Skírnir - 01.01.1874, Qupperneq 156

156
SVÍÞJÓÐ OG NOREGUK. BANDARÍKIN.
frægfc mikla fvrir rannsóknir sínar om segulmagn jarSar. Hann
stó8 fyrir mæling Noregs og ferSaSist um Siberíu árin 1828 —
1830. Georg Anton Krogh, nafnkenndur fróSleiksmabur, einn
af forvígismönnum fyrir samdrætti allra Noröurlanda í eitt ríki.
Frederik Due, ríkisraSherra Norhmanna i Stokkhólmi 1841 —
1858, og síhan erindreki konungs í Vín þar til 1871. Ole
Hammerstad, mikill þingskörungur af bændaíiokki, fornlegur
mjög í skapi. Lasson, dómsforseti í hæstarjetti, góíur lög-
fræSingur.
A m e r i k a.
Bandaríkin. {>a5 er hvorttveggja, a8 Baudamenn geta
tali® sjer margt til ágætis umfram flestar þjóSir í hinum gamla
heimi, enda láta {eir aptur á móti eigi standa nppá sig er til
hins kemur, {ess er miSur J>ykir fara. Til þess ver8ur einkum
a8 nefna, hve óvandir Jteir eru a8 gróíabrögðum, allra helzt ef
landi® e8a hreppurinn er annars vegar. Svo er a8 sjá, sem sá
löstur fari sívaxandi. {>eir sem valdanna heiðast af lýönum,
lofa i hvert skipti öllu fögru um a<5 rýma honum burt e8a var8-
veita fje landsins/ fyrir {jófunum, er emhættin reka e8a sæti
skipa í lögrjettu; en {eir lofa optast upp í ermina sína. Svo
þykir hafa or8i8 raunin á um Grant og sveitunga hans, þjóB-
valdssinna, er kosningar hlutu í fyrra fyrir j?a8 lofor8 meBfram.
í fyrra vetur komst l>a8 upp um marga þingmenn, og jþa8 suma
mestu sómamenn, er svo höf8u jafnan veri8 kallaSir, a8 þeir
höf8u þegiB mútur. {>ingi3 varSi mestöllum þingtímanum til a3
kljá þaS mál. Flestir töldu sjálfsagt, aS sökudólgarnir mundu
reknir af þingi; en svo lauk, a8 þeim voru látnar nægja lítil-
fjörlegar ávítur. þótti sumum sem um hina ætti vi8 málshátturinn :
,,{>ú jþegir þegar þú heyrir þjófanna geti3“. Og úr því lög-
gjafarnir eru svona vandaSir má nærri geta hvernig hinir haga
sjer, enda eru fjárprettasögur nálega dagstæ8 tíSindi frá Ameríku,
einkum úr stórbæjunum austantil.