afgangur af tekjum á hverju ári, a8 síban
ófribinn hafa veri8 goldnar 80 milj. prússneskra dala af skuldum
landsins. En Bismarck vill fyrir engan mun sleppa þessum
skatti, af þeim ástæbum, er á8ur höfum vjer á vikib. Enda
boraSist þa8 ekki í eyrun á ráSanautum hans; hann var ekki
vi8 sjálfur. FrumvarpiS var samþykkt meb 359 atkvæbum gegn
6. Ekki ætla8i Bismarck ab gefa því neinn gaum. Má þar af
marka, hvab miklu hann lætur þingiS vi8 sig rába; mundi hann
7*