Skírnir - 01.01.1896, Qupperneq 53

Þ&ttr af Friðþjófi frœkna.
53
sefs-landi. Varð þar fagnafundr, og sendi Jackson skip sitt „Windward"
til Noregs með þ& félaga, og komu þeir til Varðeyjar 13. Ágúst.
Sex dögum síðar, eðr 19. Ágúst, kom „Fram“ til Skóneyjar við Ham-
morfest í Noregi, með öllu lieilu og höldnu, og hafði lokið ferð sinni al-
veg samkvæmt fyrirlagi og fiætlun Dr. Friðþjófs Nansens.
„Fram“ hafði reitt af rétt eins og Nansen sagði fyrir. Eftir að hann
gekk af skipinu, rak það um hríð norðvestr og komst nyrzt á 85° 57'.
Næsta vetr rak það mest í vestr og að lokuin í suðveBtr; norðr af Spitz-
bergen losnaði það úr ísnum, sigldi svo suðr vestan við Spitzhergen" og
kom þar að Dana-ey og hitti Andra inn sœnska, er þandi þar belg sinn
og bjóst til að sigla í loftinu yfir heimskaut norðr, svo sem siðar mun getið.
Hér er ekki rúm til að lýsa þeirri feikna-gleði, sem gagntók alla ina
norsku þjóð, né þeim fagnafundi, er varð, þá er norðrfarar hittu aftr ætt-
menn og vini, eigi heldr för þeirra suðr með landi til Kristíaníu, er stór-
hátíðum var upp slegið í hverjum bœ, er þeir komu við í, og loks í höf-
uðborginni haldin sú dýrlegast.a og stórfeuglegasta fagnaðarhátíð, er aldrei
hefir fyrr átt sinn líka í landinu. Bœjarstjórnin veitti stórfé svo tugum
þúsunda skifti til hátíðahalds og einstakir menn hœttu þar við. Konungr
kom yfir til Kristíaníu, til að haida aðalrœðuna í samsæti því, er þeim
norðrförum var haldið; en úti undir beru lofti varð mest um dýrðir; vóru
þar saman komnar 30 þúsundir manna og hélt þar rœðu skáldöldungrinn
Björnstjerne Björnson, einn inn mesti mælskumaðr, sem uppi er í heim-
inum.
Þess þarf vart að geta, að konungr gaf Friðþjófi Nansen ið dýrasta
riddaramark, sem Noregs-riki á ráð yfir. Stðrþingið veitti síðar öllum
þeim, sem í förinni höfðu verið, lífeyri. Bók hefir Nansen ritað um ferð-
ina, og kom húu út samtímis á norsku, ensku, þýzku og frakknesku.
Fékk hann ógrynni fjár að ritlaunum (80,000 kr. fyrir norsku útgáfuna
eina). Yísindafélög heimsins hafa kepzt hvert við annað að heiðra hann
og sœma nafnbótum.
Eins og nærri má geta, er ekkert rúm til þess í tveggja-arka-„Skírni“,
að gefa neina hugmynd um vísindalegan árangr af ferð þessari. — Þess
eins má geta, að með henni grœddist mönnum ýmisleg ný þekking í
landafrœði, í jarðfrœði, í líffrœði, í stjörnufrœði og siglingafræði og í
lagarfrœði eðr Jiaffrœði (hydrogruphy, oceanografi).
Sem landafrœðislegan árangur má telja fund stóreyjar í Karahafi og
flölda smáeyja, svo sem áðr er getið. Svo reyndist það og, að uppdrættir