Árbók Hins íslenzka fornleifafélags - 01.01.1914, Blaðsíða 51

51
6281. 12/5 railli þeirra: GLORIA DEO IN EXSELCIS ANNO 1725. Klukkan er rifin og því hljómljót. Frá Sigluvíkur- kirkju í Landeyjum. Kúla af beizli, steypt úr kopar, með járnhring viðfest- um með 3 nöglum og er mjelið annað, úr járni líka, á honum ; ljónsmynd er á kúlunni, upphækkuð, og sem lauf við röndina; þvermál 6 cm. Beizliskúla þessi er mjög lík nr. 2551 í safninu. Fundin á engjum nálægt Skörðum í Dalasýslu.
6282. 18/5 Patinudúkur úr silkiatlaski, er virðist hafa verið hvítt eða ljósleitt, en er nú gráleitt, fóðraður með hálfsilki með líkum lit; ferhyrndur, stærð 29,5X24,5 cm., og gull- vírskniplingar utanum. Á miðju er gullsaumaður kranz, er tveir englar fljúga með á milli sín og er kongskór- óna yfir kranzinum; englarnir blása í lúðra og er C 7 VIVAT (þ. e. »lifl Kristján 7.«) fyrir framan lúður ann- ars, en 1785 (ártal) fyrir framan lúður hins. Innaní
6283. — kranzinum eru upphafsstafirnir G C S og B C S, og ártalið 1785. Segir í visitatiugjörð Hannesar biskups 27. júní 1791, að dúkur (»Corporalis klútur*) þessi sé gefinn »af ekkju Sal. Assist. Svenborg«. Patinudúkur úr rauðu lérefti með þryktri mynd, fer- hyrndur, stærð 28 cm. á hvorn veg; fóðraður með hvítu lérefti. Myndin sýnir konu, er situr, og mann, er gengur að henni; á milli þeirra er lítið tré á jurta- keri á borði og hundur hjá; konan réttir manninum blóm með vinstri hendi, hann tekur við því með hægri hendi, en heldur staf eða korða í hinni; bæði eru þau
6284. — mjög skrautbúin og í 18 aldar búningi; hefir hann stórt, krullað parruk á höfði. Sbr. næsta nr. og nmgr. Altarisklœði úr sama efni og með sömu mynd marg- endurtekinni, sem er á nr. 6283, en á klæðinu sést myndin stærri: fyrir aftan konuna er tré, er hún situr undir, og milli þess og hennar er blómker með jurt, er hún tekur á með hægri hendi og hefir tekið af blóm það, er hún fær manninum. Fuglar og fiðrildi svífa um í loftinu, og yfir manninum er englaskari á skýja- bólstri, og spilar og syngur þessi himneski söngflokkur. Við báða enda eru aukar með annars konar myndum, en úr svipuðu efni1); eru það grimmilegar veiðimyndir
‘) Sbr. visitatiagjörð 1791: „Sá raúðþrikte Altares Dúkar, hefur vered sundur-
tekenn og med hönum stækkad þad raúdþrikta Altaresklæde11.
7*