Skírnir - 01.01.1874, Qupperneq 124

124
ÍTAI.ÍA.
honum fyrir tveim árum. Deligeorgis haffti aldrei nægan afla á
þingi, en því var jafnan slitiS e8a frestaö, ef atkvæSi gengu í
móti honum. Loks varS hann þó aS fara í vetur. Ekki eru
sveitungar Bulgaris heldur fjölmennir á þingi; en tveir höfS-
ingjar aSrir, Zaimis og Komunduros, hafa heitiS honum fylgi
meS sínu liSi, og er mælt, aS áform þeirra fjelaga sje aS fá
stjórnarlögunum breytt á þá leiB, aS konungur hafi minni ráS
en áSur. J>ar kvaS þó ekki vera af miklu aS taka.
í t a 1 i a.
Merkust tíSindi þaSan er ferS Yiktors konungs norS-
ur í Vín og Berlín, á fund keisaranna. ítalir litu svo á
hana, sem viS hana væri fengin full staBfesting á og „sett inn-
sigli fyrir töku Rómaborgar, endalok veraldarríkis páfa og færslu
stjórnarinnar til Róms.“ Tilefni fararinnar var ólætin í Frökk-
um, er þeir voru aB reyna aS koma Hinriki af Chamhord þar til
ríkis. J>á var ekki annaS sýnna, en aS Frakkar mundu rjúka
í ítali undir eins og Hinrik væri orBinn konuDgur og reka
Viktor og stjórn hans burt úr Róm, en setja páfann þar aS
ríkjum aptur. þótti ráBgjöfum Viktors konungs því ekki eigandi
undir öSru, en aS vera viS öllu búnir, og leizt eigi annaB ráB
vænna, en leita þar trausts og balds er þeir voru höfSingjarnir
í Vín og Berlín. J>eir áttu og visar góSar undirtektir á báSum
þeim stöSum. J>a8 hafSi lengi veriS hlýtt á milli ítala og
Prússa; og fyrir Austurríki hefir svo margt á dagana drifiS
síSan forSum daga, ,er ítalir áttu þangaS aS rekja flest þaB
er þeim bar til meina, aB þaS verSur nú fegiS aS eiga sjer þá
aB vinum. Austurríkiskeisari hafSi boSiS Viktor til sín á sýn-
inguna, sem öSrum höfBingjum, og eggjuBu ráSgjafarnir hann
nú á aS þiggja boSiB. Honum var nauBugt aS fara, af tryggS
viS Frakka; hann man þcim alltaf liBveizluna ura áriS, er ítali