Skírnir - 01.12.1913, Blaðsíða 94

382
Útlendar fréttir.
og Búlgaríu. Þennan bæ vildu báðir hafa af þv/, að þar er höfn
góð og heppileg endastöð fyrir járnbraut norðan úr landi. í bæn-
um eru að eins 3000 íbúar, nær eingöngu Grikkir. Hreptu Grikkir
bæinn við friöargerðina. En nærri lá, að Búlgarar fengju bæði
B,ússa og Austurríkismenn til að mótmæla þessu og neita friðargerð
Búkarestfundarins um viðurkenningu. En Þjóðverjar og Frakkar
mótmæltu því, og töldu bezt að láta friðargerðina halda sór eins og
frá henni hafði verið gengið, og varð það úr.
Þykir Rúmenía hafa vaxið mjög af þessum málum, og vinfengið
við Kússland, sem út af þeim hefir skapast, kvað eiga að tengja
tryggum böndum á þanu hátt, að krónprinz Rúmena, sem Karl
heitir, eins og faðir hans, eigi að fá fyrir konu elztu dóttur Niku-
lásar Rússakeisara, sem Olga heitir. Grikkir og Serbar eru og mjög
ánægðir með sitt hlutskifti. En r Búlgatíu er alt enn á ringulreið
eftir ófriðinn. Það lá við uppreisn í landinu meðan sem verst gekk
út á við, og um tíma var við því búist, að Ferdínand konungur
legði niður völd. Danev forsætisraðherra var hrundið og þungar
sakir á hann bornar og fleiri af þeim mönnum, sem fremstir höfðu
staðið áður í baráttunni og mestu ráðið. Varð Danev að flýja land
og fór huldu höfði. En óútkljáð er enn, hvernig lönd skiftist milli
Búlgara og Tyrkja.
Það er af Tyrkjum að segja, að þegar sem verst stóð á fyrir
Búlgurum, héldu þeir her sínum, er verið hafði við Tohataljavígin,
vestur á bóginn og alt að Adríanópel. Búlgarar flýðu þá þaðan,
án þess að veita nokkra mótstöðu, og tóku Tyrkir alla víggirðinga-
línuna frá Adríanópel og til Kirk Kilisse. Lýstu þeir yfir
að þeir skiluðu ekki aftur Adríanópel og yrðu Búlgarar að
taka hana með hervaldi, ef hún ætti r annað sinn að komast í
þeirra hendur. Stóð svo er friðarsamningurinn var gerður í Búkar-
est. En Tyrkir áttu þar enga fulltrúa og höfðu ekki verið til
fundaríns kvaddir, svo að engin ákvæði voru þar gerð um viðskifti
þeirra og Búlgara. En Búlgarar hóldu því fram, að stórveldin ættu
að sjá um, að gerðir Lundúnafundarins yrðu haldnar, og bjuggust
við að þau neyddu Tyrki til að rýma burtu og láta af hendi landið
austur að línunni frá Enos til Midía. Eftir fundinn í Búkarest
létu stórveldin líka sendiherra sína afhenda Tyrkjastjórn sameigin-
legt skjal, þar sem skorað var á hana, að halda samningana, sem
gerðir hefðu verið r Lundúuum. Það kváðust Tyrkir vilja gera í
öllum atriðum öðrum en þeim, sem snertu takmarkalínuna milli
Tyrklands og Búlgaríu, því að nauðsyn hefði krafið, að tekið væri