Árbók Hins íslenzka fornleifafélags - 01.01.1983, Blaðsíða 50

54
ÁRBÓK FORNLEIFAFÉLAGSINS
Hd 1 Grasafrjóbeltið (Gramineae Local Pollen Assemblage Zone).
Dýpi 98-109 sm, frjósýni 7—12. Það einkennist af háum hundr-
aðshluta grasafrjóa. Meðal blómjurta eru möðrufrjó ríkjandi í
byrjun en hlutur sóleyja- og fíflafrjóa eykst undir lokin.
Hd 2 Mjaðjurtafrjóbeltið (Filipendula ulmaria Local Pollen Assemblage
Zone). Dýpi 91—98 sm, frjósýni 2—6. Innan þess sýna mjaðjurta-
frjóin vel afmarkað hámark, en hlutur grasafrjóa fellur í tæp 8%.
Möðru- og sóleyjafrjó liggja hlutfallslega hátt í byrjun frjóbeltis-
ins en fífla- og „óþekkt“ (tricolpate unidentified) frjógerð í lok
þess.
Hd 3 Grasafrjóbeltið (Gramineae Local Pollen Assemblage Zone).
Dýpi 91—88,5 sm, frjósýni 1. Með efsta frjósýninu (1) virðist
breyting vera í aðsigi á ný, þar sem grasafrjó hafa náð 50%. Þessi
uppgangur var reyndar hafinn með frjósýni 2, efsta frjósýninu í
miaðjurtafrjóbeltinu. Hvönn, sem legið hefur í 2-6%, er fallin
niður í 0,6%.
Torfmýri A. Sjávarmegin við veginn út að Kaplagjótu heitir Torf-
mýri. Þar var mælt 150 sm hátt jarðvegssnið (2. mynd) og 30 sm hluti
af því frjógreindur. Engan mó var að finna í þessu sniði, svo líklega er
örnefnið Torfmýri dregið af því að þarna hafi verið rist byggingatorf,
fremur en að mótekja til eldsneytis hafi verið stunduð. Heimildir frá
síðustu öld greina þó frá tekju á „brennslutorfstegund" í Torfmýri (séra
Jón Austmann 1938:113). Mótekja var einnig stunduð þar í fyrra stríði
(Guðlaugur Gíslason pers. uppl.).
Jarðvegsgerðin er grábrún mold með samsetninguna (Ag+Ga)2, Sh2,
Lfe+,Th+,Dg+. Sá hluti sniðsins, sem var frjógreindur, hafði að
geyma Qögur gjósku/sandlög auk einnar sandlinsu. Efsta fínsönduga
gjóskulagið í Torfmýri, tTl, (fephra Torfmýri nr. í), var talið samsvara
lagi K í Herjólfsdal enda þótt munur væri á þykkt þeirra (2. mynd).
Efnagreining á gleri þessara tveggja laga sýnir, að munur er á efnasam-
setningu þeirra. Þess vegna er óvíst að um sama lagið sé að ræða á
báðum stöðunum (Guðrún Larsen pers. uppl.). Gjóskulagið tT2 var
talið samsvara Vlla, Landnámslagi, í Herjólfsdal (2. mynd), en vantar
helsta útlitseinkenni þess lags, þ.e. plagioklas steindir. Því er einnig
óvíst, hvort tT2 og Vlla séu eitt og sama lag (Ibid).