Skírnir - 01.01.1874, Page 135
AF ÞlNGI. PI Y MARGALL. 8ALMER0N.
135
liaun fer aS semja viS Contreras hershöfSingja, oddvita Sáttfjáenda,
og vill fá þá á þing aptur, í mesta bróSerni. En Sáttfjáendur
settu þann kost íyrir apturhvarfiS, aS ógilt skyldi aptur ráS
þingsins, aS fá Pi y Margall alræSisvöld; og þaS bar hann upp
á þinginu; hugSi hann uppreistina mundu sefast, ef þetta
fengist, og| vildi hann allt til þess vinna. Slíkt meinleysi
gekk fram af þingmönnum, og varS Pi y Margall aS gefa upp
völdin fyrir bragSiS. Sá hjet Salmeron, er nú tók viS þeim,
forseti þingsins, og hafSi hann veriS ráSgjafi hjá Amadeo. Ekki
hafbi Pi y Margall fengiS neinu áorkaS móti Karlungum, og
fram undir tuttugu borgir suman á Spáni og austan höfSu nu
hafiS uppreist.
Salmeron var meiri kjarkmaSur er fyrirrennari hans og
gekk talsvert undan honum framan af. Sáttfjáendur þurftu nú aS
engum griSum aS spyrja, landráSasök var lýst á hendur Contreras
og hans fjelögum, nýtt útboS hafiS og búnar til nokkrar her-
sveitir úr tómum liSsforingjum og skipaSir hershöfSingjar i öll
forustu-embætti: skyldu þær sveitir vera hinu liSinu til t'yrir-
myndar í aga' og góSri stjórn. Snemma í ágúst var búiS aS
kæfa uppreist Sáttfjáenda og Jöfnunarmanna alstaSar annar-
staSar en í Cartagena, enda var langt ab biSa aS sú borg
ynnist. ViS Karlunga vur lítiS átt, og ekki tókst Salmeron aS
koma aga á herinn. Hann og þeir fjelagar aSrir höfSu lengi
prjedikaS afnám liflátshegningar og vildu fyrir engan mun beita
henni nú, er ráSin voru komin þeim í hendur; allt átti aS
vera svo frjálslegt, en þess eigi gætt, aS láta eigi frelsiS verSa
aS sjálfræSi og stjórnleysi, og viS þaS aS ófrelsi; og liggur þaS
í augum uppi. a& engin tiltök er aS halda neinum heraga, nema
líflát liggi viS stórbrotum ölluni. Castelar kvaS nauSsyn brjóta
lög, og vildi hann láta taka afliSsmenn þá, er sekir höfSu orSiS
um óhlýSni eSa banaráS viS yfirmenn sína. En þaS kynokaSi
-'Salmeron sjer viS, og lauk svo, aS hanu gaf upp völdin. þaS
var í öndverSum septbrm.
Nú lenti forsetakosning á Castelar; hann var nú eina
athvarfib, sem eptir var, enda höfSu flestir gott traust á honum.