Árbók Hins íslenzka fornleifafélags

Árgangur

Árbók Hins íslenzka fornleifafélags - 01.01.1893, Síða 73

Árbók Hins íslenzka fornleifafélags - 01.01.1893, Síða 73
|73 eftir orðum sögunnar, þar sem segir; »Fór hann þá í Fagra- skógarfjall og bjóst þar um; hann tjaldaði mcð gráu vaðmáii fyrir báðar borurnar á fjallinu og þótti sem þar sæi í gegnum neðan af vegi«; enn ef á þarf að halda, skal eg tiifæra ýmsa staði í sögunni, og það af þeim stöðum, sem eru mjög áríðandi, sem með engu móti geta staðizt, og hljóta því vissulega að vera mjög svo aflagaðir í þeim handritum, sem hinar prentuðu sögur eru gefnar út eftir, enn sumir af þeim eru þó alt öðruvísi og alveg réttir í öðru handriti, eða parti af handriti, sem eg veit ekki til að enn sé gefið út, og kemr þar fram hið rétta og sanna, einkum hvað sektarár Grrettis áhrærir, sem hingað til hefir ekki orðið komið heim við tímatalið. Grettis-oddi er fyrir ofan Brúarfoss, og gengr út í Hítará að sunnan, eins og sagan segir. Það er mjór oddi, sem myndast af Hítará öðrum megin, enn af læk, sem Tálmi heitir, öðrum megin; hann er með háum og snarbröttum melbökkum á báðar hliðar, enn framan af honum hefir brotið og blásið. Þetta mun því rótt í sögunni. Stillurnar, sem sagan talar um, að Björn og Grettir hafi fært í ána, eru sýndar enn í dag; það er grjóturð mikil í ánni skamt fyrir ofan Brúarfoss. Ofan til á þessu svæði eru stærri og minni steinar í röð, sem liggja yfir ána, og má enn stökkva á milli margra þeirra, þegar áin er mjög litil. Hítardalr. Um kvöldið, er eg hafði kannað »Grettisbæli«, fór eg npp i Hítardal til að skoða þar tvær höggnar mannamyndir á stein- um í grunnvegg kirkjunnar. Annar steinninn var þá eyðilagðr. Myndirnar vóru lágmyndir; önnur með síðu skeggi, enn hin skegglaus. Það er myndin með skegginu, sem enn þá er til. Þótti mér hún fornleg, og lofaði prestr og bóndi að láta kljúfa steininn sundr og senda raér myndina á forngripasafnið. Skálatóftin forna, sein er fyrir ofan bæinn í Hítardal, er sagt að sé af hinum sama. skála, sem Magnús biskup brann inni í, og hafi hann verið bygðr aftr. Tóftin er 18 faðma löng að utan- máli; er sagt í munnmælum, að tólt rúm hafi verið með hvorri hlið. Tveir legsteinar gamlir eru í garðinum ; annar stór, með myndum af guðspjallamönnum í hornunum; lofaði prestr mér, að senda mér skýrslu um letrið á þeim. 10
Síða 1
Síða 2
Síða 3
Síða 4
Síða 5
Síða 6
Síða 7
Síða 8
Síða 9
Síða 10
Síða 11
Síða 12
Síða 13
Síða 14
Síða 15
Síða 16
Síða 17
Síða 18
Síða 19
Síða 20
Síða 21
Síða 22
Síða 23
Síða 24
Síða 25
Síða 26
Síða 27
Síða 28
Síða 29
Síða 30
Síða 31
Síða 32
Síða 33
Síða 34
Síða 35
Síða 36
Síða 37
Síða 38
Síða 39
Síða 40
Síða 41
Síða 42
Síða 43
Síða 44
Síða 45
Síða 46
Síða 47
Síða 48
Síða 49
Síða 50
Síða 51
Síða 52
Síða 53
Síða 54
Síða 55
Síða 56
Síða 57
Síða 58
Síða 59
Síða 60
Síða 61
Síða 62
Síða 63
Síða 64
Síða 65
Síða 66
Síða 67
Síða 68
Síða 69
Síða 70
Síða 71
Síða 72
Síða 73
Síða 74
Síða 75
Síða 76
Síða 77
Síða 78
Síða 79
Síða 80
Síða 81
Síða 82
Síða 83
Síða 84
Síða 85
Síða 86
Síða 87

x

Árbók Hins íslenzka fornleifafélags

Beinleiðis leinki

Hvis du vil linke til denne avis/magasin, skal du bruge disse links:

Link til denne avis/magasin: Árbók Hins íslenzka fornleifafélags
https://timarit.is/publication/97

Link til dette eksemplar:

Link til denne side:

Link til denne artikel:

Venligst ikke link direkte til billeder eller PDfs på Timarit.is, da sådanne webadresser kan ændres uden advarsel. Brug venligst de angivne webadresser for at linke til sitet.