Gefn - 01.01.1871, Síða 8

8
■fingis ekki fyrir neinn þann helgidóm sem ekki megi krití-
séra eins og hvem annan hlut í heiminum; þíngmennirnir
eru dauðlegir og breiskir menn, sumir góðir, sumir þunnir;
sumir tala af viti en sumir bulla. það er athugandi hér, að allt
sem ritað hefir verið híngað til um alþíng á íslendsku, er
samið af alþíngismönnum, sem náttúrlega hrósa alþíngi fyrir
alit sem það talar og gerir, af því þeir eru þíngmenn sjálfir.
|>að er og mögulegt, að sumir Islendíngar álíti þíngtíðindin
jafngild hiblíunni, og að þau innifeli óendanlega vitsku í
hverju orði; en vér ímyndum oss, að það mætti stofna
búnaðarskóla handa okkur fyrir allt það óþarfa hjal sem
tína má saman úr þíngtiðindunum, þar sem önnur og þriðja
hver ræða byrjar á því, að þíngmaðurinn »gleður sig yfir að
heyra raddir í þessum sal« — það sé »búið að taka þetta
fram svo hann þurfi nú ekki að tala mikið« — hann skuli
»ekki lengja þíngræðurnar« — einn segir að það sé ekki
»spaug« fyrir sig að tala allt það sem hann hefði ætlað að
segja, en samt ætli hann að tala — annar segist vera
eins og Herkúles, og ræða hans er kannske líkt og Herkúles
mundi hafa talað ef hann hefði verið alþíngismaður; sumar
ræðurnar innihalda ekkert annað en játníngu um, að þíng-
maðurinn hafi ekkert vit á málinu, og slíkar ræður eru opt
miklu lengri en trúarjátníngin. Yér erum enn ekki búnir
að gleyma þjóðfundinum sáluga, þegar fundarmenn »samau
í krans þar sátu snjallir« og stóðu upp og heilsuðu »degi
frelsisins«, eins og við hefðum verið í harðasta þrældómi, en
voru síðan alltaf að tala um tómar þíngsafglapanir og gerðu
þar með fundinn að einni einustu þíngsafglapan, hverrar
dæmi ekki finnst í þíngsögu nokkurs lands — þá stóðu þeir
upp hvorr á fætur öðrum og sögðust hér eiga að tala þau
orð sem ætti að standa um aldur og æfi, fyrir alda og óborna
— ekki vantar stóryrðin! Svo er allt þetta ritað í þessa
pólitisku biblíu, sem kallast »Alþíngistíðindi« og »þjóðfundar-
tíðindi«, og á hana eigumvérað læra alla okkar pólitík! —
einusinni höfðum við líka Núcleus til að læra latínu af. —