Skírnir

Ukioqatigiit

Skírnir - 01.12.1911, Qupperneq 52

Skírnir - 01.12.1911, Qupperneq 52
356 Listin að lengja lífið. Það er mjög skiljanlegt að maginn og meltingarfærin eigi því auðveldara með að hagnýta sér fæðuna sem hiin er þynnri og fingerðari. Við tygginguna blandast munnvatn- ið við matinn og verkar ekki eingöngu þynnandi heldur uppleysandi og meltandi á ýms næringarefni, sérstaklega stívelsi, sem fyrir áhrif þess breytist í sykur, en sykur- inn er mjög auðmeltur. En það er eitt sem tyggingin gerir og það er að koma öllum minstu ögnum matarins í náið samband við bragðtaugarnar í tungunni og gómn- um. Við hreyfingar neðri skoltsins, tungunnar, kinnvöðv- anna og gómsins veltist maturinn fram og aftur í munn- inum og bragðið af matnurn kemst því betur til skynjun- ar sem betur er tuggið. Þetta er ef til vill þýðingar- meira atriði en hin fyrtöldu, þó því hafi fyrst nýlega verið nákvæmur gaumur gefinn af vísindamönnum. Það er rússneski lífeðlisfræðingurinn Paulow1) og lærisveinar hans sem fyrst og bezt hafa rannsakað þetta með dýra- tilraunum og sýnt fram á, að hver sú fæða, sem framleið- ir eitthvert bragð í munninum, kemur ekki einasta munn- kirtlunum til að gefa frá sér munnvatn, heldur kemur um leið kirtlum magans til að starfa svo, að þeir framleiða einmitt þann meltingarsafa, sem fær er um að uppleysa og melta sömu fæðu. Stundum er nóg að maður sjái mat, þá kemur um leið »vatn fram í munninn« og mann langar að borða hann, en um leið og vatn kemur í munn- inn kemur líka vatn — kirtlavökvi — í magann, segir Poulow, og matarlystin vaknar og örvast. Matarlystin er með öðrum orðum bundin við starfsemi munnvatns- og magasafakirtlanna. Séu kirtlarnir orðnir þreyttir eða séu þeir veikir eða ónýtir, þá vaknar ekki framar matarlyst, og borði menn þá af gömlum vana en án lystar, þá ligg- ur maturinn ómeltur í maganum og úldnar þar, ef ekki maginn þá losar sig við hann og selur honum upp. Til- raunir þær sem Paulow gerði til að sýna þetta voru með þeim hætti sem nú skal greina. ’) Paulow þessi er heimsfrægur orðinn og fekk í fyrra Nobslsverð- launin fyrir rannsóknir sínar.
Qupperneq 1
Qupperneq 2
Qupperneq 3
Qupperneq 4
Qupperneq 5
Qupperneq 6
Qupperneq 7
Qupperneq 8
Qupperneq 9
Qupperneq 10
Qupperneq 11
Qupperneq 12
Qupperneq 13
Qupperneq 14
Qupperneq 15
Qupperneq 16
Qupperneq 17
Qupperneq 18
Qupperneq 19
Qupperneq 20
Qupperneq 21
Qupperneq 22
Qupperneq 23
Qupperneq 24
Qupperneq 25
Qupperneq 26
Qupperneq 27
Qupperneq 28
Qupperneq 29
Qupperneq 30
Qupperneq 31
Qupperneq 32
Qupperneq 33
Qupperneq 34
Qupperneq 35
Qupperneq 36
Qupperneq 37
Qupperneq 38
Qupperneq 39
Qupperneq 40
Qupperneq 41
Qupperneq 42
Qupperneq 43
Qupperneq 44
Qupperneq 45
Qupperneq 46
Qupperneq 47
Qupperneq 48
Qupperneq 49
Qupperneq 50
Qupperneq 51
Qupperneq 52
Qupperneq 53
Qupperneq 54
Qupperneq 55
Qupperneq 56
Qupperneq 57
Qupperneq 58
Qupperneq 59
Qupperneq 60
Qupperneq 61
Qupperneq 62
Qupperneq 63
Qupperneq 64
Qupperneq 65
Qupperneq 66
Qupperneq 67
Qupperneq 68
Qupperneq 69
Qupperneq 70
Qupperneq 71
Qupperneq 72
Qupperneq 73
Qupperneq 74
Qupperneq 75
Qupperneq 76
Qupperneq 77
Qupperneq 78
Qupperneq 79
Qupperneq 80

x

Skírnir

Direct Links

Hvis du vil linke til denne avis/magasin, skal du bruge disse links:

Link til denne avis/magasin: Skírnir
https://timarit.is/publication/59

Link til dette eksemplar:

Link til denne side:

Link til denne artikel:

Venligst ikke link direkte til billeder eller PDfs på Timarit.is, da sådanne webadresser kan ændres uden advarsel. Brug venligst de angivne webadresser for at linke til sitet.