Skírnir - 01.12.1913, Síða 91

- Útlendar fréttir.
379
ura og ætluðu sér aðalhluta alls herfangsins. Grikkjum ætluðu þeir
mjög litla landaukning á meginlandinu, og vildu leggja undir sig
tíalónikí, er verið hafði lengi þrætuepli milli þeirra og Grikkja.
Það hafði verið eitt af ákvæðum samningsins milli Búlgara og
Serba, að ef ágreiningur yrði um hann, þá skyldi Rússakeisari skera
úr. Þetta hlutverk vildi Rússakeisari taka að sér, ritaði báðum
konungunum, Ferdinand og Pétri, og varaði þá alvarlega við ófriði
út af landaskiftunum og kvaðst mundu taka í taumana gegn því
ríki, sem yrði til þess að byrja hann, og samþyktu þá stjórnir
beggja, að honum skyldi falið að leysa úr þrætunni. En hersveit
um síuum héldu þær vígbúnum og höfðu í sífeldum hótunum hvor
við aðra. Gaus svo ófriðurinn von bráðar upp, og kendu þá hvorir
öðrum um. En enginn efi er nú á þv/, að það voru Búlgarar, sem
voru valdir að friðarslitunum. Þeir róðust í einu bæði á Grikki og
Serba og hugðu sig hafa herafla til að mæta báðum. Myndaðíst
nú nytt bandalag milli Grikklands, Serbíu og Montenegró, gegn
Búlgaríu.
Bardagarnir, sem nú hófust, urðu afarmannskæðir. Þeir voru
háðir með engu minni grimd en stríðið við Tyrki, að þv/ er sögurnar
segja. Og verst orð fór af Búlgurum fyrir grimdarverk í þeirri
viðureign. En brátt fóru þeir halloka fyrir hinum. Við Serba áttu
þeir vestur í Makedóníu, nálægt Yskyb og þar um kring, en við
Grikki nálægt Salónikí. Höfðu báðir alt til þessa haft herlið í
borginni, en nú hröktu Grikkir Búlgara þaðan; stóðu blóðugir bar-
dagar þar á götunum og voru hermenn Búlgara hraktir þar hús
úr húsi.
Heima fyrir í Búlgaríu var alt í uppnámi meðan á þessu stóð.
Landsl/ðurinn hafði verið æstnr upp til þess að gera sem harðastar
kröfur um landaskiftin, og sama var æsingin í hernum. Þetta eggj-
anaskvaldur er mest kent hershöfðingja, sem Savoft' heitir. Ráða-
neytaskifti urðu í Búlgar/u um það leyti, sem friðinum var slitið
milli sambandsþjóðanna, og tók þá Danev við völdunum, er verið
hafði áður formaður þingsins og var aðalfulltrúi Búlgara í friðar-
samningunum við Tyrki. Hann hét því, er hann tók við völdum,
að gefa ekkert eftir fyrir Búlgara hönd í viðureigninni við hinar
sambandsþjóðirnar. Hann hafði Austurríki þar að baki sér og mun
hafa treyst á stuðning þaðan, og því minna skeytt tillögum Rússa
til málanna en ella. En Austurr/kismenn vildu sem mest halda
Berbum niðri.
Nú komu Rúmenir til sögunnar. Þeir höfðu setið hjá og verið