Skírnir - 01.01.1874, Qupperneq 144

144
8PÁNN.
sekir hðf3u oríiS i öðrum glæpum en sjálfri uppreistinni, hinum
var lofaS að fara hvert á land er þeir vildu.
ÓfriSurKarlunga er einhver ómyndarlegasti hernaSur,
er sögur fara af. Hann heíir nú staSiS í tvö ár; en kalla má
aS Karl „konungur“ sje jafnnær ríkisvöldum og þá er hann hóf
upphlaupiS. þeir hafa sjaldan margt manna saman í einum
staS, heldur fara í smáflokkum á víS og dreif um mörg byggSar-
lög og stór, mestallt landiS fyrir norSan Ebro. Satna lag verS-
ur stjórnarliSiS aS hafa. Beri fundum saman verSa öll tiSindin
þau, aS líf murkast úr fáeinum hræSum af hvorum og limir
fatlast á nokkuS fleirutn; aS öSru leyti skilja hvorirtveggja jafnnær
og þeir hittust. Stöku sinnum tekst öSrum hvorum aS kvía af
hinum nokkra tigu eSa hundruS manna, eSa aS ná dálitlu þorpi
eSa smákastala; þykist sigurvegarinn þá hafa unniS hinum stór-
mikiS tjón og sjeu þeir komnir á heljarþröm, sigurfregnin er
send út um allan heim meS miklu hrósi og digurmannlegum um-
mælum; en aS fám dögum liSnum frjettist, aS hetjurnar hafi
orSiS aS hafa sig á brott jafnharSan úr bæ þeim eSa kastala,
er þeir höfSu unniS. þetta nær einkum til Karlunga. þeir
eiga sjer vini á Frakklandi, lögerfSamenn og þeirra liS allt, og
snúa þeir öllum atburSum Karlungum til frægSar. Slíkt hiS
sama er gjört í Lundúnum af nefnd manna, er stendur fyrir
samskotum handa þeim og sendir þeim stöSugt bæSi fje og
vopn. þaS er varla svo aumur kotbær, er Karlungar ná, aS
eigi sje þegar haldjn sigurinnreiS með miklum veg og prís,
Karl „konungur“ í broddi fylkingar á hvítura hesti, og mikil
sveit klerka og skjaldsveina á tvær hendur, brennt reykelsi og
hringt í hverri kirkju og síðan sungið Te Deum. þá lætur
Don Carlos sig aldrei vanta; í bardögum er hann sjaldsjenari,
heldur sig optast fyrir norðan landamærin, hjá Frökkum. þeir
eru Spánverjum eigi betri grannar en svo, aS hýsa skógarmenn
þeirra. Milli bardaga eru flokkar Karlunga á rjátii aptur á
bak og áfram, og hafa sjer til dægrastyttingar aS hlaupa í
varnarlaus þorp og pina fje út úr þeim, eða ræna sveitabæi,
brjóta járnbrautir, sprengja brýr, slíta frjettaþræði og þar fram