Eimreiðin - 01.09.1909, Qupperneq 25

i»5
áhyggjuefni og með því meira gagn unnið sjálfstæðisstefnunni
(skilnaðarstefnunni) en nú hefir raun á orðið. í þess stað var rétt
eins og B. J. væri það sérstakt áhugamál að lítillækka sig, fjalla
um, hve ísl. þjóðin væri lítil móts við þá dönsku (eins og slíkt
kæmi málinu nokkuð við!) og hversu danska þjóðin hefði geysi-
lega mikið til síns ágætis (keimlík þessu vóru og ummæli Kr. J.).
Breyttist B. J. ekki á því að telja Dönum trú um, hversu mjög
hann virti þá — til þess er líka hentugur tími einmitt nú, er þeir
reynast ófáanlegir til þess að viðurkenna þann rétt, er B. J. sjálf-
ur með öðrum Islendingum telur tilverurétt sjálfstæðrar íslenzkrar
þjóðar!
Pað getur auðvitað vel verið, að B. J. elski »dönsku mömmu«
persónulega — af persónulegum ástæðum, er hann og bar hér
fram, en þeim mátti hann engan veginn blanda hér inn í, og í
þeirri stöðu, sem hann nú er, var það óhæfilegt, að hann lét, svo
sem fyrir hönd ísl. þjóðarinnar, dönsk blöð flytja yfirlýsingar
um þetta.
En síðan hafa Danir líka hreykt sér; nú hafa þeir aftur
undirtökin. Er þó svo að heyra sem þeir ætli að vera náðugir
og fyrirgefa Birni brek hans og hið fyrra líferni — ef þess megi
vænta, að hann vilji styrkja *sambandið«.
Og hann hefir haft góð orð um það. Og í því tel ég hann
hafa drýgt höfuðsyndina. Því að: að treysta sambandið, er að
vinna á móti skilnaði. En hver er nú sá íslendingur, er eigi óskar
þess og vill vinna að því, að við getum orðið alsjálfstæðir, lausir
við Dani, ríki út af fyrir okkur? Pó hefir Kr. J. sagt hér —
kóngi og blaðamönnum — að »99 af hundraði af ísl. þjóðinni
væri á móti skilnaði við Danmörku«, og eftir B. J. hafa blöð hér
haft, að hann hafi fullyrt, að hann og hans menn og þjóðin væri
andstæð skilnaðinum, teldi hann draumóra eða fíflæði (»Fantasteri«).
Hvaðan hafa þeir þetta? Hefir skilnaðarmanntal verið tekið á ís-
landi? Nei, gripið úr lausu lofti — hvorugur veit víst, hvað hann
fer með. Ef nokkuð væri hægt um þetta að segja, í tölum, þá
færi það sjálfsagt fremur í gagnstæða átt, þar sem einmitt sú
stefna, er sigraði heima í sumar er leið, styðst við skilnaðargrund-
völlinn: Pjóðin hafnaði frumv., af því að það bindur, í staðinn
fyrir að leysa! Og hver nauður rak menn þessa til þess, að vera
að prédika þetta fyrir Dönum nú, þegar verst gegndi og sízt átti
við? B. J. tjáði ennfremur Dönum, að í þingflokk »sínum« mundu