Eimreiðin - 01.01.1908, Qupperneq 47

4 7
stóls, fremur en nokkra kröfu um sérstakan fána og
sértaka konsúla (sjá Jón Sigurðsson, bls. 90).
FR. ORLUF.
Athugasemdir viö grein Orlufs,
Pað er rétt til getið hjá herra Orluf í framanskráðri
grein hans, að tilgangur vor með því að senda honum Eimr.
XIII, 3 var einmitt sá, að gefa honum tækifæri til að sjá, hvað
um grein hans væri ritað á íslenzku, svo að hann gæti borið
liönd fyrir höfuð sér, enda stakk og höfundur greinarinnar í Eimr.
sjálfur upp á því, að svo væri gert. Vér höfum því líka álitið
sjálísagt að taka upp svar herra Orlufs í nákvæmri þýðingu, þótt
ritstjórn Gads danske Magasin neitaði að taka upp svar frá ís-
lenzkum stúdentum, er þeir fóru fram á það — neitaði að taka
nokkurt svar, því svarið var óskrifað enn, er fyrirspurnin var gerð,
svo að neitunin gat ekki verið miðuð við það, að svarið væri ekki
frambærilegt. Ritstjórnin gat enga hugmynd haft um, hvernig
það mundi verða. Neitunin þýddi því blátt áfram það, að Is-
lendingum var algerlega varnað að koma nokkurri vörn fyrir sig
eða sinn málstað frammi fyrir hinum dönsku lesendum þess tíma-
rits, er flutt hafði grein herra Orlufs. í slíku ófrjálslyndi vildum
vér sízt gera oss seka, því vér viðurkennum latneska máltækið:
audiatur et altera þars, og það verða allir þeir að gera, sem
sannleikans vilja leita.
En jafnsjálfsagt og vér álítum að leyfa herra Orluf að koma.
vörn fyrir sig í riti voru, jafnsjálfsagt álítum vér og að gera þær
athugasemdir við svar hans, er oss þykir nauðsyn til bera — þó-
vér rúmsins vegna neyðumst máske til að sleppa einstöku atriði.
Pess skal þá fyrst getið, að þó að ritstjóri Eimreiðarinnar
hefði verið viðstaddur í Khöfn, þegar Eimr. XIII, 3 var prentuð,
þá mundi grein herra S. G. hafa verið birt; því vér erum sam-
dóma efni hennar og höfum þat eitt við hana að athuga, að vér
mundum hafa kosið, að hún hefði á nokkrum stöðum verið dá-
lítið kurteislegar orðuð. Er því vísast, að vér hefðum beðið höf-
undinn að breyta nokkuð orðalagi sínu á þessum stöðum. En.