Gefn - 01.01.1871, Qupperneq 18

18
dugði ekki eingaungu svona eintrjáníngslega fram barinnr
heldur börðustmenn á þínginu upp úr öllu saman; ogþegar
sætt varð loksins komið á, þá var ekki snúið til hans aptur,
þá var hann ekki einhlítur, þá var hann yfirgefinn, þá var
honum loksins kastað, og þá fyrst komst skynsemin og
sanugirnin að. Oldúngis eins er þessu varið með alþíng
nú; í öll þau tuttugu og fimm ár sem það hefir staðið,
hefir alltaf dauðum bókstafnum verið otað fram svo ein-
trjáníugslega og óþyrmilega sem unnt hefir verið, og það
með því meiri heppni, sem það er í rauninni lítill frami að
standa uppi á alþíngi og þemba ístruna og belgja gúlana
á móti þessum fáu »mönnum stjórnarinnar«, sem alltaf eru
í einstrengdum minna hluta, sem aldrei fá neitt meðhald á
þínginu, sem eru álitnir óvinir fósturjarðar sinnar og hæddir
og níddir, og sem alltaf fremja þá »synd« að þeir eru stiltir
og rólegir og fylgja orðum Krists, að ef þú ert löðrúngaður
á ena hægri kinn, þá bjóð ena vinstri fram.1)
það vill annars svo skrítilega til, að þessir menn eru
láng-lærðastir og gáfaðastir af öllum á þínginu — og það
er samt ekki svo skrítilegt, því einmitt þeir eru frjálslyndari en
hinir, sem ekki eru sjálfum sérráðandi, heldurgaula áþjóð-
argrallarann eptir nótum »þjóðhöfðíngjanna«. j'að hefir alltaf
híngað til farið svo, að gáfuðustu mennirnir hafa fylgt þeim
skoðunum, sem mest var frelsið í. j>að sýnir einmitt að
stjórnarinnar skoðanir eru réttar, hversu örðugt sem þær
eiga með að komast fram, því það er lítill vandi að bera
menn ofurliða með gargi og kalli, en sem er öldúngis ekki
»rödd þjóðarinnar«, heldur spangól sem búið er að venja í
menn. þar er ekkert að tala um sjálfshugsun né vilja,
heldur gildir þar einúngis setníngin úr orðum hins trúaða:
') Marcion, sem lifði á2ri öld, sagði aðKristur hefði kenntþetta
til þess að egna menn upp; en eins og hann fann upp á fleiri
líkum hártogunum á orðum ritníngarinnar, eins getur enginn
komið upp með þetta hér.