Árbók Hins íslenzka fornleifafélags - 01.01.1914, Qupperneq 114

114
6559.
6560.
6561.
6562.
og götóttur. Frá Saurbæ á Rauðasandi. Sennilega
200—300 ára gamall. Notaður nú sem hinir fyrnefndu,
nr. 6556—57, en hefir ef til vill verið patinudúkur
(palla calicis, kaleiksklútur) og þá líklega samanbrot-
inn, eða máske vígsludúkur (velum calicis), hafi sá
dúkur verið notaður er þessi var lagður til kirkjunni.
7/ig Kembulár úr maðksmognum rekaviði (furu og rauðatré,
mahogny), 1. 43,8 cm., br. 27,7 cm., hæð hornstuðlanna
28,3 cm. og eru þeir með teningsmynduðum hausum.
Á spjöldunum eru útskornir listar umhverfis. Málaður
gulur að utan. Líklega frá 18. öldinni.
9/u Skyrtunálar úr silfri, önnur eyrnaskefill, en hin tann-
stöngull, eins og altitt var. Þær eru að mestu fer-
strendar, 1. 5,5—5,7 cm., þverm. 3,3 mm., með gröfnu
og sorfnu verki, all-laglegar. Ur eigu Jóns kammer-
ráðs Jópssonar á Melum.
— H. J. Ernst, lyfsali í Brovst á Jótlandi: Skeið, algylt,
sennilega úr silfri, 1. 17 cm.; blaðið er eggmyndað, 1.
5 cm., br. 3,2 cm.; skaftið er myndað sem sporðdreki
(skorpíón). Hún er alveg ný að sjá, en máske steypt
eftir annari eldri. Skeiðin er í útskornu eikarhylki og
er skorinn sporðdreki á lokið; klætt rauðu fluóli að
innan, nýtt1).
15/12 Reykjavíkur-dómkirkja: Kertahjálmur, að mestu rend-
ur úr tré, með áfestum skrautmyndum úr gipsi í skel-
stíl, allur gyltur, skraut.legur. Ljósaliljur 6 úr járni
og tré í kransi, sem hangir í 3 járnkeðjum. Lengdin
er alls um 120 cm., og vídd milli ljósa um 63 cm. Nú
gyltur á ný og lagfærður. Dómkirkjan átti fyrrum 4
slíka hjálma og mupu þeir vera til hennar komnir er hún
var bygð upp 1847, en samkvæmt gerðinni virðast þeir
vera eldri. 2 þeirra eru nú i Garðakirkju á Álftanesi,
1 að sögn seldur Búðakirkju á Snæfellsnesi.
’) Gefandinn skrifar svo með skeiðinni og um hana: „. . . En gammel Ske, der
stammer fra Norge, og som i den gamle katolske Tid skal have været benyttet af
Præsterne til at give den sidste Olie med. Jeg har jo ikke Kendskab til saadanne
Ting, men en fransk Prælat i Köbenhavn, som har set Skeen, forklarede, at Skorpionen
var en Allegorie paa Kristns, og at det var ikke ualmindeligt, at Hostieæsken og
Salveskeen blev fremstillet med nævnte Sindbillede". — Yið siðustu smurningu er og
hefir vist aldrei verið notuð skeið. — Sporðdreki er ekki og hefir aldrei verið látinn
merkja Krist. — Skeið þessi hefir aldrei verið kirkjugripur, né sú sem hún hefir
verið steypt eftir.