Skírnir - 01.01.1874, Qupperneq 112

112 AUSTURRÍKl OG UNGVERJALAND. RÚSSLAND.
frábærri hreysti og hugprý&i fyrir frelsi og sjálfsforræði handa
landi sínu, fyrir fagnaSar sakir yfir hlutskipti því, er Jeir nú
hafa öSlazt vopnalaust. þeir vita og, aS Jósef var sjálfum
minnst um að kenna meSferSina á þeim þá. Hann var ekki
eldri en 18 vetra, og rjeSu aSrir öllu fyrir hann.
R ú ssland.
„Rússland sýtir eigi, heldur sækir í sig veSriS aptur“ , er
haft eptir Gortschakoff eptir ófarirnar á Krím, og það hefir
stjórnin i Pjetursborg látiS á sannast siSan. Hún hefir setiS
hjá öllum vandræSum í álfu vorri, og staSiS af sjer hverja
freistingu aS sæta færi til fanga sjer, er svo hefir staSiS á, aS
binir bræburnir hafa veriS vant viS komnir aS hlutast til, í því
skyni aS geta gefiS sig alla viS því aS rjetta viS aptur og bæta
á allar lundir hag landsins. J>aS heillaráS á og vel viS skap
Alexanders keisara annars. Hafa sjaldan veriS ólíkari feSgar
en hann og Nikulás gamli, járnhausinn, er varla festi yndi viS
annaS en vopnaleiki, en mat lítils menntun og þjóSmenning, og
trúSi á mátt sinn og megin og hreysti Kósakka sinna, og hugSi
sjer ekkert ófært, unz hann hamaSist og atti skallanum undir
vopn annara eins þjóSa og Frakka og Breta; þá fjell trölliS.
Alexander annar er maSur hógvær í skapi, vitur höfSingi og
stilltur vel og ann mjög menntun og góSum siSum. Hann hefir
lagt allan hug á aS semja ríki sitt aS siSum vesturþjóSanna og
þýSa alþýSu viS menningarháttu þeirra. Hann er athafnamaSur
mikill, öruggur og þrautgóSur, og hefir honum þvi orSiS all-
mikiS ágengt í þeirri grein. Fyrsta verkiS til aS draga lýSinn
upp úr siSleysi hans, vankunnáttu og vesaldóm var lausn ból-
fastra laudseta, eitthvaS 23 miljóna, undan áþján landeigenda. þá
stórkostlegu rjettarbót hafSi Alexander fram meS lagi og gætni,
skömmu eptir aS hann var kominn til ríkis. í annan staS eiga