Skírnir - 01.01.1908, Side 38

38
Sjálfstæðisbarátta Noregs árið 1905.
öllu rétt að mæla: »Vér höfum reynt allar leiðir til
samkomulags; en nú er ekki framar nema einn kostur fyrir
hendi, vér v e r ð u m að fá rétt vorn virtan i þessu máli.
Vér treystum á sigur réttlætisins«.
Nú, en ekki heldur fyr en nú, leggur konungsefni
það til, að afdráttarlausu jat'nstæði verði komið á, og jafn-
vel Boström sjálfur er látinn fara frá völdum. En nú er
stjórn Norðmanna tekin að eiga við nefndarálitið af kappi,
og hún svarar tilboði konungsefnis dags. 5. april i álitsskjali
dags. 17. april meðal annars á þessa leið: »Væri farið að
fresta þessu máli nú, þá væri það sama sem að hverfa
frá samhljóða kröfu norskrar þjóðar um það, að fá n ú
komið í framkvæmd rétti, er Noregur á sem fullveldis-
ríki, rétti, sem veittur er með stjórnarskrá landsins. . . .
En þegar konsúlamálið hefir verið til lykta leitt, má ráða
til þess, að af nýju verði byrjað á samningum um sam-
bandsmálið að öðru leyti. En þá verður það að vera á
frjálsum grundvelli og með þeinr liætti, að verði nýjar
samningatilraunir enn árangurslausar, þá sé hvoru rikinu
um sig frjálst að kveða á um alt fvrirkomulag þjóðfé-
lagsins á ókomnum tímum«.
Nú er hreinn hljómur kominn í lúðurinn. Og auð-
heyrt er við hvað lagið er ort: »Sjalfr leið sjalfan þik!«
I sameinuðu ríkisráði í Stokkhólmi 25. apríl mun
norska ríkisráðsdeildin hafasagt, að augnamið Norðmanna
væri ekki sambandsslit, en að kostur yrði að vera á sam-
bandsslitum, ef svo bæri undir, og að sá kostur væri í
fullkomnu samræmi við sambandslögin. Þa lýsti konungs-
efni yflr því, að enn yrði að fresta öllurn nýjum samn-
ingaumræðum.
Nefndarálitið um alnorska konsúla var lagt fyrir stór-
þingið 10. maí, og þar var tekið fram í forsendunum, að
nokkurum sinnum áður hefði þessi aðferð verið höfð; og
sérstaklega er kveðið svo að orði: »Enn fremur skal bent
á grundvallarlagabreyting sænska ríkisþingsins 1885; með
henni var gerð veruleg breyting á meðferð utanríkismála
með sænskri ráðsályktun eingöngu (án þess að spyrja