Eimreiðin - 01.09.1909, Qupperneq 35

195
slysni getur orðið illbætanleg. Og sá tími getur komið, að í
eyrum þeirra ómi, sem bergmál úr Islandstjöllum, hin ásakandi
rödd Ágústs keisara tilVarusar, er herskörunum týndi:
redde milri legionesl
í öndverðum jdlímán 1909.
G. Sv.
Athugasemd ritstjórans.
Pótt vér höfum látið tilleiðast að veita framanskráðri grein
rúm í riti voru, fer því mjög fjarri, að vér séum henni sammála
í ýmsum greinum. Ástæðan til þess, að vér höfum ekki viljað
neita henni um upptöku er aðallega sú, að vér viljum fylgja orð-
taki Grúndtvígs gamla: »Frihed for Loke som for Thor«. En
fullkomið Loka-ráð álítum vér það, að vera að eggja Islendinga
til skilnaðar við Dani og gera lítið úr þeim skynsamlegu at-
hugasemdum, sem Guðmundur skáld Friðjónsson hefir í ritgerð
sinni í Eimr. XV, i fram flutt gegn því, að við værum færir um
að standa á eigin fótum sem fyllilega sjálfstætt og fullvalda ríki,
án nokkurrar aðstoðar annarra. Islendingar eiga að sjálfsögðu að
fullu og öllu að ráða sínum eigin málum, en út á við er oss vafa-
laust hollara að standa í sambandi við Dani en nokkra aðra þjóð.
Og algerlega einir sér getum vér ekki staðið, án þess að stofna
landinu í stórmikla hættu. — Að því er ummæli höf. um ráð-
gjafakjörið snertir, þá álítum vér ekki sýnt, að Sjálfstæðisflokkur-
inn hefði haft betra manni á að skipa, eftir því sem á stóð og
stefna flokksins horfði við. Hitt er annað mál, hvort flokkurinn
hefir tekið rétta »pólíhæðina«. En það mun höf. finnast, að hann
hafi einmitt gert með því, að heimta hreint konungssamband, sem
er í rauninni sama og fullur skilnaður við danska ríkið.
Dómur höf. um hinn nýja ráðgjafa vorn er og nokkuð snemma
fram borinn, áður en hann hefir fengið nóg tækifæri til að sýna
sig. Pví hvað sem kann að mega segja um ummæli hans við
danska blaðamenn í forsetaförinni frægu, þá virðist hann ekki hafa
látið kikna mikið í knjáliðunum í hinni annarri utanför sinni, er
hann átti við stjórn Dana að etja sem ráðgjafi. Pað sýnir meðal
13*