Skírnir - 01.01.1874, Side 159

persaland: ferð konungs.
159
er t>eini ern frerari. þetta nær eigi sízt til Persa. þaS fcóttu
■því mikil tíSindi. er þa8 spurSist, a8 Persakonungur hef8i í
hyggju a8 taka sjer fer8 á hendur vestnr hingaS í álfuna, til
þess a8 kynna sjer hagi og háttu EvrópuþjóSa, í því skyni, a8
taka upp eptir þeim þa8 sem honum þætti eptirbreytnis vert.
Slíkt rá8 hef8i Persakonungur eigi upp tekiS, ef hann væri eigi
betur menntaBur en Austnrlanda höf8ingjar eru vanir a8 vera.
Hann er gagnkunnugur sðgu Nor8urálfu á sí8ari tímum, og
kann allvel frakkneska tungu. Hann heitir Nasreddin, er fæddur
1829, og tók ríki eptir fö8nr sinn 1848. Fa8ir hans haf8i
veri8 mesti ónytjungur, og skipti mjög um til batna8ar, er
Nasreddin tók vi8 völdum, og hefSi stjórn hans a8 líkindum
blessazt vel, ef hann hef8i eigi flækzt í ófri8 vi8 anna8 eins
ofurefli sitt og Breta (1856—57). þa8 eru eitthvaS tuttugu ár,
sí8an honum datt fyrst í hug a3 ferSast vestur um Nor&ur-
álfu, en ekki var8 af því fyr en í fyrra. Nd voru synir hans
komnir upp, svo hann þurfti eigi a8 fela landstjórnina vanda-
lausum höfBingjum: þeir kvá8u flestir vera mi81nngi tryggir
konungi sínum.
þa8 var í fyrra vor snemma, a8 Persakonungur lag8i af
sta3 frá a8setursta8 sínum Teheran, og hjelt nor8ur yfir Kaspa-
haf, til Rússlands. Æ8sta ráSgjafa sinn hafbi hann me8 sjer, og
fátt föruneyti anna8, þar á rae8al þrjár drósir dr kvennabdri
sínu. þær fóru þó aldrei lengra en til Moskva; þar ljet hann
þær snda aptur. Frá Moskva kjelt hann til Pjetursborgar,
þa8an vestur í Berlín, þa8an til Lunddna, þá til Parísar, þa3an
til Víuar, þá til MiklagarSs og þa8an heim. AlstaSar var
honum tekiB me8 stórmikilli rausn og vi8höfn, en mest voru þó
vi8tökurnar vandaBar í Pjetursborg og Lundúnum; Rdssar og
Bretar eru grannar hans, og vilja hvorir koma sjer öbrum betur
vi8 hann. Til dæmis um rausn Breta getum vjer þess, a8
borgarstjórnin í Lunddnum hjelt honum veizlu, sem kostabi hálfa
miljón ríkisdala. í París var líka ákaflega miki8 um dýrbir þá
daga, er Persakonungur dvaldi þar. Fíknin í a8 sjá hann var
alstaBar feykileg, ekki sízt bdnings hans vegna; hann ljómabi