Eimreiðin - 01.05.1914, Qupperneq 39

fellum tilhneigingu til bata. Petta er hin mikla huggun vor í
baráttunni gegn berklaveikinni, og á því byggist aftur sú von, að
henni verði ekki að eins haldið í skefjum, heldur einnig með tíð
og tíma útrýmt úr veröldinni.
En eigi það að takast — eigi sú hugsjón að rætast, þá dugir
ekki fyrir alþýðu manna, að varpa allri sinni áhyggju upp á lækna-
stéttina; hún ein megnar ekki að reisa rönd við veikinni, þótt
hún væri altaf á verði og öllum þeim kostum búin, sem frekast
er heimtandi af henni. Eins og það er ekki talið nægilegt mönn-
um til sáluhjálpar, að hafa góðan prest og áhugasaman, ef menn
vanrækja sjálfir það, sem að þeim efnum lýtur, eins er það ekki
einhlítt í baráttunni við sjúkdómana, að hafa góða lækna. Allur
almenningur verður að taka höndum saman við læknastéttina og
rétta henni hjálparhönd. Pegar svo er komið, þá á það ekki langt
í land, að sú hugsjón rætist, að berklaveikinni verði útrýmt úr
landinu.
Lög Móses og Hammúrabis.
Eftir PETER HOGNESTAD.
Lengi var það skoðun manna, að Móse-lög væri elzta lögbók
í heimi. Síðan kom sú tíð, að menn héldu að lagasafn þetta gæti
eigi verið frá dögum Móses, hérumbil 1300 árum f. Kr. Pað
væri yngra. Mikill hluti laganna sé 800 árum yrgri en Móse.
Og margir halda. að ekkert í lögunum sé frá dögum Móses, jafn-
vel ekki boðorðin.
En á síðustu tímum hefir orðið breyting á þessu. Gagnrýn-
in (krítíkin) er nú orðin fúsari á að hugsa sér lögin frá dögum
Móses, einkum boðorðin og »sáttmálsbókina« (2. Mós. 20—23),
sem er safn siðalaga og þjóðfélagslaga.
Ein af orsökunum til þessarar breytingar er sú, að menn hafa
fundið stórt lagasafn, sem er miklu eldra en Móse-lög. Pað virð-
ist því eigi lengur vera fjarstæða, að hugsa sér á dögum Móses
þjóðfélagsskipun þá, er Móse-lögin bera vott um.