Gefn - 01.01.1871, Síða 1

FRELSI - MENNTAN - FRAMFÖR.
Suum cuique.
I.
j>essi þijú orð merkja þrjár óskir allra manna; þær eru
óaðgreinanlega samtengdar og engin þeirra getur hugsast
án annarar. Yér sjáum ritað um þær hvað eptir annað, á
hverjum degi, á hverju ári, og þær verða aldrei tæmdar,
eins og þær munu aldrei verða upp fylltar.
Allir menn vilja vera frjálsir. En hyað er það að
vera frjáls? Hvað er frelsi? Hvað er þrældómur? Hvað
er ánauð ?
Sumir kalla sig þræla guðs, en þar í liggur það mesta
og æðsta frelsi, því sá þrældómur er mótsettur þrældómi
syndarinnar, sem er sú mesta og versta ánauð.
petta orð »frelsi« er eitt af þeim orðum, sem einna
mest hefir verið misbrúkað og misskilið, og vér sjáum þess
vegna — einkum nú, þegar þetta frelsi er komið víða, sem
margir voru að beriast fyrir — í ýmsum ritgjörðum þrá-
faldlega talað um »þá ábyrgð, sem frelsið leggi á menn«
— það er með öðrum orðum: í öllu frelsi er ófrelsi, og
það er aptur með öðrum orðum: þessar frelsishugmyndir
og frelsisprédikanir frelsispostulanna eru tómt bull og þvað-
ur. J>eir liafa aldrei getað komist lengra en að hugsa um
líkamlegt frelsi, láta alla fá að ráða öllu hvort þeir hafa
nokkurt vit á því eða ekki; en þeim duttu aldrei í hug
þessi orð: »leitið fyrst himnaríkis og þess réttlætis, því þar
1