Tímarit Hins íslenzka bókmentafélags - 01.01.1885, Blaðsíða 45

45
að tiltölu við fólksfjöldann; en með þvf að nautpen-
ingsbúin vóru þá svo stór, og auk þess sauðfjár, svfna
og geitfjárrækt mikil, þá hljóta menn að hafa haft miklu
meira að tiltölu af kjöti, mjólk, skyri og ostum sér til
fæðis en nú á timum, og þar sem slíkrar fæðu var nægi-
legr kostr, hafa menn að öllum líkindum ekki haft ýkja-
mikið af fiski til matar, og fyrir þvf hafa menn eigi
haft hvatir til að stunda sjóinn mjög. Sá fiskr, sem
eigi var borðaðr nýr, var hertr, og sóttu sveitabændr
hann til sjávarins, eins og tíðkazt hefir um langan aldr,
og keyptu hann; hafa þeir sjálfsagt borgað hann með
afurðum af búum sínum, eða þá með silfri, sem var
algengr skileyrir hjá landsmönnum.
íslendingar vóru í fornöld sjómenn góðir, enda
höfðu þeir tækifæri til að æfa sig í sjómennsku, þar
sem nálega hver maðr, er nokkuð vildi að manni vera,
fór til annara landa undir eins og aldr leyfði, og vóru
menn þá vanalega ýmist hásetar eða skipstjórnarmenn,
og með því að landinu er svo háttað, að samgöngur
eru greiðastar sjóveg, þá notuðu fornmenn mikið sjó-
ferðir og áttu skipakost bæði mikinn og góðan, og
það ekki að eins þeir, sem við sjó bjuggu, heldr og
þeir sem bjuggu upp til sveita. Sögurnar geta bæði
um teinæringa, áttæringa, sexæringa og báta, eða með
öðrum orðum, þær tala um þau skip hér á landi auk
hafskipanna, sem io, 8 og 6 menn þurfti til að róa,
svo að fullskipað væri, en minni skip en sexæringar
vóru þá vfst kölluð bátar venjulegast. f>á nefna og
sögurnar ferjur, byrðinga og skútur, og virðast það
allt hafa verið fremr stór skip. Um skútu er talað, sem
á vóru 18 menn. Nefnd er og önnur ferja með 26
mönnum, og róðrarskúta, sem á vóru 40 manns. ]?á er
óvinir Vfga-Glúms fóru til Hrfseyjar á Eyjafirði, til að
heyja féránsdóm yfir Klængi í Haga, vóru þeir á 4
skipum og höfðu 30 manns á hverju skipi. í Laxdælu